Róża Herman

Róża Herman

Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1902 Łódź
Data i miejsce śmierci	7 marca 1995 Łódź
Tytuł szachowy	mistrzyni międzynarodowa (1950)

Róża Maria Herman (z domu Lubińska, ur. 16 stycznia 1902 w Łodzi, zm. 7 marca 1995 w Łodzi) – czołowa polska szachistka w okresie międzywojennym oraz powojennym żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

Trzykrotnie startowała w turniejach o mistrzostwo świata kobiet:

• 1935 (Warszawa) – VI-VII miejsce z wynikiem 3½ pkt z 9 partii
• 1937 (Sztokholm) – X-XVI miejsce z wynikiem 7 pkt z 14 partii
• 1950 (Moskwa) – XVI miejsce z wynikiem 3 pkt z 15 partii

W okresie międzywojennym zajęła IV miejsce w I Mistrzostwach Polski Kobiet w Warszawie w 1935 r. oraz VI miejsce w II MP w Warszawie w 1937 r. (w obu turniejach zwyciężyła Regina Gerlecka). W turnieju kobiecym w Semmering w 1936 r., wygranym przez Sonję Graf, zajęła XI miejsce^[1].

Była dwukrotną mistrzynią Polski kobiet w latach 1949 i 1950. Oprócz tego, w roku 1951 zdobyła medal srebrny. Ogółem uczestniczyła osiemnastokrotnie w finałowych turniejach o mistrzostwo Polski.

W roku 1950 otrzymała tytuł mistrzyni międzynarodowej za udział w turnieju o mistrzostwo świata kobiet.

Popularyzowała grę w szachy wśród dzieci i młodzieży. Za swoje osiągnięcia otrzymała odznakę Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej oraz tytuł i odznakę Mistrz Sportu.

Z wykształcenia była lekarką; ukończyła studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Warszawskiego, specjalizowała się w chorobach wewnętrznych. Jej mężem był neurolog Eufemiusz Herman. Ich córka – Krystyna, studentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, zginęła w 1944.

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Wolsza, „Arcymistrzowie, mistrzowie, amatorzy... Słownik biograficzny szachistów polskich”, tom 2, Wydawnictwo DiG, Warszawa 1996
• W.Litmanowicz, „Polscy szachiści”, Warszawa 1982, str. 235-240
• Róża Herman – wybrane partie szachowe (ang.)