Rüstəm İbrahimbəyov

Rüstəm İbrahimbəyov
Rüstəm Məmməd İbrahim oğlu İbrahimbəyov
Ilustracja
Rüstəm İbrahimbəjow (2013)
Imię i nazwisko

Rüstəm Məmməd İbrahim oğlu İbrahimbəyov

Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1939
Baku

Data i miejsce śmierci

11 marca 2022
Moskwa

Narodowość

azerska

Alma Mater

Azerbejdżański Instytut Nafty i Gazu w Baku,
Instytut Cybernetyki Akademii Nauk Związku Radzieckiego

Dziedzina sztuki

kinematografia, scenariusz filmowy

Epoka

socrealizm, rosyjska nowa fala, współczesna azerbejdżańska kinematografia

Ważne dzieła
podpis

Rüstəm Məmməd İbrahim oğlu İbrahimbəyov (ros. Рустам Ибрагимбеков, Rustam Ibragimbiekow; ur. 5 lutego 1939 w Baku, zm. 11 marca 2022 w Moskwie[1]) – azerski scenarzysta filmowy i polityk związany z Ludowym Frontem Azerbejdżanu. Przewidywany był jako kandydat opozycji w wyborach prezydenckich planowanych na październik 2013 roku, ostatecznie nie uzyskał zgody na start w tych wyborach.

Życiorys

Syn profesora sztuki Məmmədibrahima İbrahimbəyova i jego żony Fatimy[2]. Ukończył studia w Azerbejdżańskim Instytucie Nafty i Gazu w Baku, kontynuował następnie naukę w aspiranturze w Instytucie Cybernetyki Akademii Nauk Związku Radzieckiego. Przerwał ją jednak i wstąpił na wyższe kursy dla scenarzystów[2]. W kręgach filmowców został dostrzeżony po filmie Białe słońce pustyni, do którego napisał scenariusz razem z Walentinem Jeżowem[2].

Zaangażowanie polityczne

W 2013 zjednoczona opozycja azerska zamierzała wystawić go jako kandydata w wyborach prezydenckich w Azerbejdżanie, przeciwko rządzącemu od 2003 w autorytarny sposób İlhamowi Əliyewowi. Został wskazany jako wspólny kandydat opozycji dzięki swojej popularności i szacunkowi, jaki zyskał w kraju dzięki działalności zawodowej. Stało się tak, chociaż Rüstəm İbrahimbəjow nie krytykował wcześniej prezydenta Azerbejdżanu[3]. Sam scenarzysta twierdził, że wybory mogą zostać przeprowadzone w uczciwy sposób i że ma w nich szansę zwycięstwa. Zapowiadał to, że w takim wypadku postawi przed sądem swojego poprzednika oraz jego rodzinę, uwikłaną w sprawy korupcyjne[3]. Obiecywał także to, że będzie prezydentem tymczasowym i po dwóch latach doprowadzi do zmiany konstytucji i utworzenia w Azerbejdżanie republiki parlamentarnej, w której prezydent będzie spełniał przede wszystkim zadania reprezentacyjne[3]. Przed oficjalnym rozpoczęciem swojej kampanii wyborczej starał się o poparcie ze strony władz Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej[3].

Centralna Komisja Wyborcza Azerbejdżanu nie dopuściła go do startu w wyborach z uwagi na jego podwójne, azersko-rosyjskie obywatelstwo[4].

Życie prywatne

Był żonaty z Şöhrət İbrahimbəjow, miał syna Fuada (ur. 1972) i córkę Fatimę (ur. 1974)[2].

Filmografia

Scenarzysta[2]

  • В этом юном городе, 1970
  • Białe słońce pustyni, 1971, razem z Walentinem Jeżowem
  • И тогда я сказал – нет…, 1974
  • Сердце…сердце, 1976
  • Дачный домик для одной семьи, 1978
  • Стратегия риска, 1979
  • Допрос, 1979
  • Тайна корабельных часов, 1981
  • День рождения, 1983
  • Перед закрытой дверью, 1985
  • Храни меня, мой талисман, 1986
  • Свободное падение, 1987
  • Другая жизнь, 1987
  • Филер, 1987
  • Храм воздуха, 1989
  • Автостоп, 1989
  • Такси-блюз, producent, 1989
  • Семь дней после убийства, 1990
  • Увидеть Париж и умереть, 1990
  • Дюба-дюба, producent, 1990
  • Urga, 1992
  • Разрушенные мосты, scenarzysta i producent, 1993
  • Spaleni słońcem, wspólnie z Nikitą Michałkowem, 1994
  • Человек, который старался, autor scenariusza, reżyser wspólnie z O. Safaralijewym, producent, 1997
  • Cyrulik syberyjski, wspólnie z Nikitą Michałkowem, 1998
  • Семья, 1998
  • Wschód - Zachód, 1999
  • Мистерии, 2000

Był również autorem opowiadań, powieści i sztuk teatralnych[2].

Odznaczenia

  • Zasłużony działacz sztuk Rosji i Azerbejdżanu
  • Ludowy pisarz Azerbejdżanu
  • Laureat Nagrody Państwowej ZSRR (1981)
  • Laureat Nagrody Państwowej Rosji (1993, 1998, 1999, 2000)
  • Laureat Nagrody Państwowej Azerbejdżańskiej SRR (1980)
  • Laureat Nagrody Komsomołu (1979)
  • Order „Za zasługi wobec Ojczyzny” III stopnia (1999)
  • Komandor Orderu Nauk i Sztuk (Francji; 2000)[2]. Odznaczenia tego zrzekł się

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Rustam Ibragimbekov signature.png
Rustam Ibragimbekov signature