Qiao Guanhua

Qiao Guanhua
ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

乔冠华

Pismo tradycyjne

喬冠華

Hanyu pinyin

Qiáo Guānhuà

Wade-Giles

Chiao Kuan-hua

Qiao Guanhua (ur. 28 marca 1913, zm. 22 września 1983) − chiński polityk i dyplomata, minister spraw zagranicznych ChRL w latach 1974-1976.

Życiorys

Pochodził z Yancheng w prowincji Jiangsu. Studiował w Niemczech, gdzie uzyskał tytuł doktora filozofii. Od 1942 roku do końca wojny z Japonią pracował w Chongqingu jako korespondent dziennika Xinhua[1]. Na początku 1946 przeniósł się do Szanghaju, a od końca tegoż roku był korespondentem agencji prasowej Xinhua w Hongkongu[2].

Po utworzeniu w 1949 roku Chińskiej Republiki Ludowej zajmował szereg ważnych stanowisk w chińskim MSZ. W 1950 roku wraz z Wu Xiuquanem był specjalnym wysłannikiem ChRL na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ, protestując przeciwko poparciu USA dla rządu Czang Kaj-szeka na Tajwanie. Rok później był członkiem chińskiej delegacji na konferencję pokojową w Panmundżom, dotyczącej zakończenia wojny koreańskiej. W 1954 roku towarzyszył premierowi Zhou Enlaiowi w Genewie na konferencji w sprawie zakończenia I wojny indochińskiej[2]. W latach 1964-1974 był wiceministrem spraw zagranicznych ChRL[2].

Po przyjęciu w 1971 roku Chińskiej Republiki Ludowej do Rady Bezpieczeństwa ONZ przewodził pierwszej delegacji ChRL na 26 sesję Zgromadzenia Ogólnego. Brał udział w przygotowaniach do wizyty Nixona w Chinach w 1972 roku i był odpowiedzialny za negocjacje z Henrym Kissingerem przed wydaniem tzw. komunikatu szanghajskiego. W 1973 roku towarzyszył Deng Xiaopingowi podczas wizyty we Francji, ponownie odwiedził ten kraj trzy lata później jako szef chińskiego MSZ[2].

W latach 1973-1978 członek Komitetu Centralnego KPCh X kadencji[3]. Od 1974 do 1976 roku był ministrem spraw zagranicznych ChRL. Odwołany z tego stanowiska po upadku bandy czworga za zbyt bliskie związki z jej członkami, pełnił następnie funkcję doradcy Chińskiego Ludowego Towarzystwa Przyjaźni z zagranicą.

W 1973 roku poślubił Zhang Hanzhi (1935−2008), osobistą nauczycielkę języka angielskiego Mao Zedonga[4].

Przypisy

  1. Qiao Guanhua (pol.). polish.cri.cn. [dostęp 2012-05-21].
  2. a b c d Qiao Guanhua (ang.). fmprc.gov.cn. [dostęp 2012-05-21].
  3. Qiao Guanhua 乔冠华 (ang.). chinavitae.com. [dostęp 2012-05-21].
  4. David Barboza: Zhang Hanzhi, Mao’s English Tutor, Dies at 72 (ang.). The New York Times, 29 stycznia 2008. [dostęp 2012-05-21].

Bibliografia

  • Robert Sutter, Historical Dictionary of Chinese Foreign Policy, Scarecrow Press, Plymouth 2011.

Media użyte na tej stronie

喬木.jpg
中國人民政治協商會議第一屆全體會議代表
National Emblem of the People's Republic of China.svg
National emblem of the People's Republic of China