Puryfikaterz

Puryfikaterz

Puryfikaterz – w liturgii Kościoła katolickiego element tzw. bielizny kielichowej: niewielkich rozmiarów kawałek białego materiału, mały ręczniczek (ok. 40 cm długości i 25 cm szerokości) służący do czyszczenia naczyń liturgicznych (np. kielicha mszalnego i cyborium) po Komunii Św. Często obszyty koronką, w środku haftowany krzyż[1].

Używany od XII wieku. Puryfikaterza nie powinno się prać, wyrzucać ani rozkładać bez potrzeby dlatego, że mogą być na nim partykuły – cząstki Najświętszego Sakramentu (Kościół katolicki wierzy, że w każdej najmniejszej partykule jest obecny Jezus Chrystus), które nie mogą upaść na ziemię. Zużyty puryfikaterz powinien zostać oczyszczony z partykuł[2].

Przypisy

  1. Przedmioty liturgiczne (pol.). www.ministranci.archidiecezja.katowice.pl. [dostęp 2015-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-18)].
  2. Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego. Poznań: Pallotinum, 2006r., s. p.334. ISBN 83-7014-540-X.

Media użyte na tej stronie

Emblem of the Papacy SE.svg
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys
Purificator Cieszyn Poland.JPG
Autor: Abraham, Licencja: CC BY-SA 4.0
Puryfikaterz (element tzw. bielizny kielichowej)