RMS Aurania
 HMS „Aurania”, 24 października 1941 | |
| Bandera | |
|---|---|
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | Swan Hunter & Wigham Richardson |
| Data wodowania | 6 lutego 1924 |
| Data oddania do eksploatacji | wrzesień 1924 |
| Dane techniczne | |
| Liczebność załogi | 270 |
| Liczba pasażerów | 1700 |
| Długość całkowita (L) | 164,6 m |
| Szerokość (B) | 19,9 m |
| Zanurzenie (D) | 9,6 m |
| Pojemność | brutto 13 984 RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik | turbiny parowe, 8500 KM |
| Liczba śrub napędowych | 2 |
| Prędkość maks. | 15 w. |
 Okręt warsztatowy HMS „Artifex” | |
| Historia | |
 Royal Navy | |
| Nazwa | HMS Aurania (1939) |
|---|---|
| Wejście do służby | wrzesień 1939 |
| Los okrętu | złomowany w 1961 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Uzbrojenie | |
| 8 dział 152 mm (8xI) 2 działa 76 mm plot (2xI) | |
RMS Aurania – brytyjski transatlantycki statek pasażerski linii Cunard Line z okresu międzywojennego. Należał do serii 6 jednostek, średniej wielkości jednokominowych turbinowców o nazwach na literę A, przewidzianych na trasę do Ameryki Północnej. Podczas II wojny światowej służył jako krążownik pomocniczy HMS Aurania, następnie okręt warsztatowy HMS Artifex.
Budowa i służba jako statek
„Aurania” zbudowana została w 1924 w stoczni Swan Hunter & Wigham Richardson w Wallsend, pod numerem stoczniowym 1127. Była bliźniaczym statkiem „Alaunia”, „Andania”, „Ascania”, „Ausonia” i „Antonia” i trzecim statkiem linii noszącym imię „Aurania”[1]. Mogła przewozić 500 pasażerów klasy kabinowej i 1200 III klasy[1]. Budowę ukończono 6 września 1924. Jej dziewicza podróż rozpoczęła się 13 września 1924 na trasie Liverpool – Nowy Jork. Od 1925 roku pływała na trasie Liverpool – Montreal, a od 1928: Londyn – Montreal[1].
Służba wojenna
Zarekwirowana przez brytyjską Admiralicję 30 sierpnia 1939, została przekształcona w krążownik pomocniczy HMS „Aurania”. Adaptacji dokonano w macierzystej stoczni Swan Hunter. Okręt otrzymał uzbrojenie z 8 pojedynczych armat kalibru 152 mm MK VII (o kącie podniesienia 20°) i dwóch armat przeciwlotniczych 76 mm. Zapas paliwa wynosił 1591 ts[1].
Od 15 października 1939 okręt służył w Patrolu Północnym, a od maja 1940 został przeniesiony do Sił Eskortowych Halifax, po czym od czerwca do Sił Eskortowych Bermudy i Halifax (Bermuda & Halifax Escort Force). Od maja 1941 roku służył w Siłach Eskortowych Północnego Atlantyku (North Atlantic Escort Force)[1].
21 października 1941 „Aurania” płynąca w eskorcie konwoju SL-89 z Freetown do Wielkiej Brytanii, została trafiona jedną z torped wystrzelonych przez niemieckiego U-Boota U-123 (dowódca Reinhard Hardegen), lecz mimo uszkodzenia kadłuba dotarła do portu[1]. Do marca 1942 roku była przydzielona do Dowództwa Plymouth.
9 (według innych danych, 24) marca 1942 okręt został sprzedany Admiralicji i rozpoczęto jego przebudowę na okręt warsztatowy, przemianowany 1 grudnia 1942 na HMS „Artifex”. Do służby w nowej roli wszedł dopiero w maju 1944[1]. W 1947 okręt otrzymał znak taktyczny A118[1]. Zezłomowany w 1961 roku w La Spezia.
Przypisy
Bibliografia
- Jacek Jarosz, Brytyjskie krążowniki pomocnicze II wojny światowej w: Morza, Statki i Okręty nr 6/2005
- RMS Aurania. [dostęp 2009-08-08]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
The AMC AURANIA (later HMS Artifex (F28)) lying safely at anchor at Rothesay after a German propaganda broadcast had erroneously claimed that she had been sunk. She arrived at Rothesay despite suffering some damage.