Queen II
Album studyjny zespołu Queen | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | sierpień 1973 | |||
Gatunek | rock | |||
Długość | 40:36 (LP) | |||
Wydawnictwo | EMI, Parlophone (Europa) | |||
Producent | Roy Thomas Baker, Robin G. Cable, Queen | |||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Queen II | ||||
|
Queen II – drugi album brytyjskiego zespołu rockowego Queen.
Sesja nagraniowa albumu odbyła się w 1973, a został on wydany w 1974. Zamiast typowego nazwania stron płyty A oraz B, zostały one określone jako „Strona biała” (ang. Side White) i „Strona czarna” (ang. Side Black). Odpowiadały im zdjęcia muzyków zespołu umieszczone na okładce (ubranych całkowicie na czarno, lub na biało). Album spotkał się z bardzo zróżnicowanym odbiorem przez krytykę. Zawiera pierwszy utwór Queen, który dostał się do pierwszej dziesiątki brytyjskich list przebojów („Seven Seas of Rhye”). W wywiadzie, który ukazał się w 1989 na łamach amerykańskiego czasopisma Rolling Stone, wokalista kalifornijskiego zespołu Guns N’ Roses – Axl Rose – stwierdził, że jego ulubionym albumem w dyskografii Brytyjczyków jest Queen II[1].
8 lipca 2009 wydawnictwo uzyskało status platynowej płyty w Polsce[2].
Lista utworów
- Strona biała
1. "Procession" (May) 1:12 2. "Father to Son" (May) 6:14 3. "White Queen (As It Began)" (May) 4:33 4. "Some Day One Day" (May) 4:21 5. "The Loser in the End" (Taylor) 4:01 20:21
- Strona czarna
1. "Ogre Battle" (Mercury) 4:08 2. "The Fairy Feller's Master-Stroke" (Mercury) 2:41 3. "Nevermore" (Mercury) 1:17 4. "The March of the Black Queen" (Mercury) 6:33 5. "Funny How Love Is" (Mercury) 2:48 6. "Seven Seas of Rhye" (Mercury) 2:48 20:15
Wydania
Dodatkowe utwory umieszczone na wydaniu Hollywood Records z 1991:
- "See What A Fool I've Been" (May)
- "Ogre Battle" (1991 Remix) (Mercury)
- "Seven Seas of Rhye" (1991 Remix) (Mercury)
Twórcy
- Freddie Mercury - śpiew, fortepian, klawesyn
- John Deacon - gitara basowa, gitara akustyczna
- Roger Taylor - perkusja, śpiew, gitara w utworze "The Loser In The End"
- Brian May - gitara, śpiew, fortepian, organy Hammonda, dzwonki
Przypisy
- ↑ Axl Rose (Del James): The Rolling Stone Interview With Axl Rose (ang.). heretodaygonetohell.com (Rolling Stone), 1989-08. [dostęp 2014-10-02].
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2009 roku, ZPAV [dostęp 2020-11-19] .