Radości wam powiedam

Oryginalny manuskrypt z zapisem nutowym z około 1444

Radości wam powiedam – pieśń w języku polskim opowiadająca o Zwiastowaniu Pańskim, zapisana w XV wieku.

Pieśń znana jest z dwóch rękopisów:

  1. tekst z nutami zapisany między łacińskimi kazaniami, być może ok. 1444 (Biblioteka Narodowa w Warszawie, sygn. Rps 8040 III, k. 618–619)[1]
  2. tekst zapisany w zaginionym zbiorze Pieśni łysogórskich, ok. 1470

Tekst utworu składa się z 24 zwrotek czterowersowych, pisanych nieregularnym wierszem, przeważnie siedmio- lub ośmiozgłoskowcem, z rymami AABB. Opowiada o zwiastowaniu Maryi, swobodnie korzystając z fragmentów Biblii (m.in. proroctwo z Księgi Izajasza zapowiadające przyjście na świat z dziewicy Emmanuela, opis zwiastowania z Ewangelii Łukasza) oraz wątków apokryficznych. Narracja zaczyna się odautorskim wstępem zapowiadającym temat pieśni, zaś kończy się tekstem od autora zachęcającym do wspólnego śpiewania oraz obiecującym łaskę Bożą.

Przypisy

Bibliografia

  • Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 736–737. ISBN 978-83-01-16675-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Sermones de tempore 1444 (39123868).jpg
Tytuł: Sermones de tempore
Adres wydawniczy: [Polska], [1444]
Gatunek: rękopisy łacińskie
Forma i typ: rękopisy
Opis fizyczny: 666 s. ; 29x21 cm
Współtwórcy: Zalewski, Ludwik (1878-1952) Właściciel
Jęz. łac. Oprawa: deski, skóra; 15 w.