ROW Rybnik (2012)
| Pełna nazwa | Klub Sportowy ROW Rybnik Spółka Akcyjna |
|---|---|
| Przydomek | Rekiny |
| Barwy | |
| Data założenia | 11 sierpnia 2012 |
| Debiut w najwyższej lidze | 24 kwietnia 2016 |
| Liga | |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres | ul. Gliwicka 72 |
| Stadion | |
| Prezes | Krzysztof Mrozek[1] |
| Trener | |
| Strona internetowa | |
ROW Rybnik SA – polski klub żużlowy z Rybnika.
Historia
W 1993 roku działalność zakończył KS ROW Rybnik. Od 1994 roku w lidze startował Rybnicki Klub Motorowy. W 2012 roku w lidze wystartował nowy podmiot - ROW Sp. z o.o. Natomiast od 2013 r. w rozgrywkach ligowych występuje ŻKS ROW Rybnik. Po sezonie 2015 drużyna rybnicka powróciła do najwyższej klasy rozgrywkowej po rezygnacji SK Lokomotīve Dyneburg (drużyna z Łotwy nie ma praw do uczestniczenie w rozgrywkach o mistrzostwo Polski, więc póki co nie może awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej) i przekształciła się w spółkę, a dzięki kibicom powróciła do tradycyjnego herbu i nazwy. Od sezonu 2019 rybnicka drużyna występuje w rozgrywkach ligowych pod nazwą PGG ROW Rybnik, co oznacza, że sponsorem tytularnym w sezonie 2019, który zakończył się awansem do PGE Ekstraligi, została największa wydobywcza spółka w Europie - Polska Grupa Górnicza. Pod taką samą nazwą rywalizuje w sezonie 2020.
Poszczególne sezony
| Sezon | Rozgrywki ligowe | Uwagi | ||
|---|---|---|---|---|
| Liga | Miejsce | |||
| 2013 | III | II liga |  1/5 | |
| 2014 | II | I liga | 7/8 | Wygrane baraże o utrzymanie[a] |
| 2015 | I liga | 3/7 | Awans poprzez zajęcie wakującego miejsca[b] | |
| 2016 | I | Ekstraliga | 6/8 | |
| 2017 | Ekstraliga |  8/8 | ||
| 2018 | II | I liga | 2/8 | Przegrane baraże o awans |
| 2019 | I liga | 1/7 | ||
| 2020 | I | Ekstraliga | 8/8 | |
| 2021 | II | I liga | 3/8 | |
| 2022 | I liga | 7/8 | ||
| Poziom ligowy | Liczba sezonów | Sezony |
|---|---|---|
| I | 3 | 2016–2017, 2020 |
| II | 6 | 2014–2015, 2018–2019, 2021–2022 |
| III | 1 | 2013 |
Osiągnięcia
Krajowe
Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników reprezentujących klub w rozgrywkach pod egidą PZM, GKSŻ oraz Ekstraligi.
Mistrzostwa Polski
Młodzieżowe drużynowe mistrzostwa Polski
- 2. miejsce (2): 2015, 2016
Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych
- 2. miejsce (2): 2016, 2017
Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski
- 3. miejsce (1):
- 2017 – Kacper Woryna
Pozostałe
- 1. miejsce (1):
- 3. miejsce (1):
- 2018 – Robert Chmiel
- 2. miejsce (1):
- 2015 – Kacper Woryna
- 3. miejsce (1):
Indywidualne mistrzostwa Ligi Juniorów
- 3. miejsce (1):
Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi
- 2. miejsce (2):
- 2016 – Grigorij Łaguta
- 2017 – Kacper Woryna
Międzynarodowe
Poniższe zestawienia obejmują indywidualne osiągnięcia zawodników krajowych na arenie międzynarodowej, a także w barwach reprezentacji Polski, w rozgrywkach pod egidą FIM oraz FIM Europe.
