Radamel Falcao
Pełne imię i nazwisko | Radamel Falcao García Zárate | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1986 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie | 9 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Radamel Falcao García Zárate (ur. 10 lutego 1986[1] w Santa Marta) – kolumbijski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w hiszpańskim klubie Rayo Vallecano oraz w reprezentacji Kolumbii.
O piłkarzu
Radamel woli, gdy koledzy z boiska wołają na niego Falcao, gdyż jest to imię, którym posługuje się na co dzień, bądź po prostu El Tigre – bo taki ma przydomek[2]. Falcao jest dynamicznym napastnikiem, posiadającym niezwykłe umiejętności i siłę. Jego ojciec, Radamel Garcia, również był piłkarzem i grał zawodowo jako obrońca, był reprezentantem Kolumbii. Swe imię zawdzięcza słynnemu Brazylijczykowi z lat 80. Radamel jest pobożny i przewodniczy w młodzieżowych grupach katolickich „Locos Por Jesus” i „Atletas de Cristo”.
Początki
Jako młody chłopiec zapisał się do kolumbijskiej szkółki piłkarskiej, a jeszcze wcześniej trenował w młodzieżowym klubie Bogota's Millonarios. W wieku 15 lat podczas jednego z meczów reprezentacji U-17 został odkryty przez River Plate i niedługo później już związał się z klubem. Zanim podpisał pierwszy profesjonalny kontrakt z drużyną River Plate, zaczął studia dziennikarskie na Uniwersytecie Palermo w Buenos Aires.
Kariera
Początki kariery i pierwsze sukcesy
W wieku 18 lat, kiedy debiutował w pierwszej drużynie River Plate, zdobył dwa gole. Falcao bardzo szybko zdobył ogromną popularność zdobywając siedem goli w siedmiu pierwszych spotkaniach. Niestety w 2005 roku przytrafiła mu się kontuzja kolana, która później spowodowała, że zawodnik raził swoją nieskutecznością.
Do prawidłowej kondycji udało mu się dojść wiosną 2007 roku. Zgodnie z obietnicą, zdobył kilka ważnych bramek dla swojej drużyny, a jedną z ważniejszych było trafienie 27 września w meczu przeciwko Botafogo. Dzięki tej bramce River Plate awansował do ćwierćfinału Copa Sudamericana – a nota bene jego drużyna grała w 9 po tym, jak arbiter wyrzucił dwóch piłkarzy. Falcao zdobył także bramkę w słynnych derbach z Boca Juniors, a miało to miejsce w październiku 2007. Jest także reprezentantem swojej drużyny narodowej i grał przeciwko Brazylii czy Wenezueli w ramach eliminacji Mistrzostw Świata 2010.
Opierając się na jego występach w 2007 roku, jeden z dzienników w Montevideo wybrał go do prestiżowej „jedenastki Ameryki Południowej”.
Grając pod wodzą Diego Simeone wygrał pierwsze trofeum Clausura 08, a miało to miejsce 22 czerwca 2008 roku. Simone stosuje formację 4-2-3-1 i to właśnie Falcao jest tym najbardziej wysuniętym napastnikiem wspomaganym przez trójkę ofensywnych pomocników. Ponadto może się pochwalić jedenastoma trafieniami na wiosnę (6 w lidze i 5 w Copa Libertadores). Został królem strzelców sezonu 2007-08, mając na koncie 19 goli w 35 meczach.
W latach 2009–2011 występował w FC Porto. W sezonie 2009/2010 klub zajął trzecie miejsce w lidze, do ligowego króla strzelców Falcao zabrakło jednego gola. W finale Pucharu Portugalii Falcao zdobył bramkę dającą Porto zwycięstwo 2:1, sam został najlepszym strzelcem edycji z 5 golami. W następnym sezonie Porto wygrało potrójną koronę zdobywając Mistrzostwo i Puchar kraju oraz wygrywając Ligę Europy. W finale o Puchar Ligi Europy UEFA rozegranego 18 maja 2011 w Dublinie z SC Bragą Falcao strzelił w 44. minucie jedynego zwycięskiego gola meczu.
