Radiostacja R-109
Radiostacja R-109 – radiostacja UKF (ultrakrótkofalowa), nadawczo-odbiorcza (ang. transceiver), simpleksowa, małej mocy konstrukcji ZSRR. Była produkowana również w innych krajach Układu Warszawskiego. Radiostacja R-109 była radiostacją pracującą z modulacją częstotliwości bez tłumika szumów. Była radiostacją o konstrukcji wykorzystującej część podzespołów radiostacji podczas nadawania i odbioru, tzn. nastrojenie nadajnika było jednocześnie nastrojeniem na tę samą częstotliwość odbiornika radiostacji.
Była jedną z radiostacji rodziny zwanej „ASTRA” razem z radiostacjami R-105 i R-108. Zakresy ich częstotliwości zazębiały się, dzięki czemu będąc eksploatowane w piechocie artylerii naziemnej i przeciwlotniczej umożliwiały współpracę bojową tych wojsk.
Wersje radiostacji:
- R-109 – najstarsza powojenna wersja
- R-109D – z możliwością zdalnego sterowania i retranslacji
- R-109DM – zmodernizowana
- R-109M – zminiaturyzowana na lampach bezcokołowych i półprzewodnikach
Warunki pracy
Konstrukcja radiostacji zapewnia bryzgoszczelność i pyłoszczelność oraz możliwość pracy w trudnych warunkach klimatycznych i mechanicznych. Jest przystosowana do pracy w zakresie temperatury otaczającego powietrza od -50 °C do +50 °C i wilgotności względnej do 98%.
Przeznaczenie
Radiostacja R-109 była przeznaczona do zapewnienia łączności radiowej w oddziałach i pododdziałach wojsk lądowych (artylerii przeciwlotniczej). Była radiostacją przenośną, plecakową umożliwiającą utrzymywanie łączności telefonicznej nawet podczas marszu z zestawu mikrofonowo-słuchawkowego względnie w pomieszczeniu z mikrotelefonu.
Możliwości pracy
- praca bezpośrednio z radiostacji
- praca przez radiostację z polowego aparatu telefonicznego, poprzez linię 2- lub 1-przewodową (z uziemieniem) z odległości do 500 m
- wymiana zewów i rozmowa operatora z obsługą aparatu telefonicznego
- ręczna realizacja tzw. retranslacji za pomocą 2 połączonych ze sobą radiostacji
- możliwość współpracy ze wzmacniaczem mocy UM-3
Parametry elektryczne
- zakres częstotliwości 21,5 – 28,5 MHz
- moc nadajnika do 1,5 W
- emisja – modulacja częstotliwości (FM) F3
- dewiacja sygnału FM ± 5 kHz
- czułość odbiornika przy stosunku sygnał/szum 10:1 ≤ 1,5 μV
- sumaryczna niestabilność częstotliwości pracy
- w radiostacji R-109D ± 5 kHz
- w radiostacji R-109M ± 4 kHz
- źródło zasilania 2 akumulatory zasadowe
- w radiostacji R-109D 2NKN24
- w radiostacji R-109M 2NKP20 lub 2NKP24
- czas pracy (odbiór/nadawanie 3:1)
- dla R-109D do 12 godzin
- dla akumulatorów 2NKP20 – 17,5 godziny
- dla akumulatorów 2NKP24 – 21,5 godziny
- napięcie zasilania 4,8 V
- pobór prądu ze źródła zasilania
- podczas odbioru ≤ 1,6 A
- podczas nadawania ≤ 3 A
- w R-108M – 0,85 i 1,85 A
- waga radiostacji
- w radiostacji R-109D – 21 kg
- w radiostacji R-109M – 14 kg
Anteny i zasięgi łączności
- antena prętowa 1,5 m – 6 km
- antena prętowa (przedłużona) 2,7 m – 8 km
- antena promieniowa – 15 km
- antena promieniowa podniesiona – 25 km
Bibliografia
- Instrukcja łączności. Łączn. 204/64. Radiostacja R-105D, R-108D i R-109D. Ministerstwo Obrony Narodowej. Warszawa 1964.
- Radiostacja R-105D, R-108D i R-109D. Opis techniczny i instrukcja eksploatacji.
- Radiostacja R-105M, R-108M i R-109M. Opis techniczny i instrukcja eksploatacji.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Markier z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Zdalne sterowanie radiostacji UKF małej mocy. Zdjęcie pochodzi ze strony http://www.2brygada.walcz.paak.net/.
(c) Markier z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Radiostacja przenośna UKF, małej mocy R-105D (także R-108D; R-109D). Na pokrywie widoczny zestaw słuchawkowo-mikrofonowy z przyciskiem "nadawanie". Zdjęcie pochodzi ze strony http://www.2brygada.walcz.paak.net/.
(c) Markier at pl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0
Realizacja retranslacji jako sposób na zwiększenie zasięgu radiostacji UKF małej mocy. Zdjęcie pochodzi ze strony http://www.2brygada.walcz.paak.net/.