Pukarzów (wieś w województwie lubelskim)

Artykuł

50°32′30.62″N 23°39′46.15″E

- błąd

0 m

WD

50°37'N, 23°37'E

- błąd

19686 m

Odległość

1002 m

Pukarzów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Łaszczów

Liczba ludności (2011)

573[1]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-650[2]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0894026

Położenie na mapie gminy Łaszczów
Mapa konturowa gminy Łaszczów, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pukarzów”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pukarzów”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Pukarzów”
Ziemia50°32′30,62″N 23°39′46,15″E/50,541839 23,662819

Pukarzówwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim.

Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów[5].

Części miejscowości

Integralne części miejscowości: Pukarzów[6]
Identyfikator SIMCNazwa miejscowościRodzaj miejscowości
0894032Gościniecczęść miejscowości
0894049Podbłotekczęść miejscowości

Historia

Wieś wzmiankowana w źródłach w roku 1396. W roku 1428, manifestując swą jurysdykcję nad ziemią bełską, Władysław II Jagiełło przenosi wieś będącą własnością Jana Kwaczały-Nieborowskiego na prawo niemieckie, którą to wieś otrzymał jeszcze od Ziemowita V[a]. W 1484 należała do Wacława Kwaczały Nieborowskiego herbu Prawda, kasztelana, a następnie wojewody bełskiego. W roku 1502 w działach rodzinnych wieś otrzymuje Mikołaj Nieborowski syn Sasina Nieborowskiego (brata Wacława)[7]. Po Nieborowskich – w połowie XVI wieku, właścicielami stali się Drohiczańscy (wówczas wieś miała 4¼ łana co stanowiło 71,4 ha gruntów uprawnych), a w II połowie XVII wieku – Prusinowscy. W drugiej połowie XVIII wieku wieś przechodzi do Rostkowskich. W 1880 r. dobra te były w ręku hrabiów Fredrów, a później przeszły do hrabiego Aleksandra Szeptyckiego[8]. W XIX w. funkcjonowała we wsi duża gorzelnia, w 1896 roku produkująca 28 tysięcy wiader spirytusu.

Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 roku wieś liczyła 49 domów i 328 mieszkańców.

Według spisu powszechnego z roku 1921 było tu 107 domów oraz 591 mieszkańców, w tym 5 Żydów oraz zaledwie 1 Ukrainiec. Wieś podlegała administracyjnie ówczesnej gminie Rachanie[9]

Uwagi

  1. W roku 1442 tenże Jan (Kwaczała) z Nieborowa, herbu Prawda, piszący się też z bełskiego Pukarzowa, wojewoda rawski, uprzednio marszałek dworu Siemowita V, późniejszy kasztelan sochaczewski i wojewoda bełski, otrzymuje nadanie dwóch wsi: Kotlic, wcześniej przez siebie wykupionych i Zawałowa

Przypisy

  1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1049 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-09-04].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  5. Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-09-04].
  6. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych: Urzędowy wykaz nazw miejscowości (2012,2015). Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (xls) opublikowany, [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2017-09-04]. (pol.).
  7. Janeczek 1991 ↓, s. 26,90, 337.
  8. Pukarzów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 278.
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2017-09-04].

Bibliografia

  • Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w. Wrocław: 1991.

Media użyte na tej stronie