Atlético Madryt
18 sierpnia 2011 roku przeszedł do Atlético Madryt za 40 milionów euro[3]. 9 maja 2012 wygrał z Atlético Ligę Europejską w sezonie 2011/2012. W finale z Athletikiem Bilbao w Bukareszcie zdobył dwie bramki; stał się zarazem pierwszym graczem w historii, który wygrał to trofeum dwa razy z rzędu, zostając jednocześnie drugi raz z rzędu królem strzelców rozgrywek. 31 sierpnia 2012 wygrał dla Atlético Superpuchar Europy, pokonując zwycięzcę Ligi Mistrzów Chelsea F.C.. W meczu, który odbył się w Monako, zdobył klasycznego hat-tricka strzelając trzy bramki w pierwszej połowie spotkania. Obrońcy trofeum odpadli z Ligi Europy 2012/2013 już w 1/16 finału z Rubinem Kazań, po porażce 0:2 u siebie, Falcao strzelił jedyną bramkę w wyjazdowym meczu rewanżowym. Dzięki skuteczności Kolumbijczyka w La Lidze Atlético od 3. do 26. kolejki zajmowało drugą pozycję w tabeli, utraconą po słabszej serii w 2013 na rzecz Realu Madryt, klub skończył sezon na 3. miejscu, najwyższej pozycji od wywalczenia mistrzostwa w 1996. Falcao strzelił po jednym golu w ćwierćfinale i półfinale Pucharu Króla z Realem Betis i Sewillą. W finale Copa del Rey 17 maja 2013 na Estadio Santiago Bernabéu Atlético wygrało po dogrywce 2:1 spotkanie derbowe z Realem i zdobyło 10. Puchar Króla, Falcao asystował przy wyrównującym golu Diego Costy w 35. minucie.
AS Monaco
31 maja 2013 podpisał pięcioletni kontrakt z francuskim AS Monaco[4]. Monakijski klub zapłacił za niego 43 mln euro[5]. Swojego pierwszego gola dla ASM zdobył w meczu towarzyskim przeciwko Fortunie Düsseldorf w przegranym meczu 2:3[6]. 10 sierpnia 2013 odbył się jego pierwszy, oficjalny mecz we francuskiej Ligue 1. AS Monaco zmierzyło się z Girondins Bordeaux. Mecz zakończył się zwycięstwem 2:0, a sam Falcao wpisał się na listę strzelców w 87. minucie meczu. W styczniu 2014 zerwał wiązadło krzyżowe, przez co nie zagrał do końca sezonu oraz nie pojechał na mistrzostwa świata[7].
Manchester United (wypożyczenie)
1 września 2014 został wypożyczony, na jeden sezon, do Manchesteru United. W Premier League zadebiutował 14 września 2014 w wygranym 4:0 meczu przeciwko Queens Park Rangers, zmieniając w 67. minucie Juana Matę. Swoją pierwszą bramkę dla klubu strzelił 5 października 2014, w wygranym 2:1 meczu z Evertonem. 24 maja 2015 Manchester United ogłosił że nie wykupi zawodnika i powróci on do AS Monaco[8].
Chelsea (wypożyczenie)
3 lipca 2015 Falcao został wypożyczony do Chelsea na cały sezon z opcją wykupu. W Chelsea spotkał się z byłymi kolegami z Atlético Madryt, czyli Thibautem Courtoisem i Diego Costą[9].
Galatasaray
W 2019 Falcao przeszedł do tureckiego klubu Galatasaray. Zdobył tam 10 goli w 16 meczach. Zagrał również w Lidze Mistrzów, jednak nie strzelił w niej żadnego gola.
