Radiotoksyczność

Radiotoksyczność – pojęcie mówiące o szkodliwym wpływie danej substancji promieniotwórczej na organizm ludzki.

Radiotoksyczność zależy od kilku czynników:

  • energii i rodzaju emitowanego przez daną substancję promieniowania,
  • czasu połowicznego rozpadu substancji,
  • obiegu metabolicznego danego pierwiastka chemicznego (od współczynnika wchłaniania do organizmu, czasu biologicznego półtrwania w organizmie, rodzaju tkanki).

Pierwiastki promieniotwórcze dzieli się według klas radiotoksyczności (od 1 do 4):

  • I klasa radiotoksyczności to najgroźniejsze substancje (np.: alfapromieniotwórcze izotopy plutonu, polonu, ameryku, kiuru, neptunu, kalifornu oraz betapromieniotwórczy stront-90),
  • II klasa to większość typowych produktów rozszczepienia skażających środowisko (np.: izotopy jodu, cezu, ceru, europu itp.),
  • III i IV klasa to mniej szkodliwe substancje.

W trakcie badań nad radiotoksycznością określa się maksymalne poziomy zawartości w organizmie oraz roczne limity wchłonięć (ALI, skrót od angielskiego zwrotu Annual Limit of Intake).

Dla ogółu ludności jako dawkę graniczną przyjmuje się wartość 1 mSv/rok (100 mrem/rok), dawniej było to 5 mSv/rok (500 mrem/rok). Dla ludzi zawodowo narażonych na promieniowanie jonizujące jako dawkę graniczną przyjmuje się 50 mSv/rok (5 rem/rok).

Linki zewnętrzne