Qi Baishi

Qi Baishi

Qi Baishi na zdjęciu Zheng Jingkanga

Nazwisko chińskie

Pismo uproszczone 齐白石 Pismo tradycyjne 齊白石 Hanyu pinyin Qí Báishí Wade-Giles Ch’i Pai-shih

Qi Baishi (ur. 1 stycznia 1864 w Xiangtan w prowincji Hunan, zm. 16 września 1957 w Pekinie) – chiński malarz, kaligraf i rytownik pieczęci.

Pochodził z biednej rodziny chłopskiej. Początkowo pracował jako cieśla i rzeźbił w drewnie. Dopiero w wieku dwudziestu siedmiu lat nauczył się czytać, pisać i malować. Malarstwa uczył się od artystów ludowych, a później od profesjonalistów. Przez osiem lat podróżował po Chinach, malując w tym czasie alegoryczne pejzaże.

Malował takie przedmioty, jak czajniki, wazy czy koszyki, oraz drobne stworzenia, takie jak kraby czy owady, które wypełniały całą powierzchnię jego obrazów. W swoich pracach stosował proste formy i odważne zestawienia kolorystyczne. Był przeciwnikiem kopiowania dawnych artystów. Wypracował własny styl artystyczny, w którym za pomocą kilku pociągnięć pędzla próbował uchwycić najbardziej charakterystyczne cechy przedstawianych obrazów.

W wieku 60 lat przeniósł się do Pekinu, gdzie wykładał w Pekińskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1953 roku został przewodniczącym Związku Chińskich Artystów Malarzy.

• 

  Cykada

• 

  Tykwa na świerszcza

• 

  Orzeł

Bibliografia

• Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13407-5.