Radość (cnota)

Ten artykuł należy dopracować:
od 2019-12 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Radość – chrześcijańska cnota, polegająca na drobnym wysiłku, by opanować szorstkość w zachowaniu, by uniknąć niegrzecznego słowa, aby się uśmiechać, kiedy jesteśmy zmęczeni lub brak nam siły. Radość jest owocem miłości. Radość to także jeden z owoców Ducha Świętego.

Radości nie należy bowiem mylić z przelotnym doznaniem zaspokojenia i przyjemności, które często upaja zmysły i uczucia, później jednak pozostawia w sercu niedosyt, a czasem gorycz. Radość rozumiana po chrześcijańsku jest o wiele trwalsza i przynosi głębsze ukojenie: (...) w pewnym sensie jest «cnotą», którą należy rozwijać[1].

Św. Josemaria pisał: "Prawdziwa cnota nie jest nigdy smutna i przykra, przeciwnie, jest uprzejmie radosna". (Droga, 657)

Przypisy

  1. ↑ Jan Paweł II, List apost. Dies Domini, 57.

Zobacz też


Linki zewnętrzne