Radosław Krzyżowski

Radosław Krzyżowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1972
Kluczbork

Zawód

aktor

Współmałżonek

Dominika Bednarczyk-Krzyżowska

Zespół artystyczny
Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Radosław Krzyżowski (ur. 30 stycznia 1972 w Kluczborku) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Kluczborku, gdzie mieszkał w jednym z bloków nieopodal pawilonu przy ul. Kochanowskiego, chodził do przedszkola nr 2 (obecny hotel „Spałka”) i uczył się w Szkole Podstawowej nr 3 przy ul. Wolności 18[1]. Kiedy miał dziewięć lat wraz z rodziną przeprowadził się do Opola[1]. Przez długi czas w podstawówce był przekonany, że zostanie lekarzem. Uczęszczał do klasy biologiczno-chemicznej w opolskim I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika[2], gdzie grał w młodzieżowym zespole rockowym i występował w szkolnym teatrzyku i był członkiem grupy poezji śpiewanej. Na maturze (1990) zdawał biologię[3]. Jednak zdecydował się zdawać do szkoły teatralnej[4].

Kariera

Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego (1994)[5] w Krakowie, związał się z Teatrem im. Juliusza Słowackiego (1994–1998 i 2003–2015). Zaczął działać także w teatrze Offowym. Występował potem w teatrach krakowskich: Mniejszym (1996, 1999), Stowarzyszenie Teatralne „Łaźnia” (1999), STU (2000–2001, 2007), Narodowym Starym im. Heleny Modrzejewskiej (1998–2003 i od 2015), Współczesnym (2005), Łaźnia Nowa (2006).

Stał się rozpoznawalny dzięki telewizyjnej roli doktora Michała Sambora w serialu TVP2 Na dobre i na złe (2004–2015). W dramacie biograficznym Marcina Głowackiego Mój biegun (2013) zagrał postać podróżnika Marka Kamińskiego[1].

Życie prywatne

Jest mężem aktorki Dominiki Bednarczyk. Mają córkę Kaję (ur. 2005).

Filmografia

Polski dubbing

  • 2019: Togo – Curtis Welch

Nagrody

  • 1997: XXXII OPTMF „Kontrapunkt” – nagroda promocyjna im. K. Krzanowskiego za role w przedstawieniach Audiencja I i Audiencja IV Bogusława Schaeffera w Teatrze Mniejszym w Krakowie[5]
  • 2000: Nagroda Dziennikarzy za rolę w spektaklu Sen pogodnego karalucha w Teatrze Mniejszym w Krakowie na XXXV Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie[5]
  • 2000: Ludwik, nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za rolę tytułową w Hamlecie Shakespeare’a w Teatrze STU w Krakowie[5]
  • 2001: stypendium twórcze miasta Krakowa[5]
  • 2003: Nagroda aktorska za rolę Czeladnika I w spektaklu Trzeci akt wg Szewców Witkacego w Starym Teatrze w Krakowie na XXVIII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych[5]
  • 2012: Nagroda Teatralna im. Stanisława Wyspiańskiego[5]

Przypisy

  1. a b c Plastry Miodu 2014 wręczone. Powiat Kluczborski. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)]. (pol.).
  2. Lista absolwentów Liceum Nr 1. LO Nr 1 w Opolu. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (pol.).
  3. Magda Huzarska-Szumiec/ama (2007-02-01): Radosław Krzyżowski: „Za dużo szczęścia naraz”. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-24)]. (pol.).
  4. Mateusz Przyborowski (2016-08-15), „Oderwałem łatkę lekarza i... przechodzę kwarantannę”, „Gazeta Olsztyńska” nr 13
  5. a b c d e f g Zespół aktorski: Radosław Krzyżowski. Teatr Narodowy Stary. [dostęp 2020-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-24)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Radoslaw Krzyzowski 2014.jpg
Autor: Fryta 73 from Strzegom, Licencja: CC BY-SA 2.0
Radosław Krzyżowski