Równina Raciąska

Równina Raciąska
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Niziny Środkowopolskie
Makroregion	Nizina Północnomazowiecka
Mezoregion	Równina Raciąska
Powierzchnia • ogółem • w Polsce	1 763 km² 1 763 km²
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: woj. mazowieckie

Równina Raciąska lub Pradolina Raciąska (318.62) – mezoregion fizycznogeograficzny w północno-środkowej Polsce, stanowiący zachodnią część Niziny Północnomazowieckiej. Region graniczy od północy i wschodu ze Wzniesieniami Mławskimi, od zachodu z Równiną Urszulewską, od południa z Wysoczyzną Płońską a od południowego wschodu (na bardzo krótkim odcinku) z Wysoczyzną Ciechanowską. Równina Raciąska leży w całości na obszarze województwa mazowieckiego.

Mezoregion jest piaszczystą równiną o wykształconych wydmach z miejscowymi odsłonięciami glin zwałowych. Równina Raciąska jest przedpolem zasięgu ostatniego zlodowacenia położonym wzdłuż odpływu wód glacjalnych, których dawny szlak odzwierciedla dziś górna Wkra i jej dopływ Raciążnica. W krajobrazie regionu występują lasy, pola uprawne i obszary podmokłe.

Ośrodkami miejskimi regionu są Żuromin, Raciąż, Glinojeck i Bieżuń, ponadto wsie Lubowidz oraz Zawidz Kościelny (obydwie na pograniczu), Strzegowo, Szreńsk, Radzanów, Lutocin, Siemiątkowo i Kuczbork-Osada (na pograniczu).

Bibliografia

• J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002 (​ISBN 83-01-13897-1​)
• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, (​ISBN 83-01-12677-9​)