Radawnica (gmina)

Radawnica
gmina wiejska
1945–54 i 1973–76[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1945–46: pomorskie[2][1]
1946–50: szczecińskie
1950–54: koszalińskie
1973–75: koszalińskie
1975–76: pilskie

Powiat

złotowski (do 1975)

Siedziba

Radawnica

Populacja (1974)
• liczba ludności


3185[3]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

8

brak współrzędnych
Portal Polska

Radawnica – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–54 i 1973–76[4] w woj. pomorskim[2], szczecińskim, koszalińskim i pilskim (dzisiejsze woj. wielkopolskie). Siedzibą władz gminy była Radawnica.

Gmina Radawnica powstała po II wojnie światowej (1945) na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. III okręg administracyjny – Pomorze Zachodnie). 25 września 1945 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu złotowskiego – została powierzona administracji wojewody pomorskiego[5], po czym z dniem 28 czerwca 1946 została przyłączona do woj. szczecińskiego[6][7]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem złotowskim weszła w skład nowo utworzonego woj. koszalińskiego[8].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 8 gromad: Bielawa, Franciszkowo, Kamień, Nowy Dwór, Prochy, Radawnica, Stare Dzierzążno i Stawnica[9]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[10].

Jednostkę reaktywowano 1 stycznia 1973 w tymże powiecie i województwie[11]. Równocześnie przyłączono do niej pozbawiony praw miejskich Lędyczek[12][13].

1 czerwca 1975 gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. pilskiego[14]. 1 stycznia 1977 gmina została zniesiona, a jej obszar włączony do gmin Lipka, Okonek i Złotów[15].

Przypisy

  1. a b Od 1945 pod administracją wojewody gdańskiego; od 1946 jednostka administracyjna nowo utworzonego woj. szczecińskiego
  2. a b Przemianowanym w 1950 roku na województwo bydgoskie
  3. Liczba ludności z publikacji „Rocznik Demograficzny Polski”, GUS 19751995
  4. Do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 31 grudnia 1976
  5. M.P. z 1945 r. nr 29, poz. 77
  6. Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
  7. Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
  8. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  9. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  10. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  11. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  12. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
  13. Komunikat o zmianach w podziale terytorialnym za okres od 2 I 1972 r. do 1 I 1973 r., Główny Urząd Statystyczny, Biuro Spisów, Warszawa 1973
  14. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  15. Dz.U. z 1976 r. nr 41, poz. 244

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).