Statystyki kariery
Stan na 17 maja 2017
Klub | Sezon | Liga | Puchar krajowy | Puchar ligi | Puchary kontynentalne | Inne1 | Łącznie | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||
River Plate | 2004/2005 | 4 | 0 | – | – | 0 | 0 | – | 4 | 0 | |||
2005/2006 | 7 | 7 | – | – | 0 | 0 | – | 7 | 7 | ||||
2006/2007 | 20 | 3 | – | – | 5 | 4 | – | 25 | 7 | ||||
2007/2008 | 27 | 11 | – | – | 12 | 8 | – | 39 | 19 | ||||
2008/2009 | 32 | 13 | – | – | 3 | 3 | – | 35 | 16 | ||||
Razem | 90 | 34 | – | – | 20 | 15 | – | 110 | 49 | ||||
FC Porto | 2009/2010 | 28 | 25 | 5 | 5 | 2 | 0 | 8 | 4 | 0 | 0 | 43 | 34 |
2010/2011 | 22 | 16 | 3 | 3 | 0 | 0 | 16 | 18 | 1 | 1 | 42 | 38 | |
2011/2012 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | |
Razem | 51 | 41 | 8 | 8 | 2 | 0 | 24 | 22 | 2 | 1 | 87 | 72 | |
Atlético Madryt | 2011/2012 | 34 | 24 | 1 | 0 | – | 15 | 12 | – | 50 | 36 | ||
2012/2013 | 34 | 28 | 4 | 2 | – | 2 | 1 | 1 | 3 | 41 | 34 | ||
Razem | 68 | 52 | 5 | 2 | – | 17 | 13 | 1 | 3 | 91 | 70 | ||
AS Monaco | 2013/2014 | 17 | 9 | 2 | 2 | 0 | 0 | – | – | 19 | 11 | ||
2014/2015 | 3 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | 3 | 2 | ||
2016/2017 | 29 | 21 | 2 | 1 | 2 | 1 | 10 | 7 | – | 43 | 30 | ||
Razem | 49 | 32 | 4 | 3 | 2 | 1 | 10 | 7 | 0 | 0 | 65 | 43 | |
Manchester United (wyp.) | 2014/2015 | 26 | 4 | 3 | 0 | 0 | 0 | – | – | 29 | 4 | ||
Razem | 26 | 4 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 29 | 4 | |
Chelsea F.C. (wyp.) | 2015/2016 | 10 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | – | 1 | 0 | 12 | 1 | |
Razem | 10 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 12 | 1 | |
Łącznie w karierze | 294 | 165 | 20 | 13 | 5 | 1 | 71 | 57 | 4 | 4 | 395 | 236 |
1 Uwzględniono Superpuchar Portugalii, Superpuchar Europy UEFA i Tarcza Wspólnoty.
Sukcesy
River Plate
- Mistrzostwo Argentyny: 2008 Clausura
FC Porto
- Liga Europy UEFA: 2010/2011
- Mistrzostwo Portugalii: 2010/2011
- Puchar Portugalii: 2009/2010, 2010/2011
- Superpuchar Portugalii: 2010, 2011
Atlético Madryt
- Liga Europy UEFA: 2011/2012
- Superpuchar Europy: 2012
- Puchar Króla: 2013
AS Monaco
Indywidualne
- Król strzelców Ligi Europy UEFA: 2010/2011 (18 goli), 2011/2012 (12 goli)
Rekordy
- Najskuteczniejszy zawodnik w historii reprezentacji Kolumbii: 36 goli
Odznaczenia
- 2010 Kawaler Orderu Boyacá (Kolumbia)
Przypisy
- ↑ Radamel Falcao zaniżył swój wiek?. sport.wp.pl, 2013-07-23. [dostęp 2013-07-23]. (pol.).
- ↑ Radamel Falcao What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-01-18]. (ang.).
- ↑ Gazeta.pl: 43 mln za Pastore, 40 za Falcao, czyli najważniejsze transfery lata. [dostęp 2011-09-01]. (pol.).
- ↑ Agreement with Atletico Madrid for Falcao. AS Monaco, 2013-05-31. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-15)]. (ang.).
- ↑ Falcao, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2016-01-23] .
- ↑ Szczegóły meczu
- ↑ Pechowcy, którzy nie zagrają na mundialu, [w:] baza Transfermarkt (wiadomości) [online] [dostęp 2020-12-03] .
- ↑ Falcao leaves United and returns to Monaco. Manchester United, 24 maja 2015. [dostęp 2015-05-24]. (ang.).
- ↑ Chelsea sign striker Falcao on loan. bbc.com. [dostęp 2016-01-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Statystyki w bazie ESPN FC (ang.)
- Radamel Falcao w bazie Soccerbase (ang.)
- Falcao, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-26] .
- R. Falcao, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02] .
- Radamel Falcao w bazie National Football Teams (ang.)
Media użyte na tej stronie
Redirect arrow, to be used in redirected articles in Wikipedias written from left to right. Without text.
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Firma del Futbolista colombiano Falcao García
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the Order of Boyacá - Knight (Colombia)
Autor: Oleg Bkhambri (Voltmetro), Licencja: CC BY-SA 4.0
FIFA World Cup 2018, Round of 16, Colombia vs. England