Równina Wałecka

	Równina Wałecka
	Równina Wałecka
Prowincja	Nizina Środkowoeuropejska
Podprowincja	Pojezierza Południowobałtyckie
Makroregion	Pojezierze Południowopomorskie
Mezoregion	Równina Wałecka
Powierzchnia; • ogółem	; 700 km²
Zajmowane ; jednostki ; administracyjne	Polska:; woj. zachodniopomorskie; woj. wielkopolskie

Równina Wałecka (314.65) – mezoregion fizycznogeograficzny w północno-zachodniej Polsce, stanowiący środkową część Pojezierza Południowopomorskiego. Region graniczy od północy z Pojezierzem Szczecineckim i Pojezierzem Drawskim, od zachodu i południa z Pojezierzem Wałeckim a od wschodu z Doliną Gwdy. Równina Wałecka leży na pograniczu województw zachodniopomorskiego i wielkopolskiego.

Mezoregion jest sandrową równiną, położoną po obu stronach rzeki Piławy (górne dorzecze Gwdy). Na Równinie Wałeckiej występuje wiele jezior wytopiskowych, z których największym jest Zdbiczno (273 ha, 29 m głębokości).

Równina jest regionem obficie zalesionym, o niskim stopniu zaludnienia. Nazwa regionu pochodzi od miasta Wałcz, który jednak leży w obrębie Pojezierza Wałeckiego. Region charakteryzuje brak miast i większych wsi. Administracyjnie rozpościera się on na terenie gmin: Jastrowie, Wałcz, Czaplinek, Wierzchowo, Borne Sulinowo, Mirosławiec i Złocieniec.

Wzniesienia:

Bibliografia

JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13897-1, OCLC 830377558 .
Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, ElżbietaE. Bajkiewicz-Grabowska (red.), IwonaI. Swenson (red.), ZofiaZ. Aleksandrowicz, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12677-9, OCLC 830195866 .