Rabarbar kędzierzawy

Rabarbar kędzierzawy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

rabarbar

Gatunek

rabarbar kędzierzawy

Nazwa systematyczna
Rheum rhabarbarum L.
Sp. Pl. 372 1753[3]
Synonimy
  • Rhabarbarum verum Garsault (nom. inval.)
  • Rheum franzenbachii Münter
  • Rheum franzenbachii var. mongolicum Münter
  • Rheum undulalum L.
  • Rheum undulatum var. longifolium C.Y. Cheng & T.C. Kao[3]

Rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum L.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych (Polygonaceae Juss.). Występuje naturalnie we wschodniej części Rosji, Mongolii oraz Chinach (w prowincjach Hebei, Heilongjiang, Hubei, Jilin i Shanxi, a także w regionie autonomicznym Mongolia Wewnętrzna). Ponadto został naturalizowany i jest uprawiany na całym świecie w strefie umiarkowanej[4].

Morfologia

Pokrój
Bylina dorastająca do 30–200 cm wysokości[4].
Liście
Ich blaszka liściowa ma owalnie eliptyczny kształt. Mierzy 30–45 cm długości oraz 10–30 cm szerokości, jest klapowana na brzegu, o niemal sercowatej nasadzie i tępym wierzchołku. Ogonek liściowy jest owłosiony. Gatka jest błoniasta, ma lejkowaty kształt i osiąga 20–40 mm długości[4].
Kwiaty
Zebrane w gęste wiechy, o długości 15–40 cm, rozwijają się na szczytach pędów. Listki okwiatu mają podłużnie owalny kształt i mierzą 2–4 mm długości[4].
Owoce
Mają jajowaty kształt, osiągają 6–10 mm długości[4].

Biologia i ekologia

Rośnie na łąkach, stokach, terenach skalistych oraz w zaroślach. Występuje na wysokości do 4000 m n.p.m. Kwitnie od lipca do sierpnia[4].

Zastosowanie

Ogonki liściowe rabarbaru

Gatunek ten jest uprawiany od ponad dwóch tysiącleci. Samodzielnie lub w połączeniu z innymi składnikami jest wykorzystywany do przyrządzania galaretek, sosów i wina. Głównie wykorzystywany jest ogonek liściowy, ponieważ sama blaszka liściowa charakteryzuje się wysoką zawartością kwasu szczawiowego, kwasu cytrynowego oraz glikozydów, które są toksyczne w wysokich dawkach[4].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Rheum rhabarbarum L. (ang.). The Plant List. [dostęp 2016-11-11].
  4. a b c d e f g Rheum rhabarbarum (fr.). Plantes & botanique. [dostęp 2016-11-11].

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Rheum rhabarbarum kz02.jpg
Autor: Krzysztof Ziarnek, Kenraiz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rheum rhabarbarum in the Botanischer Garten, Berlin-Dahlem
Bright young Rheum rhabarbarum.jpg
Autor: Andrew from Sheffield, UK, Licencja: CC BY 2.0
Rheum rhabarbarum - Rhubarb
Rheum rabarbarum 2021-05-31 6839.jpg
Autor: Salicyna, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum), ogródek działkowy w Szczecinie.
Rheum rabarbarum 2021-05-31 6836.jpg
Autor: Salicyna, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rabarbar kędzierzawy (Rheum rhabarbarum), ogródek działkowy w Szczecinie.
Blattstiele des Rhabarber.JPG
Autor: 4028mdk09, Licencja: CC BY-SA 3.0
Blattstiele des Gemeinen Rhabarber (Rheum rhabarbarum)
Diverse Mjøsa 10.jpg
Autor: Øyvind Holmstad, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fresh rhubarb.
Rheum rhabarbarum fruits (1).jpg
Autor: Rasbak, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rheum rhabarbarum fruits