RMS Alaunia (1925)

RMS Alaunia

Bandera	Wielka Brytania
Port macierzysty	Liverpool
Armator	Cunard Line
Dane podstawowe
Typ	statek pasażerski
Historia
Stocznia	John Brown & Company
Data wodowania	7 lutego 1925
Data oddania do eksploatacji	lipiec 1925
Dane techniczne
Liczebność załogi	270
Liczba pasażerów	1706
Długość całkowita (L)	164 m
Szerokość (B)	19,9 m
Zanurzenie (D)	9,6 m
Pojemność brutto	14 030 GT
Napęd mechaniczny
Silnik	turbiny parowe, 8500 KM
Liczba śrub napędowych	2
Prędkość maks.	15 w.

HMS Alaunia (F17)

Historia
Royal Navy
Nazwa	HMS Alaunia
Wejście do służby	25 sierpnia 1939
Los okrętu	złomowany w 1957
Dane taktyczno-techniczne
Uzbrojenie
8 dział 152 mm (8xI) 2 działa 76 mm plot (2xI)

RMS Alaunia – brytyjski transatlantycki statek pasażerski linii Cunard Line z okresu międzywojennego, zbudowany w 1925 roku. Należał do serii 6 jednostek, średniej wielkości jednokominowych turbinowców o nazwach na literę A, przewidzianych na trasę do Ameryki Północnej. Podczas II wojny światowej służył jako krążownik pomocniczy HMS „Alaunia”, następnie okręt warsztatowy.

Budowa i służba jako statek

„Alaunia” zbudowana została w 1925 roku przez stocznię John Brown & Company w Clydebank, pod numerem stoczniowym 495. Była ostatnim zbudowanym z serii statków „Aurania”, „Andania”, „Ascania”, „Ausonia” i „Antonia” i drugim statkiem linii noszącym to imię^[1]. Mogła przewozić 484 pasażerów klasy kabinowej i 1222 III klasy^[1].

Jej dziewicza podróż rozpoczęła się 24 lipca 1925 na trasie Liverpool - Montreal. Od 1926 pływała na trasie Londyn - Kanada^[1].

Służba wojenna

Zarekwirowana przez brytyjską Admiralicję 25 sierpnia 1939, została przekształcona w krążownik pomocniczy HMS „Alaunia”. Adaptacji dokonano w stoczni Marynarki w Gibraltarze. Okręt otrzymał uzbrojenie z 8 pojedynczych armat kalibru 152 mm MK VII (o kącie podniesienia 20°) i dwóch armat przeciwlotniczych 76 mm. Zapas paliwa wynosił 1619 ts^[1].

Okręt wszedł do służby w październiku 1939, operując do kwietnia 1940 w składzie Sił Eskortowych Halifaksu (Halifax Escort Force), a następnie od maja w składzie Sił Eskortowych Bermudy i Halifaksu (Bermuda & Halifax Escort Force). M.in. w październiku 1940 roku eskortował konwój HX-79 z Halifaksu do Wielkiej Brytanii. Od kwietnia do października 1941 roku służył w Siłach Eskortowych Północnego Atlantyku (North Atlantic Escort Force). Następnie do lutego 1942 okręt służył na Stacji Wschodnioindyjskiej (East Indies Station), a od marca 1942 do marca 1944 we Flocie Wschodniej (Eastern Fleet)^[1].

Od maja 1944 rozpoczęto przebudowę „Alaunii” w bazie HMNB Devonport w Wielkiej Brytanii na okręt warsztatowy. 8 grudnia 1944 okręt został sprzedany Admiralicji. Przebudowę ukończono dopiero w sierpniu lub wrześniu 1945^[1]. Okręt głównie służył w bazie Devonport. W 1957 roku został sprzedany na złom firmie H. Bolckow i 10 września 1957 przybył do stoczni złomowej w Blyth^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Jacek Jarosz, Brytyjskie krążowniki pomocnicze II wojny światowej w: Morza, Statki i Okręty nr 6/2005
• RMS Aurania. [dostęp 2009-08-08]. (ang.).