Puszcza Solska

Puszcza Solska
Ilustracja
kompleks leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powierzchnia

ok. 1240 km²

Obszary chronione

Roztoczański Park Narodowy
Park Krajobrazowy Lasy Janowskie
Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej
Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy
Południoworoztoczański Park Krajobrazowy
Krasnobrodzki Park Krajobrazowy

Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Puszcza Solska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Puszcza Solska”
Ziemia50°30′10″N 23°00′21″E/50,502778 23,005833
Puszcza Solska
Makroregion

Kotlina Sandomierska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
województwo lubelskie
województwo podkarpackie

Puszcza Solska (również Lasy Biłgorajskie) – wielki kompleks leśny w południowej części województwa lubelskiego, złożony głównie z borów sosnowych, w części sztucznie nasadzonych. Zajmuje obszar około 1240 km²[1]. W okresie średniowiecza stanowiła jeszcze jeden kompleks leśny z Puszczą Sandomierską[2]. Puszcza oznaczona jest jako ostoja ptaków IBA[3].

Geografia regionu

Puszcza Solska leży w Kotlinie Sandomierskiej, na Równinie Biłgorajskiej, na południe od pasma Roztocza. Stanowi przedłużenie Puszczy Sandomierskiej i Lasów Janowskich, z którymi graniczy od zachodu. Ciągnie się w kierunku południowo-wschodnim aż do granicy Polski z Ukrainą. Większymi rzekami Puszczy Solskiej są: Tanew, Łada, Sopot, Szum i Niepryszka.

Puszczę w większości tworzą drzewa iglaste, głównie sosna (Pinus) i jodła (Abies)[3] – cenne dla obszaru są właśnie między innymi drzewostany jodłowe porastające lessy. Występują także rozległe torfowiska, porośnięte przez żurawinę, głóg, leszczyną, jałowcami, dereniem, bzem i czarną jagodą. Występuje także rosiczka okrągłolistna i długolistna, widłak torfowy i kosaciec syberyjski[2].

Największe miasta

Transport

Główne drogi przebiegające przez Puszczę Solską:

Ponadto przebiega tędy linia kolejowa łącząca Zwierzyniec z Bełżcem.

Ochrona przyrody

Lasy Puszczy Solskiej są objęte rozbudowanym systemem ochrony. W północnej części puszczy znajduje się Roztoczański Park Narodowy, poza tym istnieją tu:

oraz:

Awifauna

Od roku 2010 Puszcza Solska uznawana jest przez BirdLife International za ostoję ptaków IBA. Gatunki, które zaważyły o tej decyzji, są z wyjątkiem jednego włączane do kryterium IBA C6 – gatunki zagrożone w skali Unii Europejskiej. Należą tu głuszec zwyczajny (Tetrao urogallus), bocian czarny (Ciconia nigra), trzmielojad zwyczajny (Pernis apivorus), orlik krzykliwy (Aquila pomarina), kropiatka (Porzana porzana), sowy: puszczyk uralski (Strix uralensis), puchacz zwyczajny (Bubo bubo) oraz włochatka zwyczajna (Aegolius funereus), lelek zwyczajny (Caprimulgus europaeus), dzięcioł czarny (Dryocopus martius) i wróblowe: lerka (Lullula arborea) wraz z jarzębatką (Sylvia nisoria). Jedynym gatunkiem spełniającym kryterium C1 – zagrożony w skali globalnej – jest derkacz zwyczajny (Crex crex)[3]. Ogółem występują tu co najmniej 34 gatunki ptaków uwzględnione w Dyrektywie ptasiej[4].

W Rudzie Różanieckiej znajduje się kilka kompleksów stawów (wschodnia część Puszczy). Miejsce to nadaje się do obserwacji ptaków szponiastych, np. trzmielojadów i błotniaków stawowych, czasem bielików i orlików krzykliwych; także kobuza. Od maja do sierpnia zauważyć można kobczyka. Na brzegach stawów stwierdzono m.in. czaplę purpurową, czaplę nadobną i kormorana małego. Na liczącej około 2,5 km długości grobli między stawami, zaobserwować dają się wąsatka, bączek oraz pliszka górska[4].

Historia

W okresie II wojny światowej teren Puszczy Solskiej podobnie jak Lasów Janowskich był miejscem walk między niemieckimi oddziałami wojska i policji a oddziałami partyzanckimi Armii Krajowej, Batalionów Chłopskich i Armii Ludowej oraz partyzantki radzieckiej. Niemieckie akcje przeciwpartyzanckie prowadzone były w ramach operacji o kryptonimie: Sturmwind I i Sturmwind II[5].

25-26 czerwca 1944 nad rzeką Sopot miała miejsce bitwa pod Osuchami.

Przypisy

  1. Solska, Puszcza, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-07-21].
  2. a b Puszcza Solska i Lasy Janowskie. roztocze.net.pl. [dostęp 2014-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 czerwca 2017)].
  3. a b c PL110 Solska Forest. BirdLife Data Zone. [dostęp 2014-05-13].
  4. a b c d e Antoni Marczewski, Michał Maniakowski: Ptasie Ostoje. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2010, s. 276–279. ISBN 978-83-61444-29-9.
  5. Mała encyklopedia wojskowa 1971 ↓, s. 574, t.1.

Bibliografia

  • Praca zbiorowa: Mała encyklopedia wojskowa. Warszawa: MON, 1971.

Media użyte na tej stronie

Relief Map of Poland.svg
Autor: TUBSEmail Silk.svg Gallery, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Poland
Green pog.svg
Shiny green button/marker widget.
Puszcza Solska foto Elmira.jpg
Autor: Elmutek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zdjęcie zrobione podczas grzybobrania
Rzeka Szum-zapora.jpg
(c) Rudi z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Zapora wodna na rzece Szum (Puszcza Solska). Autor: Krzysiek "Rudi"
Lublin Voivodeship Relief location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 52.35 N
  • S: 50.20 N
  • W: 21.52 E
  • E: 24.25 E