Radocza

Radocza
	wieś
	; Kościół par. pw. Przemienienia Pańskiego
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	wadowicki
Gmina	Tomice
Liczba ludności (2006)	1997
Strefa numeracyjna	33
Kod pocztowy	34-100
Tablice rejestracyjne	KWA
SIMC	0072710
	Położenie na mapie gminy Tomice Radocza
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Radocza
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Radocza
	Położenie na mapie powiatu wadowickiego Radocza
	49°55′06″N 19°28′20″E/49,918333 19,472222

Artykuł	49°55'06"N 19°28'20"E
- błąd	39 m
WD	49°55'0.1"N, 19°28'59.9"E, 49°57'N, 19°32'E
- błąd	14 m
Odległość	863 m

Radocza – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Tomice, na Pogórzu Śląskim nad rzeką Skawą.

Części wsi

Integralne części wsi Radocza^[2]^[3]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0072726	Derpowizna	część wsi
0072732	Dół	część wsi
0072749	Góra	część wsi
0072755	Łęg	część wsi
0072761	Ochentał	część wsi
0072778	Pustki	część wsi
0072784	Redz	część wsi
0072790	Skawisko	część wsi
0072809	Widów	część wsi

Historia

Przypuszcza się, że wzmiankowana w 1326 parafia dekanatu Zator villa Mathei to właśnie Radocza. Wieś Macieja była jeszcze wielokrotnie wzmiankowana w spisach świętopietrza z lat 1346–1351^[4], ale gdy jej w jednym roku nie było, zamiast niej była parafia Radocza^[5]. Leżała na terenie księstwa oświęcimskiego a później wydzielonego z niego w 1445 księstwa zatorskiego^[6].

Kolejni jej właściciele od 1406 roku to: Paszek, Jan Radocki, Żegota z Radoczy, Zygmunt Palczowski, Aleksy Frydrychowski, Paweł Gierałtowski i inni. Pod koniec XIX w. jednym ze znaczniejszych współwłaścicieli był Franciszek Baum. Ostatnią właścicielką Radoczy była Zofia Banaś (z d. Sterkowicz).

Podczas wielkiej powodzi w 1934 r. dniach 16–18 lipca rzeka Skawa zalała całą dolną Radoczę, przerywając wały i w dwóch miejscach tor kolejowy linii Trzebinia – Wadowice^[7].

W Radoczy urodzili się bracia Andrzej, Wiktor i Jerzy Kunachowiczowie, uczestnicy walk o polską niepodległość w latach 1914–1918^[8].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.

Zabytki

Kościół par. pw. Przemienienia Pańskiego. Wzmiankowany 1356. Obecny wzniesiony 1535, wielokrotnie restaurowany (ostatnio w latach 80. XX wieku – gruntownie przebudowany), był na przełomie XVI i XVII stulecia zborem kalwińskim.
Obrazy: Chrystus Odkupiciel w otoku czaszek symbolizujących różne stany, rokokowy; Pieta 1794.
Monstrancja klasycystyczna i kielich z czarą wczesnobarokową.
Dwa ornaty haftowane w. XVII i w. XVIII
Na cmentarzu nagrobek Ignacego Żarnowieckiego klasycystyczny (1837)

Sport

W Radoczy działa klub sportowy Orzeł Radocza^[9]^[10].

Przypisy

↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1055 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ GUS. Rejestr TERYT
↑ Monumenta Poloniae Vaticana T.2 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 2, 1344-1374. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 182, 296, 330, 331.
↑ j.w. s. 288
↑ Aneks. Miejscowości ziemi oświęcimsko-zatorskiej. W: Paweł Mostowik: Z dziejów Księstwa Oświęcimskiego i Zatorskiego XII-XVI w.. Toruń: 2005, s. 184. ISBN 83-7441-175-9.
↑ Karol Witkowski, Grzegorz Wysmołek: Wpływ wielonurtowej Skawy nadziałalność człowieka w dnie doliny [w:] „Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny” t. 16, s. 115-138 [1]
↑ Andrzej Kunachowicz: Trzy wojny w siodle. Wspomnienia z lat 1914–1939 legionisty, rotmistrza Szwoleżerów, dowódcy 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich i 20. Pułku Ułanów Króla Jana III Sobieskiego. Warszawa: Wydawnictwo ZP, 2011.
↑ Sport. Oficjalna strona Gminy Tomice.
↑ Ludowy Klub Sportowy Orzeł Radocza. 90minut.pl.

Linki zewnętrzne

Radocka Góra ''i'' Radocza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 390 .

[poczta-1] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1055 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[R2013-2] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[teryt-3] GUS. Rejestr TERYT

[4] Monumenta Poloniae Vaticana T.2 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 2, 1344-1374. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 182, 296, 330, 331.

[5] .w. s. 288

[a-6] Aneks. Miejscowości ziemi oświęcimsko-zatorskiej. W: Paweł Mostowik: Z dziejów Księstwa Oświęcimskiego i Zatorskiego XII-XVI w.. Toruń: 2005, s. 184. ISBN 83-7441-175-9.

[7] Karol Witkowski, Grzegorz Wysmołek: Wpływ wielonurtowej Skawy nadziałalność człowieka w dnie doliny [w:] „Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny” t. 16, s. 115-138 [1]

[8] Andrzej Kunachowicz: Trzy wojny w siodle. Wspomnienia z lat 1914–1939 legionisty, rotmistrza Szwoleżerów, dowódcy 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich i 20. Pułku Ułanów Króla Jana III Sobieskiego. Warszawa: Wydawnictwo ZP, 2011.

[9] Sport. Oficjalna strona Gminy Tomice.

[10] Ludowy Klub Sportowy Orzeł Radocza. 90minut.pl.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Siedziba gminy	Tomice
Wsie	Lgota Radocza Witanowice Woźniki Zygodowice
Integralne części wsi	Byk Czwarta Dalachówka Derpowizna Dół (Radocza) Dół (Woźniki) Dół (Zygodowice) Dział Folwark Góra (Radocza) Góra (Woźniki) Góra (Zygodowice) Grudki Hornikówka Jasionek Łęg (Radocza) Łęg (Tomice) Łęg (Woźniki) Miasto Nawsie Nowy Świat Ochentał Osiczyna Pagór Patryja Piekło Pod Krzemionką Podlas Podlesie Potok Przygórze Przymiarek Pustki Radwany Redz Rzeki Rzyczki Skawisko Trybulec Widów Wieńce Wilkowice Zagórze

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne