Querelle
 | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | 31 sierpnia 1982 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania | 108 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | Rainer Werner Fassbinder |
| Główne role | Brad Davis |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | Xaver Schwarzenberger |
| Scenografia | Rolf Zehetbauer |
| Kostiumy | Barbara Baum |
| Montaż | Rainer Werner Fassbinder |
| Produkcja | Dieter Schidor |
| Wytwórnia | Gaumont S.A. |
Querelle (niem. Querelle – Ein Pakt mit dem Teufel) – niemiecko-francuski dramat filmowy w reżyserii Rainera Wernera Fassbindera z 1982 roku, zrealizowany na podstawie książki Jeana Geneta Querelle z Brestu (1953). Projekt miał swoją premierę podczas 39. MFF w Wenecji w sierpniu 1982.
Film był przedmiotem wielu kontrowersji ze względu na nieskrępowany i prowokacyjny obraz homoseksualizmu, seksu i przestępczości. Projekt był ostatnim filmem reżyserowanym przez Fassbindera; twórca zadedykował go zmarłemu byłemu partnerowi, aktorowi El Hediemu ben Salemowi.
Fabuła
Młody, przystojny marynarz Querelle po przybyciu do portowego Brestu morduje handlarza narkotyków. Równolegle morderstwa w porcie dopuszcza się także Gil − turecki murarz. Wkrótce bohaterów połączy zbrodnia, przyjaźń i miłość. Istotny jest także wątek tawerny znajdującej się przy porcie. W barze tym Querelle poznaje Nono, który wkrótce staje się jego specyficznym kochankiem. Mimo to, Querelle wypiera z siebie deklarację homoseksualnych skłonności. Poczynaniom bohatera przygląda się jego kapitan, porucznik Seblon − bez reszty zakochany w marynarzu.
Obsada
- Brad Davis − Querelle
- Franco Nero − porucznik Seblon
- Hanno Pöschl − Robert/Gilbert „Gil” Turko
- Jeanne Moreau − Lysiane
- Günther Kaufmann − Nono
- Burkhard Driest − Mario
- Laurent Malet − Roger Bataille
- Roger Fritz − Marcellin
- Dieter Schidor − Vic Rivette
- Neil Bell − Theo
- Natja Brunckhorst − Paulette
Produkcja
Zdjęcia do filmu kręcono w CCC-Atelier w Spandau, dzielnicy Berlina. Budżet Querelle wynosił cztery miliony czterysta marek niemieckich.
Rainer Werner Fassbinder nadał filmowi cechy groteskowej niepowtarzalności, podkreślając sztuczność wykonanych na wzór teatralnej scenografii plenerów oraz każąc aktorom grać w sposób monotonny i nienaturalny.[1] Całość nakręcił w konwencji melodramatycznej.
Wydanie filmu
31 sierpnia 1982 w trakcie 39. z kolei Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, kilka miesięcy po śmierci reżysera, nastąpiła ogólnoświatowa premiera filmu. Prezentacja odbyła się w atmosferze skandalu i niezrozumienia dzieła. Wkrótce potem film zaprezentowano widzom Festiwalu Filmowego w Montrealu. Następnie miały miejsce premiery Querelle w krajach rodzimych − we wrześniu film trafił do kin w Niemczech i we Francji, a miesiąc później stał się częścią Chicago International Film Festival, gdzie został po raz pierwszy zaprezentowany w Stanach Zjednoczonych. W drugiej połowie lutego 1983 wyświetlono dramat podczas prestiżowego Berlinale, a w kwietniu tego roku odbyła się ekskluzywna premiera filmu w Nowym Jorku. W ciągu kolejnych paru lat miała miejsce światowa dystrybucja filmu.[1][2]
Polska premiera kultowego już obrazu miała miejsce podczas festiwalu Era Nowe Horyzonty w Cieszynie w 2005. 30 lipca film wyświetlono w ramach cyklu „Retrospektywa: Rainer Werner Fassbinder”, który stanowił przegląd projektów tego właśnie reżysera.[1][2][3] 18 października 2009 obraz był prezentowany w Polsce po raz drugi, podczas przeglądu filmowego „O miłości między innymi”, organizowanego przez Instytut Goethego i Kino Pod Baranami w Krakowie.[4][5]
Opinie
Querelle został pozytywnie oceniony przez krytyków filmowych.
Dziennikarz współpracujący z serwisem eyeforfilm.co.uk uznał, że Querelle „to znacznie więcej niż tylko film kultowy wśród gejowskich odbiorców”. Recenzent zwrócił uwagę na reżyserię Fassbindera, który stylistykę dzieła przedkładał nad zawartość fabularną, a także na podjęte tematy: feminizm oraz eksplorowanie seksualności postaci, a nie tylko ich orientacji. Chwaląc stronę techniczną oraz dialogi, opiniodawca napisał: „W ciągu kilku minut od rozpoczęcia Querelle, jesteśmy wciągnięci w świat niebanalnego wizualnego i fonetycznego bogactwa.”[6]
Z aprobatą nie spotkała się muzyka filmowa Peera Rabena. To za sciężkę dźwiękową obraz zebrał trzy nominacje do antynagród Złotych Malin w kategoriach najgorsza muzyka oraz najgorsza piosenka (za „Each Man Kills the Thing He Loves” i „Young and Joyful Bandit” wykonywanych w filmie przez Jeanne Moreau).
Bibliografia
- Filmweb
- Internet Movie Database (IMDb)
Linki zewnętrzne
- Querelle na oficjalnej stronie internetowej reżysera. fassbinderfoundation.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)]. (ang.)
- Querelle w bazie IMDb (ang.)
- Querelle w bazie Filmweb
Przypisy
- ↑ a b c „"5. Festiwal Filmowy ERA NOWE HORYZONTY. Querelle”. cieszyn2005.eranowehoryzonty.pl. [dostęp 2012-01-26]
- ↑ a b „Release dates for Querelle (1982)”. Internet Movie Database (IMDb). (ang.) [dostęp 2012-01-26]
- ↑ „5. Festiwal Filmowy ERA NOWE HORYZONTY. Program filmowy. Szczegółowa lista cykli i filmów”. cieszyn2005.eranowehoryzonty.pl. [dostęp 2012-01-26]
- ↑ „Kino Pod Baranami: 2. Festiwal O MIŁOŚCI MIĘDZY INNYMI”. kinopodbaranami.pl. [dostęp 2012-01-26]
- ↑ „Kino Pod Baranami: Querelle”. kinopodbaranami.pl. [dostęp 2012-01-26]
- ↑ „Querelle Movie Review (1982) review by Eye for Film”. eyeforfilm.co.uk. (ang.) [dostęp 2012-01-26]
| Lata 60. | |
|---|---|
| Lata 70. |
|
| Lata 80. | |
| seriale TV |
|
Media użyte na tej stronie
Autor: Jürgen Draeger, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pastell auf handgeschöpften Büttenpapier 51,5 x 76,5 cm, März 1982 "Die französische Schauspielerin Jeanne Moreau als Madame Lysiane in dem letzten Rainer Werner Fassbinder Film "QUERELLE" nach dem gleichnamigen Roman von Jean Genet. Das Bildnis ist während einer Drehpause im CCC-Filmstudio Berlin in der Dekoration des Oscar-Preisträgers Rolf Zehetbauer ("Cabaret") entstanden. Das Kostüm stammt von Babara Baum."