Punkty antropometryczne na głowie

Punkty antropometryczne lub wzorowane na antropometrycznych służą określaniu położenia poszczególnych struktur względem innych oraz do pomiarów antropometrycznych, kraniometrycznych, cefalometrycznych (kefalometrycznych), gnatometrycznych, np. w ortodoncji (w diagnostyce i badaniach szczękowoortopedycznych)[1], anatomii opisowej[2], topograficznej[2] i plastycznej[2] oraz w antropologii[2].

Na głowie wyróżniamy punkty skórne i kostne oraz punkty nieparzyste, leżące na linii pośrodkowej głowy (ciała), i parzyste, znajdujące się symetrycznie po obu jej stronach[1].

Punkty antropometryczne na głowie
w nawiasach podano skrótowe oznaczenia punktów
parzyste
skórnekostnepołożenie
Alare (Al)najbardziej do boku na skrzydełkach nosa[1][2][3]
Cheilon (Ch)w kącikach ust[1][2][3]
Tragion (T)na górnych krawędziach skrawkach uszu[1][2][3]
Retrotragiale (Rt)najbardziej do tyłu na skrawkach uszu[2]
Auriculare (Au)[a]w środkach otworów słuchowych zewnętrznych[2][3]
Porion (Po)na górnych brzegach otworów słuchowych zewnętrznych[2][3]
Euryon (Eu)Euryon (Eu)najbardziej do boku na poprzecznej przekątnej czaszki[2]
Orbitale (Or)Orbitale (Or)najniżej na brzegach podoczodołowych[1], w miejscu przecięcia się linii źrenicznej (pionowej linii przebiegającej przez środek źrenicy) przy patrzeniu w dal z dolnym brzegiem oczodołu[2][3]
Zygion (Zy)Zygion (Zy)najbardziej do boku na łukach jarzmowych[1][2][3]
Gonion (Go)Gonion (Go)na przejściu trzonu żuchwy w jej gałęzie[1][2], najbardziej ku tyłowi i dołowi na kątach żuchwy (w zasadzie punkty przecięcia stycznych do dolnego brzegu trzonu żuchwy po obu stronach ze stycznymi do tylnych krawędzi gałęzi żuchwy tej samej strony)[3]
nieparzyste
skórnekostnepołożenie
Trichion (Tr)na górnej granicy czoła, na przejściu skóry głowy owłosionej w nieowłosionej[1][2][3]
Ophryon (Op)(Ophryon (Op))[b]na poziomie linii łączącej górne granice łuków brwiowych[1][2][3]
często glabella i ophryon pokrywają się ze sobą[2][3]
Glabella (G)Glabella (G)najbardziej do przodu w dolnej części czoła między łukami brwiowymi[1][2]
często glabella i ophryon pokrywają się ze sobą[2][3]
Nasion (N)Nasion (N)(skórny:) w najgłębszym zagłębieniu nosowo-czołowym[1][2][3]
(kostny:) na szwie nosowo-czołowym[1][2][3]
Pronasale (Prn[4])najbardziej wysunięty do przodu punkt na czubku nosa[5][4][6]
Columella (ctg)przejście dolnego prostego odcinka skóry przegrody nosa w wypukłość czubka nosa[3][6]
Spina nasalis anterior (Sp)na wierzchołku kolca nosowego przedniego (łac. spina nasalis anterior)[2][3]
Subspinale (Ss),
punkt A Downsa[2][3]
w największym zagłębieniu wyrostka zębodołowego szczęki pod kolcem nosowym przednim[2][3]
Subnasale (Sn)na przejściu skórnej przegrody nosa w wargę górną[1][2][3]
Labrale superius (Ls)na przejściu skóry wargi górnej w jej czerwień[1][2][3]
Prosthion (Pr)Prosthion (Pr)(dziąsłowy:) najniżej na brzegu dziąsłowym wyrostka zębodołowego szczęki między siekaczami przyśrodkowymi[2][3]
(kostny:) najniżej na brzegu kostnym wyrostka zębodołowego szczęki między siekaczami przyśrodkowymi[2][3]
Incision superius (Is)(zębowy:) na wysokości brzegów siecznych siekaczy górnych przyśrodkowych[3]
Stomion (St)[c]w miejscu zetknięcia się czerwieni obu warg[1][2][3] (w rozluźnieniu)
Incision inferius (Ii)(zębowy:) na wysokości brzegów siecznych siekaczy dolnych przyśrodkowych[3]
Infradentale (Id)Infradentale (Id)(dziąsłowy:) najwyżej na brzegu dziąsłowym części zębodołowej żuchwy między siekaczami przyśrodkowymi[2][3]
(kostny:) najwyżej na brzegu kostnym części zębodołowej żuchwy między siekaczami przyśrodkowymi[2][3]
Labrale inferius (Li)przejście skóry wargi dolnej w jej czerwień[1][2][3]
Supramentale (Sm)[d]Supramentale (Sm)[d],
punkt B Downsa[1][2][3]
(skórny:) w najgłębszym zagłębieniu bruzdy wargowo-bródkowej[1][2][e]
(kostny:) w najgłębszym miejscu przejścia części zębodołowej żuchwy w bródkę[1][2][3][f]
w przypadku braku wklęsłości profilu bródki ten punkt kostny oznacza się jako punkt styczny do linii poprowadzonej z punktu Nasion[3]
Pogonion (Pg)Pogonion (Pg)najbardziej doprzednio na szczycie guzowatości bródkowej[1][2][3]
Gnathion (Gn)Gnathion (Gn)najbardziej ku dołowi i do przodu na dolnym zarysie bródki[1][2][3]
Menton (Me)Menton (Me)na dolnej krawędzi bródki[3], najbardziej ku dołowi i tyłowi na bródce
Opisthocranion (Op)Opisthocranion (Op)najbardziej tyłowi i dołowi na czaszce[2] (na kości potylicznej[3])
Dodatkowe punkty wyznaczane na zdjęciach cefalometrycznych
parzyste
skórnekostnepołożenie
Lateroorbitale (Lo)punkt przecięcia się krawędzi oczodołu i zarysu skrzydła większego kości klinowej[6]
Endocanthion (En)Endocantion (En)(skórny:) wewnętrzny kąt oka[7]

