Quinton Jackson
Pseudonim | Rampage |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 185 cm |
Masa ciała | 93 kg |
Styl walki | |
Kategoria wagowa | półciężka |
Klub | Team Oyama |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 49 |
Zwycięstwa | 37 |
Przez nokauty | 16 |
Przez poddania | 7 |
Przez decyzje | 14 |
Porażki | 12 |
Remisy | 0 |
Nieodbyte | 0 |
|
Quinton Ramone „Rampage” Jackson (ur. 20 czerwca 1978 w Memphis) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki, wrestler i aktor[1]. Finalista PRIDE Middleweight Grand Prix 2003 oraz mistrz UFC wagi półciężkiej z 2007.
Kariera sportowa
Początki
Sporty walki Jackson rozpoczął trenować w szkole średniej. Startował w zawodach zapaśniczych.
Mieszane sztuki walki
Karierę w MMA rozpoczął w 1999 roku w wieku 21 lat. Walczył na lokalnych galach m.in. King of the Cage, Gladiator Challenge oraz Dangerzone notując bilans do 2001 roku 10 zwycięstw i tylko jednej porażki
PRIDE FC
Siła i umiejętności zapaśnicze umożliwiają mu stosowanie efektownych rzutów przeciwnikami, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. Dzięki odniesionym wcześniej zwycięstwom w 2001 roku został zaproszony do PRIDE FC. W debiucie zmierzył się z gwiazdą japońskiego MMA Kazushim Sakurabą z którym przegrał przez duszenie. Kolejną szanse walki w PRIDE otrzymał jeszcze w tym samym roku 3 listopada. Na gali PRIDE 17 szybko znokautował zawodnika gospodarzy Yuki Ishikawa na początku 1. rundy.
W latach 2002–2003 rywalizował z czołowymi zawodnikami świata, m.in. z Ihorem Wowczanczynem i Kevinem Randlemanem z którymi wygrał. Po znakomitych występach, dostał możliwość wzięcia udziału w turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003, gdzie dotarł do finału ulegając w nim Brazylijczykowi Wanderleiowi Silvie. W drodze do finału pokonał byłego mistrza UFC Murilo Bustamante i przyszłego Chucka Liddella.
W kolejnych latach nokautował m.in. Ricardo Aronę efektownym wyniesieniem i rozbiciem (tzw. „slamem”) który przeszedł do historii mieszanych sztuk walki jako jeden z najbardziej widowiskowych nokautów wszech czasów oraz ponownie uległ Silvie, tym razem w pojedynku o pas mistrzowski PRIDE w wadze średniej. W 2006 postanowił zerwać kontrakt z japońską organizacją i związać się z szybko rozwijającą się World Fighting Alliance. Stoczył dla niej jeden pojedynek pokonując medalistę igrzysk olimpijskich w zapasach Matta Lindlanda po czym organizacja została kupiona przez Zuffa (właściciela UFC) wraz z kontraktami zawodników w tym Jacksona.
UFC
W lutym 2007 roku przeniósł się do UFC. Już w drugiej walce w tej organizacji, w maju 2007 roku, zmierzył się z mistrzem wagi półciężkiej Chuckiem Liddellem. Znokautował go, odbierając mu tytuł. Trzy miesiące później stanął do walki z Danem Hendersonem, posiadaczem pasa mistrzowskiego wagi średniej PRIDE. Jackson, po pięciu zaciętych rundach, zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziów tym samym broniąc tytuł i jednocześnie stając się pierwszym posiadaczem zunifikowanego pasa mistrzowskiego PRIDE i UFC.
5 lipca 2008 roku na gali UFC 86 Jackson uległ Forrestowi Griffinowi przez decyzję sędziowską i stracił na jego rzecz mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej.
