RWD-19

RWD-19

RWD-19 (1938 r.)
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	DWL
Typ	samolot sportowy
Konstrukcja	mieszana, wolnonośny dolnopłat
Załoga	1+1 (tandem)
Historia
Data oblotu	październik 1938
Lata produkcji	1938
Wycofanie ze służby	zniszczony – wrzesień 1939
Liczba wypadków	0
Dane techniczne
Napęd	Gipsy Major 4-cylindrowy, rzedowy, chłodzony powietrzem.
Moc	130 KM – startowa
Wymiary
Rozpiętość	9,70 m
Długość	7,40 m
Wysokość	2,10 m
Powierzchnia nośna	12,0 m²
Masa
Własna	380 kg
Użyteczna	520 kg
Startowa	900 kg
Paliwa	180 l
Osiągi
Prędkość maks.	258 km/h
Prędkość przelotowa	217 km/h
Prędkość minimalna	72 km/h
Prędkość wznoszenia	4,6 m/s
Pułap	5000 m
Zasięg	1300 km

RWD-19 – polski dwumiejscowy (w układzie tandem) sportowy samolot wyczynowy, zbudowany w 1938 r. w Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych (DWL). Projekt samolotu został opracowany przez Jerzego Drzewieckiego oraz Tadeusza Chylińskiego w latach 1937-1938.

Historia

W 1936 r. w Polsce brak było samolotu wyczynowego o wybitnie nowoczesnych założeniach, który byłby zbliżony swymi osiągami i kształtem aerodynamicznym do znanych na zachodzie Europy płatowców, takich jak z wytwórni niemieckiej Klemm czy francuskiej Caudron. Pod koniec 1936 r. inż. Jerzy Drzewiecki opracował projekt wstępny szybkiego samolotu rajdowego z przeznaczeniem głównie do pobicia rekordu długości przelotu. Projekt konstrukcyjny powstał na przełomie 1937/38 r. pod kierunkiem J.Drzewieckiego. Płat do tego samolotu zaprojektował Tadeusz Chyliński. Płatowiec RWD-19 ze znakami SP-BPD, został oblatany w październiku 1938 r. przez Eugeniusza Przysieckiego na lotnisku Okęcie w Warszawie. Okazało się, że prędkość max. samolotu była mniejsza o kilkanaście km/h niż zakładano. Fakt ten, jak również wiadomość o pobiciu przez niemiecki samolot Arado Ar 79 rekordu długości przelotu, skłoniło kierownictwo DWL do zrezygnowania z dalszych przygotowań do bicia tego rekordu. W zimie 1938/39 r. zostały ukończone pomyślnie badania samolotu przeprowadzone w Instytucie Technicznych Lotnictwa (ITL). Początkowo myślano o wykorzystaniu RWD-19 jako szybkich samolotów turystycznych, jak również do przeszkolenia pilotów na samoloty liniowe. Jednak ze względu na dostępność znacznie tańszych RWD-16 bis oraz RWD-21, władze L.O.P.P. postanowiły nie składać na nie zamówienia. RWD-19 był samolotem bardzo dobrze opracowanym pod względem aerodynamicznym, o zgrabnej linii. Płatowiec malowany był na kolor wiśniowy, natomiast strzała na kadłubie i znaki rejestracyjne były białe. Do wybuchu wojny prototyp znajdował się na terenie wytwórni na Okęciu i na początku września 1939 r. został zniszczony wskutek nalotu niemieckiego lotnictwa.

Opis konstrukcji

Sportowy samolot wyczynowy – dwumiejscowy (w układzie tandem), wolnonośny dolnopłat konstrukcji mieszanej, podwozie stałe.

• Skrzydło dwudźwigarowe, trapezowe, składa się z trzech części. Środkowa jest wykonana z rur stalowych, pokryta blachą duralową i stanowi jedną część z kadłubem, zawiera dwa zbiorniki paliwa. Części zewnętrzne łatwo odejmowane, są całkowicie drewniane, pokryte sklejką do pierwszego dźwigara, a dalej płótnem. Skrzydło posiada na całej rozpiętości sloty na krawędzi natarcia, całkowicie automatyczne. Lotki są szczelinowe kryte płótnem. Klapy krokodylowe.
• Kadłub wykonany ze spawanych rur stalowych, kratownicowy, oprofilowany drewnem i pokryty płótnem. Ogrzewana kabina posiada dwa siedzenia umieszczone jeden za drugim. Okna ze szkła organicznego w kabinie są odsuwane i zapewniają bardzo dobrą widoczność dla pilota siedzącego z przodu. Dach nad obu siedzeniami jest otwierany, co ułatwia wsiadanie i wysiadanie. Obszerny bagażnik znajduje się za tylnym siedzeniem. Płatowiec posiada podwójne sterowanie, orczyk pilota jest regulowany w czasie lotu.
• Usterzenie wolnonośne, konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Statecznik poziomy regulowany w locie. Stery kryte płótnem a stateczniki sklejką.
• Podwozie o szerokim rozstawieniu, wolnonośne, jednogoleniowe, zaopatrzone w amortyzatory olejowo powietrzne o dużym skoku. Koła niskociśnieniowe posiadają hamulce, które za pomocą dźwigni są uruchamiane razem lub oddzielnie przy wychyleniu orczyka. Kółko ogonowe swobodne.

Lotniczy silnik czterocylindrowy, rzędowy de Havilland Gipsy Major.

• Silnik czterocylindrowy rzędowy de Havilland Gipsy Major chłodzony powietrzem o mocy startowej 130 KM i mocy nominalnej 120 KM przy 2100 obr/min. o masie 140 kg. Łoże silnika spawane z rur stalowych. Śmigło drewniane, stałe, dwułopatowe, Szomański. Można było również użyć silnika PZInż. Major.

Bibliografia

• Andrzej Glass, Polskie Konstrukcje Lotnicze, wyd. Stratus, 2007.
• Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
• Lot Polski, kwiecień 1939, wyd. Zarz. Gł. L.O.P.P.
• Samolot RWD-19. „Skrzydlata Polska”. 1/1958, s. 14, 1 stycznia 1958. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 

Linki zewnętrzne

• RWD-19