Pustynia Syryjska

Pustynia Syryjska

‏بادية الشام‎

Pustynia Syryjska, zdjęcie satelitarne NASA, 2008
Państwo	Syria, Irak, Arabia Saudyjska, Jordania
Powierzchnia	ok. 100 000 km²
Miejscowości	m.in. Palmyra
Wysokość	500–1000
Rodzaj obiektu	pustynia
Położenie na mapie Syrii Pustynia Syryjska
34°21,0′N 38°18,6′E/34,350000 38,310000

Pustynia Syryjska między oazami Dajr az-Zaur i Palmyra

Pustynia Syryjska (arab. ‏بادية الشام‎, Badijat asz-Szam) – pustynia w południowo-zachodniej Azji, na pograniczu Syrii, Iraku, Arabii Saudyjskiej i Jordanii.

Geografia

Pustynia Syryjska znajduje się w południowo-zachodniej Azji, na pograniczu Syrii, Iraku, Arabii Saudyjskiej i Jordanii, położona między Niziną Mezopotamską na wschodzie i północnym wschodzie, pustynią Wielki Nefud na południu i Harrat asz-Szam na zachodzie^[1]. Leży na wysokości 500–1000 m n.p.m. a jej powierzchnia szacowana jest na ponad ok. 100 tys. km²^[1].

Pustynia rozwinęła się na utworach pokrywy platformowej: mezozoicznych i trzeciorzędowych piaskowcach, wapieniach, dolomitach i marglach oraz skałach wulkanicznych. Stanowi falistą równinę pokrytą w przeważającej części przez pustynie żwirowe i kamieniste, miejscami także przez zasolone szotty. Charakteryzuje się obecnością rozległych pokryw czarnej lawy (harra) i licznych wadi. W zachodniej części pustyni występują izolowane wzniesienia, głównie stożki wygasłych wulkanów, niewielkie zręby oraz drobne struktury fałdowe^[2].

Klimat

Pustynia Syryjska leży w strefie klimatu zwrotnikowego suchego i skrajnie suchego – roczne opady w części środkowej to ok. 15 mm^[1] a średnie roczne opady to 125 mm^[3].

Gospodarka

Przez Pustynię Syryjską biegną rurociągi naftowe ze złoża w Kirkuku na wybrzeże Morza Śródziemnego oraz drogi z Damaszku i Ammanu do Bagdadu^[1]. W latach 70. XX w. poszukiwano tu ropy naftowej^[3].

Południowa część pustyni (Al-Hammad) zamieszkana jest przez kilka plemion nomadów i hodowców koni arabskich^[3].

Przypisy