Racowie

Rac korzona.JPG
Polish cavallryman from XVI century.PNG
Polish hussar first half of XVI century.PNG
Poczet konny szlachty z orszaku króla XVI wiek.PNG

Racowie (od Racstpol. Serb) – lekka jazda najemna, utworzona w XIV wieku na Węgrzech, werbowana spośród Serbów zamieszkujących węgierską Dalmację oraz Baczkę i Banat. Formację tę rozwijał szczególnie Maciej Korwin[1][2][3].

Po klęsce zadanej przez Turków na Kosowym Polu w 1389 roku i opanowaniu przez nich państw bałkańskich, racowie szukali miejsca dla siebie w chrześcijańskiej części Europy, dla kontynuowania tam walki z najeźdźcami. Do Polski przybyli pod koniec XV wieku. Wyróżnili się m.in. w bitwie pod Kleckiem w 1506 roku i pod Orszą w 1514 roku.

Zbrojne wyposażenie raców stanowiło drzewo (rodzaj lekkiej kopii), szabla typu węgierskiego oraz wysoka, drewniana tarcza w kształcie wypukłego i ściętego z lewej strony prostokąta (co zapewniało lepszą widoczność). Dosiadali małych zwinnych koni[2]. Było to tzw. uzbrojenie po usarsku. Racowie byli protoplastami późniejszej polskiej husarii[4].

Przypisy

  1. Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce: Epoka przedrozbiorowa. Lwów: Ossolineum, 1923.
  2. a b Zdzisław Spieralski: Kampania obertyńska 1531 roku. Warszawa: Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1962.
  3. Andrzej Nadolski: Polska broń. Broń palna. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1974.
  4. Mała encyklopedia wojskowa 1971 ↓, s. 7.

Bibliografia

  • Mała encyklopedia wojskowa. T. 3 (R–Ż). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 7.

Media użyte na tej stronie

Poczet konny szlachty z orszaku króla XVI wiek.PNG
Poczet konny szlachty z orszaku króla
Polish hussar first half of XVI century.PNG
Polish hussar, late XVI or XVII century
Rac korzona.JPG
So called rac (early Hungarian hussar) as presented in the Polish history of wars by T. Korzon
Polish cavallryman from XVI century.PNG
Polski kawalerzysta z XVI w.