(kostny:) najbardziej przyśrodkowy punkt krawędzi oczodołu

Exocanthion (Ex)Exocantion (Ex)(skórny:) zewnętrzny kąt oka[8][9][10]

(kostny:) najbardziej boczny punkt krawędzi oczodołu[8][11]

Maxillare (Mx)największe wgłębienie wyrostka zębodołowego szczęki[6]
Mastoidale (Ms)najniższy punkt zarysu wyrostka sutkowatego[12]
nieparzyste
skórnekostnepołożenie
Basion (B)najbardziej dotylnie i do dołu położony punkt stoku[3]
Sella (S)geometryczny środek siodła tureckiego, środek największej średnicy siodła tureckiego[3]
Sella turcica (Se)środek linii łączącej przedni guzek siodła tureckiego z górna krawędzią grzbietu[3]
Pterygomaxillare (Pm)punkt przecięcia się tylnego zarysu szczęki (=przednie ograniczenie dołu skrzydłowo-podniebiennego) z zarysem podniebienia twardego[3]
articulare (a, Ar)w miejscu przecięcia się podstawy kości klinowej z tylnym zarysem głowy lub szyjki żuchwy[3]

Uwagi

  1. Ani Karlowska, ani Łabiszewska-Jaruzelska (wymieniające ten punkt) nie określiły, czy auriculare jest punktem skórnym czy kostnym; trudno jest to określić, skoro punkt nie znajduje się ani na kości, ani na skórze, tylko w powietrzu.
  2. Według Pisulskiej-Otremby Ophryon jest też punktem kostnym.
  3. Według Pisulskiej-Otremby: (Sto).
  4. a b Według Pisulskiej-Otremby: (Sn).
  5. Według Karłowksiej Supramentale jest tylko punktem kostnym.
  6. Według Łabiszewskiej-Jaruzelskiej Supramentale jest tylko punktem skórnym; punktem kostnym jest tylko punkt B Downsa.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Pisulska-Otremba 1988 ↓.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al Jaruzelska 1995 ↓.
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an Karłowska 2008 ↓.
  4. a b 32935-9: Nasion-glabella line to nasion-pronasale line [Angle] Skull CT measured.
  5. Stephan, Carl N., Henneberg, Maciej, Sampson, Wayne. Predicting nose projection and pronasale position in facial approximation: A test of published methods and proposal of new guidelines. „American Journal of Physical Anthropology”. 122 (3), s. 240–250, 2003. DOI: 10.1002/ajpa.10300. (ang.). 
  6. a b c d Anil Govindrao Ghom: Textbook Of Oral Radiology. Elsevier, 2008, s. 261–262. ISBN 978-81-312-1148-9. (ang.).
  7. SpringerImages – The three horizontal facial proportion canons.. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  8. a b Swennen, G.R.J., Schutyser, F.A.C., Hausamen, J.E.: Three-Dimensional Cephalometry: A Color Atlas and Manual. Springer, 2005, s. 192. ISBN 978-3-540-25440-9. (ang.).
  9. Anthropometry. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  10. Rosalío Ávila Chaurand, Lilia R. Prado León, Elvia L. González Muñoz: Dimensiones antropométricas de población latinoamericana, s. 27.
  11. Du Plessis, M.; Navsa, Nadia; Bosman, M.C: A study of the pterygopalatine fossa and it’s ganglion in a South African skeletal and cadaver population. 2008-09-29. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).
  12. Mastoidale – Medical Definition and More from Merriam-Webster. [dostęp 2013-05-13]. (ang.).

Bibliografia

  • Agnieszka Pisulska-Otremba: Wprowadzenie do ćwiczeń z ortopedii szczękowej (ortodoncji). Katowice: ŚAM, 1988, s. 61–63.
  • Florentyna Łabiszewska-Jaruzelska: Ortodoncja: zasady i praktyka. Warszawa: PZWL, 1995, s. 54–56.
  • Irena Karłowska: Zarys współczesnej ortodoncji. Podręcznik dla studentów i lekarzy dentystów. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2008, s. 103–105, 176, 184–185, 196. ISBN 978-83-200-3687-9.

Linki zewnętrzne

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.