25 lutego 2010 roku ogłosił, że po wygaśnięciu kontraktu zakończy karierę w UFC. Oświadczył, że popadł w konflikt z władzami organizacji i chce odejść od czynnego uprawiania sportu. Zamierza całkowicie oddać się swojej pasji – aktorstwu[2]. Powrócił jednak do octagonu w maju, gdy na gali UFC 114 stoczył przegrany pojedynek z Rashadem Evansem. Po zwycięstwach nad Lyoto Machidą i Mattem Hamillem oraz w obliczu kontuzji Evansa, został wyznaczony do walki o mistrzostwo UFC. We wrześniu, na gali UFC 135, przegrał przez duszenie zza pleców w 4. rundzie z broniącym tytułu Jonem Jonsem[3]. Po porażce z Jonesem przegrywał dwukrotnie, z Ryanem Baderem oraz Gloverem Teixeirą tym samym wypełniając swój kontrakt który nie został przedłużony.
Bellator MMA
4 czerwca 2013 podpisał kontrakt z głównym rywalem UFC, Bellator MMA[4]. W debiucie w nowej organizacji znokautował Joeya Beltrana. 17 maja 2014 roku wygrał turniej wagi półciężkiej pokonując w finale Muhammeda Lawala i otrzymując prawo do walki o pas mistrzowski.
Powrót do UFC
20 grudnia 2014 podczas gali UFC Fight Night – Machida vs Dollaway ogłoszono powrót Jacksona do UFC. Prezydent Bellatora Scott Coker poinformował w mediach iż Jackson nadal jest pod kontraktem z Bellatorem i jeśli nie dostosuje się do warunków umowy, zostanie pozwany do sądu[5]. Na 18 dni przed planowaną walką w UFC, Jackson oficjalnie został zdjęty z rozpiski z powodu przegranej sprawy sądowej z Bellatorem, lecz 21 kwietnia (cztery dni przed galą) Sąd Najwyższy stanu New Jersey po apelacji uchylił zakaz Jacksonowi który pozwolił mu się legalnie związać nową umową z UFC. Ostatecznie 25 kwietnia 2015 stoczył wygrany pojedynek z Brazylijczykiem Fábio Maldonado[6] Po kolejnych zawirowaniach kontraktowych, w lutym 2016, ponownie wrócił do Bellatora[7], tocząc 24 czerwca zwycięski pojedynek z Japończykiem Satoshim Ishii na gali Bellator Dynamite 2.
Total Nonstop Action (wrestling)
Między walkami w Bellatorze, okazyjnie występował na galach pro-wrestlingu federacji Total Nonstop Action (TNA) razem z innymi zawodnikami Bellatora – Lawalem i Tito Ortizem.
Osiągnięcia i wyróżnienia
- 2003: PRIDE Middleweight Grand Prix – finalista turnieju wagi średniej (do 93 kg)
- 2004: Wrestling Observer Newsletter – walka roku przeciwko Wanderleiowi Silvie[8]
- 2007: Sherdog.com – zawodnik roku[9]
- 2007-2008: mistrz UFC w wadze półciężkiej
- 2008: Wrestling Observer Newsletter – walka roku przeciwko Forrestowi Griffinowi[8]
- 2014: zwycięzca turnieju Bellator MMA w wadze półciężkiej (-93 kg)
Lista walk
Wynik | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Przegrana | KO (prawy cross) | 1 | 2:44 | Bellator 237: Fedor vs. Rampage | 29.12.2019 | Saitama | Main Event | |
Przegrana | Muhammed Lawal | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 175 – Rampage vs. King Mo 2 | 31.03.2017 | Rosemont | |
Wygrana | Satoshi Ishii | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 157: Dynamite 2 | 24.06.2016 | St. Louis | |
Wygrana | Fábio Maldonado | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 186 | 25.04.2015 | Montreal | |
Wygrana | Muhammed Lawal | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Bellator 120 | 17.05.2014 | Southaven | finał turnieju Bellator w wadze półciężkiej |
Wygrana | Christian M'Pumbu | KO (ciosy pięściami) | 1 | 4:34 | Bellator 110 | 28.02.2014 | Uncasville | półfinał turnieju Bellator w wadze półciężkiej |
Wygrana | Joey Beltran | KO (ciosy pięściami) | 1 | 4:59 | Bellator 108 | 15.11.2013 | Atlantic City | |
