Radomicko (województwo wielkopolskie)
| Artykuł | 51°57'14.11"N 16°32'25.04"E |
|---|---|
| - błąd | 0 m |
| WD | 51°53'N, 16°28'E, 51°53'N, 16°28'E |
| - błąd | 20122 m |
| Odległość | 684 m |
| wieś | |
.jpg) Dwór w Radomicku (2012) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość | 107[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2009) | 314[2] |
| Strefa numeracyjna | 65 |
| Kod pocztowy | 64-111 |
| Tablice rejestracyjne | PLE |
| SIMC | 0372954 |
Położenie na mapie gminy Lipno _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Lipno") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego  | |
 51°57′14,11″N 16°32′25,04″E/51,953919 16,540289 | |
Radomicko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Lipno[3], po zachodniej stronie drogi krajowej nr 5[4]. Wieś leży po północnej stronie ponad doliną Samicy Śmigielskiej[5][6].
Historia
Radomicko istniało już w 1258, gdy książę Bolesław Pobożny nadał je klasztorowi benedyktynów w Lubiniu[1]. Używano wtedy nazwy Radomicsk[7]. Na przełomie XIII i XIV wieku wieś musiała wyjść spod jurysdykcji benedyktynów[1][7]. Kilka osób w XIV wieku używało określenia z Radomicka, a w 1395 występowało nazwisko Radomicki[1], z rodu Kotwicz Radomickich[7]. Kościół we wsi istniał przed 1403[1]. Po 1610 miejscowość przeszła z rąk Radomickich na własność Tworzyjańskich[1]. W 1685 istniała już szkoła[1]. W XVIII wieku w Radomicku był folusz, używany przez sukienników z Leszna[7]. Pod koniec XVIII wieku jako właściciela zapisano Kordulę z Gorzeńskich, żonę generała Turno, a około 1845 książę Acerenza[1]. Wśród gości rodziny Turnów był Józef Wybicki[7]. Miejscowi amatorzy wystawili tutaj w 1787 roku jego operę Kmiotek[7].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Radomicko należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[8]. Radomicko należało do okręgu śmigielskiego tego powiatu i stanowiło siedzibę majątku Radomicko, który należał wówczas do księżnej Joanny Katarzyny Acerenza Pignatelli[8]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Radomicko liczyło 294 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 29 dymów (domostw)[8].
Pod koniec XIX wieku Radomicko liczyło 36 domów i 307 mieszkańców, z przewagą katolików[1]. Właścicielem dominium, obejmującego prócz Radomicka Smolno i Wydorowo był Kalikst Biron, ks. Kuroński[1]. Niemiecką nazwą Radomicka było Radomitz[1]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim.
Zabytki i turystyka
W rejestrze zabytków Narodowy Instytut Dziedzictwa figuruje klasycystyczny dwór z I poł. XIX wieku położony w niewielkim (0,36 ha) parku[4][7][9].
We wsi znajduje się ceglany kościół z 1850 w stylu neoromańskim[1][4]. Niektóre elementy wyposażenia pochodzą z XVIII wieku[7]. Przy kościele drewniana figura św. Jana Nepomucena z XVIII lub XIX wieku[4][5], reprezentująca okres baroku[7].
Przez Radomicko przebiegają znakowane szlaki piesze: żółty z Piotrowa i niebieski szlak im. Karola Kurpińskiego[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l Radomicko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 420.
- ↑ woj. wielkopolskie >> pow. leszczyński >> gmina Lipno. Wszystkie dane dla miejscowości Radomicko. W: Bank Danych Lokalnych [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-11-01].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1819, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-11-01].
- ↑ a b c d e Jan Maj, Marek Aleksandrzak: Leszno: mapa topograficzna Polski. Wersja turystyczna. Wyd. 2. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 2011. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ a b Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 353. ISBN 83-7079-589-7.
- ↑ Paweł Anders: Pojezierze Leszczyńskie. Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1985, s. 57. ISBN 83-7005-010-7. (pol.)
- ↑ a b c d e f g h i Paweł Anders: Pojezierze Leszczyńskie. Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1985, s. 97. ISBN 83-7005-010-7. (pol.)
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 211.
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 104. [dostęp 2014-11-01].
Linki zewnętrzne
- Radomicko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 420.
Zobacz też
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Lipno, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Autor:
Mapa powiatu leszczyńskiego, Polska
Autor: Humorysta1, Licencja: CC BY-SA 3.0
Żakowo - dwór z 1. połowy XIX w. (zabytek nr 1213) Akcja : "Wikiprojekt lubi zabytki " / woj.wielkopolskie /
pow.leszczyński . Fotografie wykonane w ramach turystyki :
edukacyjno - rehabilitacyjno - poznawczej własnego pięknego Kraju