Mistrzostwa świata
Drużynowe mistrzostwa świata juniorów
- 1. miejsce (1):
Mistrzostwa Europy
Drużynowe mistrzostwa Europy juniorów
- 1. miejsce (3):
- 1. miejsce (2):
- 2015 – Damian Baliński i Sebastian Ułamek
- 2017 – Tobiasz Musielak
- 3. miejsce (1):
- 2022 – Grzegorz Zengota
Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów
- 2. miejsce (1):
Zawodnicy
Kadra drużyny
- Stan na 8 kwietnia 2022[2]
| Stat. | Żużlowiec | Kat. |
|---|---|---|
| S |  Andreas Lyager | |
| S |  Krystian Pieszczek | |
| S | Grzegorz Zengota | |
| S | Patryk Wojdyło | U-23 |
| S 1 |  Leon Flint | U-19 |
| J | Przemysław Giera | U-21 |
| J | Lech Chlebowski | U-19 |
| J | Kacper Tkocz | U-19 |
| J | Paweł Trześniewski | U-19 |
| J | Seweryn Grabarczyk 2 | U-16 |
1 Zawodnicy zagraniczni nie mogą startować na pozycjach juniorskich w polskiej lidze.
2 Do 18 lipca 2022 roku może brać udział tylko w zawodach młodzieżowych.
Żużlowcy na wypożyczeniu
| Stat. | Żużlowiec | Kat. |
|---|---|---|
| J | Błażej Wypior (wyp. do RKS Kolejarz Rawicz) | U-19 |
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Mecze barażowe o miejsce w I lidze miały odbyć się 19 i 26 października 2014 roku, jednakże 17 października GKSŻ poinformowała o odwołaniu meczów barażowych o prawo startu w I lidze w sezonie 2015. Taką decyzję podjęto na prośbę klubu z Krakowa (2. miejsce w II lidze). Niemniej jednak, w związku ze stwierdzeniem wygaśnięcia z dniem 10 października 2014 roku licencji nadzorowanej przyznanej klubom z Gdańska (8. miejsce w Ekstralidze) oraz Częstochowy (7. miejsce w Ekstralidze), 17 grudnia GKSŻ postanowiła uzupełnić skład I ligi poprzez zaproszenie do złożenia wniosku o przyznanie licencji na starty w I lidze na rok 2015 klub – Krakowski Klub Żużlowy Sp. z o.o. – prowadzący drużynę przegraną w barażu o awans do I ligi. Wcześniej, 6 listopada, „dziką kartę” uprawniającą do ubiegania się o licencję PZM na starty w Ekstralidze w sezonie 2015 otrzymał GKM Grudziądz (3. miejsce w I lidze).
- ↑ W 2015 roku 1. miejsce w I lidze wywalczył łotewski SK Lokomotīve Dyneburg, który jednak nie był w stanie spełnić wymogów licencyjnych pozwalających na starty w Ekstralidze w sezonie 2016. W tej sytuacji zaproszenie do Ekstraligi otrzymały ŻKS Ostrovia (2. miejsce w I lidze; przegrane baraże) i ŻKS ROW Rybnik. Startu z powodów finansowych odmówił klub z Ostrowa Wielkopolskiego, dzięki czemu pierwszeństwo startu w Ekstralidze przeszło na klub z Rybnika, który przyjął zaproszenie. Później do procesu licencyjnego nie przystąpiła z powodów finansowych Stal Rzeszów (7. miejsce w Ekstralidze; wygrane baraże). Jej miejsce zajął spadkowicz GKM Grudziądz (8. miejsce w Ekstralidze).
Przypisy
- ↑ Ludzie klubu. row.rybnik.com.pl. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].
- ↑ Komunikat nr 22/2022 Głównej Komisji Sportu Żużlowego (pol.). pzm.pl. [dostęp 2022-04-20].
Bibliografia
- Historia speedway’a w Polsce (pol.). speedwayw.pl.
Media użyte na tej stronie
Icon representing an increase, consisting of a green-colored, up-pointing triangle.
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