Przegrana | Glover Teixeira | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: Johnson vs. Dodson | 26.01.2013 | Chicago | |
Przegrana | Ryan Bader | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 144 | 25.02.2012 | Saitama | |
Przegrana | Jon Jones | Poddanie (duszenie zza pleców) | 4 | 1:14 | UFC 135 | 25.09.2011 | Denver | walka o mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej |
Wygrana | Matt Hamill | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 130 | 28.05.2011 | Las Vegas | |
Wygrana | Lyoto Machida | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 123 | 20.11.2010 | Auburn Hills | |
Przegrana | Rashad Evans | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 114 | 29.05.2010 | Las Vegas | |
Wygrana | Keith Jardine | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 96 | 07.03.2009 | Columbus | |
Wygrana | Wanderlei Silva | KO (cios pięścią) | 1 | 3:21 | UFC 92 | 27.12.2008 | Las Vegas | |
Przegrana | Forrest Griffin | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 86 | 05.07.2008 | Las Vegas | stracił mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej |
Wygrana | Dan Henderson | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 75 | 08.09.2007 | Londyn | obronił mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej oraz zunifikował mistrzostwo PRIDE w wadze średniej |
Wygrana | Chuck Liddell | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:53 | UFC 71 | 26.05.2007 | Las Vegas | zdobył mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej |
Wygrana | Marvin Eastman | KO (ciosy pięściami) | 2 | 3:49 | UFC 67 | 03.02.2007 | Las Vegas | |
Wygrana | Matt Lindland | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | WFA: King of the Streets | 22.07.2006 | Los Angeles | |
Wygrana | Yoon Dong-sik | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | PRIDE 31 | 26.02.2006 | Saitama | |
Wygrana | Hirotaka Yokoi | TKO (kopnięcia) | 1 | 4:05 | PRIDE 30 | 23.10.2005 | Saitama | |
Przegrana | Maurício Rua | TKO (kopnięcia) | 1 | 4:47 | PRIDE Total Elimination 2005 | 23.04.2005 | Osaka | I runda PRIDE 2005 Middleweight GP |
Wygrana | Murilo Rua | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | PRIDE 29 | 20.02.2005 | Saitama | |
Przegrana | Wanderlei Silva | KO (ciosy kolanami) | 2 | 3:26 | PRIDE 28 | 31.10.2004 | Saitama | walka o mistrzostwo PRIDE FC w wadze średniej |
Wygrana | Ricardo Arona | KO (suples) | 1 | 7:32 | PRIDE Shockwave 2003 | 20.06.2004 | Saitama | |
Wygrana | Ikuhisa Minowa | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:05 | PRIDE Shockwave 2003 | 31.12.2003 | Saitama | |
Przegrana | Wanderlei Silva | TKO (ciosy kolanami) | 1 | 6:28 | PRIDE Final Conflict 2003 | 09.11.2003 | Tokio | finał PRIDE 2003 Middleweight GP |
Wygrana | Chuck Liddell | TKO (poddanie przez narożnik) | 2 | 3:10 | PRIDE Final Conflict 2003 | 09.11.2003 | Tokio | półfinał PRIDE 2003 Middleweight GP |
Wygrana | Murilo Bustamante | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | PRIDE Total Elimination 2003 | 10.08.2003 | Saitama | ćwierćfinał PRIDE 2003 Middleweight GP |
Wygrana | Michaił Iluchin | Poddanie (cios kolanem w korpus) | 1 | 6:26 | PRIDE 26 | 08.06.2003 | Jokohama | |
Wygrana | Kevin Randleman | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 6:58 | PRIDE 25 | 16.03.2003 | Jokohama | |
Wygrana | Ihor Wowczanczyn | Poddanie werbalne (złamane żebro) | 1 | 7:17 | PRIDE 22 | 29.09.2002 | Nagoja | |
Wygrana | Sean Gray | TKO (ciosy pięściami) | 3 | 0:37 | King of the Cage 13: Revolution | 17.05.2002 | Reno | |
