Puchar Pięciu Narodów 1924
| |||
| |||
1 stycznia 1924 – 27 marca 1924 | |||
Drużyny | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | ||
Szczegóły turnieju | |||
Zwycięzca | ![]() | ||
Wielki Szlem | ![]() | ||
Triple Crown | ![]() | ||
Calcutta Cup | ![]() | ||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów | 10 | ||
Statystyki indywidualne | |||
Najwięcej punktów | ![]() | ||
Najwięcej przyłożeń | ![]() |
Puchar Pięciu Narodów 1924 – dziesiąta edycja Pucharu Pięciu Narodów, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy pięcioma najlepszymi zespołami narodowymi półkuli północnej, która odbyła się pomiędzy 1 stycznia a 27 marca 1924 roku. Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Home Nations Championship, była to trzydziesta siódma edycja tych zawodów. W turnieju zwyciężyła Anglia, która pokonała wszystkich rywali i tym samym zdobyła Triple Crown oraz Wielkiego Szlema.
Zgodnie z ówczesnymi zasadami punktowania dropgol był warty cztery punkty, podwyższenie dwa, natomiast przyłożenie i pozostałe kopy trzy punkty[3]. Carston Catcheside został pierwszym zawodnikiem w historii turnieju, który zdobył przyłożenie we wszystkich czterech meczach jednej edycji[4].
Tabela
Poz. | Drużyna | Mecze | Punkty | Pkt | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
M | W | R | P | + | - | +/- | |||
1 | ![]() | 4 | 4 | 0 | 0 | 69 | 19 | +50 | 8 |
2 | ![]() | 4 | 2 | 0 | 2 | 58 | 49 | +9 | 4 |
= | ![]() | 4 | 2 | 0 | 2 | 30 | 37 | -7 | 4 |
4 | ![]() | 4 | 1 | 0 | 3 | 25 | 45 | -20 | 2 |
= | ![]() | 4 | 1 | 0 | 3 | 39 | 71 | -32 | 2 |
Mecze
1 stycznia 1924 sędzia: ![]() | Francja ![]() | 12 – 10 | ![]() | Stade Pershing, Paryż widzów: 30 000 |
Punkty: Galau 3 (P) Jauréguy 3 (P) Moureu 3 (P) Piquiral 3 (P) | (6-3) Relacja | Punkty: Wallace 3 (P) Davies 3 (K) Waddell 4 (dg) |
19 stycznia 1924 sędzia: ![]() | Walia ![]() | 9 – 17 | ![]() | St. Helens Ground, Swansea widzów: 35 000 |
Punkty: Johnson 3 (P) Jones 3 (P) Owen 3 (P) | (3-11) Relacja | Punkty: Catcheside 6 (2P) Jacob 3 (P) Locke 3 (P) Myers 3 (P) Conway 2 (pd) |
26 stycznia 1924 sędzia: ![]() | Irlandia ![]() | 6 – 0 | ![]() | Lansdowne Road, Dublin widzów: 20 000 |
Punkty: Atkins 3 (P) Stephenson 3 (P) | (3-0) Relacja |
2 lutego 1924 sędzia: ![]() | Szkocja ![]() | 35 – 10 | ![]() | Inverleith, Edynburg |
Punkty: Bertram 3 (P) Bryce 3 (P) Macpherson 3 (P) Smith 9 (3P) Wallace 3 (P) Waddell 3 (P) Drysdale 11 (4pd, K) | (22-0) Relacja | Punkty: Griffiths 3 (P) Jones 3 (P) Male 4 (2pd) |
9 lutego 1924 sędzia: ![]() | Irlandia ![]() | 3 – 14 | ![]() | Ravenhill Stadium, Belfast widzów: 15 000 |
Punkty: Douglas 3 (P) | (3-3) Relacja | Punkty: Catcheside 6 (2P) Corbett 3 (P) Hamilton-Wickes 3 (P) Conway 2 (pd) |
23 lutego 1924 sędzia: ![]() | Anglia ![]() | 19 – 7 | ![]() | Twickenham Stadium, Londyn widzów: 40 000 |
Punkty: Catcheside 3 (P) Jacob 9 (3P) Young 3 (P) Conway 4 (2pd) | (9-0) Relacja | Punkty: Ballarin 3 (P) Béhotéguy 4 (dg) |
23 lutego 1924 sędzia: ![]() | Szkocja ![]() | 13 – 8 | ![]() | Inverleith, Edynburg |
Punkty: Bertram 3 (P) Waddell 6 (2P) Drysdale 4 (2pd) | (10-5) Relacja | Punkty: Stephenson 8 (2P, pd) |
8 marca 1924 sędzia: ![]() | Walia ![]() | 10 – 13 | ![]() | Cardiff Arms Park, Cardiff widzów: 35 000 |
Punkty: Pugh 3 (P) Richards 3 (P) Watkins 4 (dg) | (3-8) Relacja | Punkty: F. Hewitt 3 (P) T. Hewitt 3 (P) Stephenson 3 (P) Crawford 4 (2pd) |
15 marca 1924 sędzia: ![]() | Anglia ![]() | 19 – 0 | ![]() | Twickenham Stadium, Londyn widzów: 43 000 |
Punkty: Catcheside 3 (P) Myers 7 (P, dg) Wakefield 3 (P) Conway 6 (3pd) | (5-0) Relacja |
27 marca 1924 sędzia: ![]() | Francja ![]() | 6 – 10 | ![]() | Stade Olympique Yves-du-Manoir, Colombes widzów: 40 000 |
Punkty: Béhotéguy 3 (P) Lubin-Lebrère 3 (P) | (6-7) Relacja | Punkty: Finch 3 (P) Rickards 3 (P) Griffiths 4 (dg) |
Inne nagrody
- Wielki Szlem –
Anglia (po pokonaniu wszystkich rywali)
- Triple Crown –
Anglia (po pokonaniu wszystkich rywali z Wysp Brytyjskich)
- Calcutta Cup –
Anglia (po zwycięstwie nad Szkocją)
Przypisy
- ↑ Statsguru / Test matches / Player records / total points scored (ang.). stats.espnscrum.com. [dostęp 2016-07-04].
- ↑ Statsguru / Test matches / Player records / total tries scored (ang.). stats.espnscrum.com. [dostęp 2016-07-04].
- ↑ Scoring through the ages (ang.). rugbyfootballhistory.com. [dostęp 2016-07-04].
- ↑ March 15 down the years (ang.). een.espn.co.uk. [dostęp 2016-07-04].
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.