Qiao Shi
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przewodniczący Stałego Komitetu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych | |
| Okres | od 27 marca 1993 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Sekretarz Centralnej Komisji Kontroli Dyscyplinarnej | |
| Okres | od października 1987 |
| Poprzednik | |
| Następca | Wei Jianxing |
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Qiao Shi (ur. grudzień 1924 w Dinghai w prow. Zhejiang[1], zm. 14 czerwca 2015) – chiński polityk i działacz państwowy.
Urodził się jako Jiang Zhitong (chiń. upr. 蒋志彤; chiń. trad. 蔣志彤; pinyin Jiǎng Zhìtóng). Od 1940 roku członek KPCh[2]. Ukończył studia na uniwersytecie Tongji w Szanghaju i przed 1949 rokiem działał w szanghajskich strukturach partii. Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej przez wiele lat pracował w przemyśle ciężkim w Anshan[1]. W 1963 roku przeniósł się do Pekinu, gdzie rozpoczął długoletnią pracę w Departamencie Łączności KPCh, odpowiedzialnym za kontakty i współpracę z partiami komunistycznymi w innych krajach[1].
W latach 1982-1997 członek Komitetu Centralnego KPCh, w latach 1982-1987 także wicepremier ChRL. Od 1993 do 1998 roku był przewodniczącym Stałego Komitetu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych[2].
Zasłynął jako reformator, dążył do przekształcenia Chin w państwo prawa i zwiększenia roli OZPL, publicznie poruszył problem przewodniej roli KPCh. Opowiadał się za demokratyzacją systemu politycznego ChRL, przychylnie wypowiadał się o ruchu Falun Gong[3]. W 1989 roku popierał protesty na placu Tian’anmen, nie wziął udziału w posiedzeniu Biura Politycznego KPCh, na którym zdecydowano o ich siłowym stłumieniu[4]. Jego liberalne poglądy spowodowały konflikt z ekipą Jiang Zemina[1]. Po śmierci Deng Xiaopinga w 1997 roku rywalizował z Jiangiem o władzę w państwie, po przegranej zmuszony do wycofania się z polityki[5].
Przypisy
- ↑ a b c d Qiao Shi, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2012-06-29] (ang.).
- ↑ Gu Qing'er: New Book By Retired Chinese Cadre Qiao Shi May Touch Nerves. The Epoch Times, 2012-06-25. [dostęp 2012-06-29]. (ang.).
- ↑ Dictionary of the Politics of the People's Republic of China, edited by Colin MacKerras, Donald Hugh McMillen, Andrew Watson, Routledge, London 2001, s. 272.
- ↑ Robert Sutter, Historical Dictionary of Chinese Foreign Policy, Scarecrow Press Inc., Lanham 2011, s. 206.