Wygrana | Masa’aki Satake | TKO (suples) | 1 | 7:07 | PRIDE 20 | 28.04.2002 | Jokohama | |
Przegrana | Daijiro Matsui | Dyskwalifikacja (cios w krocze) | 1 | 0:14 | PRIDE 18 | 23.12.2001 | Fukuoka | |
Wygrana | Yuki Ishikawa | KO (ciosy pięściami) | 1 | 1:52 | PRIDE 17 | 03.11.2001 | Tokio | |
Wygrana | Alexander Otsuka | TKO (walka zatrzymana przez lekarza) | 2 | 05:00 | BattlArts vs. the World | 14.10.2001 | Tokio | |
Przegrana | Kazushi Sakuraba | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 5:41 | PRIDE 15 | 29.07.2001 | Saitama | |
Wygrana | Kenneth Williams | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 4:40 | Gladiator Challenge 4 | 17.06.2001 | Colusa | |
Wygrana | Bryson Howvreck | Poddanie (ciosy pięściami) | 1 | 1:48 | KOTC 8: Bombs Away | 29.04.2001 | Colusa | |
Wygrana | Rocko Henderson | Poddanie (kimura) | 2 | 1:15 | Gladiator Challenge 3 | 07.04.2001 | Kalifornia | |
Wygrana | Dave Taylor | TKO | 1 | 5:00 | Gladiator Challenge 2 | 18.02.2001 | Colusa | |
Wygrana | Charles West | Decyzja | 3 | 5:00 | Gladiator Challenge 1 | 09.12.2000 | Kalifornia | |
Wygrana | Rob Smith | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | KOTC 6: Road Warriors | 29.11.2000 | Mount Pleasant | |
Wygrana | Warren Owsley | Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) | 1 | 6:04 | Dangerzone – Night of the Beast | 28.10.2000 | Lynchburg | |
Wygrana | Ron Rumpf | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:18 | Continental Freefighting Alliance 2 | 19.07.2000 | ||
Przegrana | Marvin Eastman | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | KOTC 4: Gladiators | 24 czerwca 2000 | San Jacinto | |
Wygrana | Marco Bermudaz | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 7:17 | HB Underground Pancrase | 13.05.2000 | Huntington Beach | |
Wygrana | Mike Pyle | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | ISCF: Memphis | 13.11.1999 | Memphis |
Kariera telewizyjna
W 2009 r. Jackson zdecydował się zostać trenerem jednej z drużyn w reality-show „The Ultimate Fighter 7”. Drugim trenerem został Forrest Griffin.
Kariera aktorska[1]
Rok | Tytuł filmu | Tytuł polski | Rola |
---|---|---|---|
2005 | Confessions of a Pit Fighter | ||
2008 | Bad Guys | Leroy Johnson | |
2008 | The Midnight Meat Train | Nocny pociąg z mięsem | |
2009 | Never Surrender | ||
2009 | Hell’s Chain | Jackson | |
2009 | Death Warrior | Wolf | |
2010 | The A-Team | Drużyna A | B. A. Baracus |
2011 | Duel of Legends | Rampage Jackson |
Przypisy
- ↑ a b profil Jacksona w bazie imdb. [dostęp 2010-06-07]. (ang.).
- ↑ Gniewni.com, www.gniewni.com [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] .
- ↑ Brian Knapp: Stellar Jones Chokes Rampage. sherdog.com, 24 września 2011. [dostęp 2011-09-24]. (ang.).
- ↑ Quinton Jackson podpisał kontrakt z Bellatorem. mmarocks.pl, 2013-06-04. (pol.).
- ↑ Scott Coker: ‘Rampage’ Jackson situation has been turned over to Bellator lawyers – MMA Fighting, www.mmafighting.com [dostęp 2017-11-26] .
- ↑ Quinton Jackson vs. Fabio Maldonado back on after judge overturns injuction – MMA Fighting, www.mmafighting.com [dostęp 2017-11-26] .
- ↑ Ariel Helwani: ‘Rampage’ Jackson agrees to settlement, new contract with Bellator. mmafighting.com, 2016-02-16. (ang.).
- ↑ a b Meltzer, Dave: Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue. Wrestling Observer Newsletter. (ang.).
- ↑ Sherdog.com Fighter of the Year: “Rampage”. sherdog.com, 2008-01-03. (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: fightlaunch, Licencja: CC BY 2.0
Quinton Jackson in The Strip, Las Vegas