Pulsacja Plancka

Pulsacja Plancka – pochodna jednostka pulsacji w naturalnym systemie jednostek, oznaczana jako ${\displaystyle \omega _{P}.}$

${\displaystyle \omega _{P}={\frac {1}{t_{P}}}={\sqrt {\frac {c^{5}}{\hbar G}}}\approx 1{,}85487\times 10^{43}\,\mathrm {s^{-1}} ,}$

gdzie:

${\displaystyle t_{P}}$ – czas Plancka,

${\displaystyle G}$ – stała grawitacji,

${\displaystyle c}$ – prędkość światła w próżni,

${\displaystyle \hbar }$ – zredukowana stała Plancka.

Pulsacja Plancka jest to pulsacja fali elektromagnetycznej, której energia kwantu jest równa energii Plancka. Taką pulsację ma fala materii stowarzyszona z cząstką o masie równej masie Plancka poruszającą się z prędkością światła.