Rada Najwyższa ZSRR
Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Rada Najwyższa ZSRR (ros. Верховный Совет СССР) – najwyższy organ władzy ustawodawczej ZSRR, a w latach 1939–1991, najwyższa władza ustawodawcza w okresach pomiędzy sesjami Zjazdu Rad. Do 1936 jej funkcje pełnił Ogólnorosyjski Centralny Komitet Wykonawczy Rad.
Rada Najwyższa ZSRR wybierała Prezydium Rady Najwyższej – najwyższy kolegialny organ władzy państwowej (tj. głowa państwa w ZSRR) podlegający Radzie Najwyższej. Formowała również Radę Ministrów ZSRR, wybierała członków Sądu Najwyższego i mianowała prokuratora generalnego. Jako jedyne ciało posiadało prawo wnoszenia zmian do konstytucji ZSRR.
W jej skład wchodziły dwie izby:
- Izba Związku – reprezentacja ludności ZSRR, jeden deputowany przypadał na 300 tys. mieszkańców
- Izba Narodowości – przedstawicielstwo poszczególnych republik związkowych ZSRR, każdy z podmiotów federacji wysyłał 32 deputowanych.