RIM-161 Standard Missile 3 Block IA
Informacje podstawowe | |
Zwalczane cele | SRBM, MRBM |
---|---|
Faza | środkowa, terminalna |
Państwo | USA |
Producent | Raytheon |
Wejście do służby | 2004 |
Status systemu | aktywny |
Pocisk | |
Platforma pocisku | okręty Aegis BMD |
Miary pocisku | |
Długość | 6,70 m |
Średnica | 0,53 m |
Masa | 2.857,63 kg (wraz z kanistrem) |
Prędkość przy wypaleniu | 3,2 km/s |
Napęd | |
I stopień | United Techologies MK 72 |
II stopień | Atlantic Research Corp. MK 104 dual-thrust |
III stopień | Alliant Techsystem MK 136 |
Głowica | |
Rodzaj głowicy | kinetyczna |
Typ głowicy kinetycznej | egzoatmosferyczna, LEAP |
Zasięg i pułap | |
Zasięg | 500 km |
Zakres pułapu antybalistycznego | do 160 km |
System | |
Nazwa | Navy Theater Wide |
Liczba pocisków w wyrzutni | 96 – 122 VLS |
Radar | okrętowy AN/SPY-1D(V) |
Użytkownicy | |
USA, Japonia |
RIM-161 Standard Missile 3 Block IA (SM-3 Block IA) – morski amerykański, antybalistyczny pocisk rakietowy przeznaczony do zwalczania balistycznych pocisków krótkiego (SRBM), i średniego zasięgu (MRBM) w fazie środkowej (Midcourse Phase Defense), oraz w niższym pułapie (Lower tier) lotu pocisku balistycznego w fazie końcowej (Terminal Phase Defense). Stacjonujące na okrętach Aegis BMD pociski SM-3 są elementem amerykańskiego systemu obrony antybalistycznej Balistic Missile Defense, spełniając w nim funkcje morskiego systemu obrony teatru działań i odpowiadając w pewnym stopniu lądowym pociskom antybalistycznym THAAD.
Zmodyfikowany pocisk SM-3 Block IA wystrzelony z krążownika rakietowego typu Ticonderoga USS Lake Erie (CG-70), posłużył do zniszczenia amerykańskiego zepsutego satelity wywiadowczego USA 193 21 lutego 2008 roku.
Konstrukcja
Pociski Standard Missile 3 wykorzystują technologie opracowane dla pocisku Raytheon RIM-156 Standard Missile 2ER Block IV, który służył do zwalczania celów powietrznych, i - w ograniczonym zakresie - balistycznych. Z pocisku SM-2, SM-3 Block IA przejął kadłub oraz dwa pierwsze stopnie napędowe i dodał trzeci stopień Alliant Techsystem MK 136 na paliwo stałe, a także systemy nawigacji GPS/INS oraz głowicę kinetyczną LEAP (Lightweight Exo-atmospheric Projectile).
Pierwszy stopień napędowy zawierający silnik startowy służący początkowemu rozpędzeniu pocisku ma średnice 21 cali, czyli 0.53 m, następne jednak stopnie są węższe i posiadają średnice już tylko 13,5 cala (0,34 m), stąd też pociski te zwane są czasami pociskami "SM-3 13,5 cala" - w odróżnieniu od pocisków SM-3 Block II i Block IIA - zwanych "SM-3 21 cali", gdyż posiadają jednakową średnicę 21 cali na całej swej długości.
Według pierwotnych planów, pociski SM-3 miały dysponować tzw. prędkością wypalenia (velocity burnout) - czyli prędkością lotu pocisku w momencie zaprzestania pracy i odłączenia się ostatniego stopnia napędowego - wynoszącą 4,5 km/s, jednakże okazało się to niemożliwe do osiągnięcia dla przemysłu, wobec ograniczeń budżetowych. Pocisk SM-3 13,5 cala, dysponuje więc prędkością wypalenia wynosząca jedynie 3,2 km/s co uniemożliwia mu zwalczanie pocisków dalekiego zasięgu.
Lightweight Exo-Atmospheric Projectile
Pocisk SM-3 Block IA uzbrojony jest w głowicę kinetyczną Lightweight Exo-Atmospheric Projectile - LEAP (Lekki Pocisk Egzosferyczny) samonaprowadzającą się na cel za pomocą działającego na podczerwień jednokolorowego układu FLIR (Forward-Looking Infrared), korzystając przy tym z autonomicznego układu sterowania i kontroli SDACS (Solid Divert and Attitude Control System).
Bibliografia
- Dave Houchins , Hazard Assessment Testing of the SM-3 Block IA Missile [dostęp 2008-02-26] (ang.).
- J D Williams , THE FUTURE OF AEGIS BALLISTIC MISSILE DEFENSE, 15 października 2004 [dostęp 2008-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-06] (ang.).
- Missile Defense Agency, Ballistic Missile Defense System (BMDS) Programmatic Environmental Impact Statement, styczeń 2007 [dostęp 2008-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-13] (ang.).
Media użyte na tej stronie
17 November 2005 a test involved for the first time a "separating" target, meaning that the target warhead separated from its booster rocket requiring the interceptor to distinguish between the body of the missile and the actual warhead. The interceptor missile was launched from the Pearl Harbor-based Aegis cruiser USS Lake Erie (CG 70). The target was intercepted more than 100 miles in space above the Pacific Ocean and 375 miles northwest of Kauai. FM-8 the fifth of a planned six flight test series within the missile defense Block 2004 time period, scheduled for the 1st quarter of FY2004 as of February 2002. By February 2004 this test was scheduled for the 2nd quarter of FY2005.