Raf Vallone

Raf Vallone

Vallone w 1956 r.
Imię i nazwisko	Raffaele Vallone
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1916 Tropea
Data i miejsce śmierci	31 października 2002 Rzym
Zawód	aktor
Współmałżonek	Elena Varzi (1952-2002; troje dzieci)
Lata aktywności	1942-2000

Raffaele Vallone (ur. 17 lutego 1916 w Tropei; zm. 31 października 2002 w Rzymie) – włoski aktor filmowy, wcześniej piłkarz.

Życie i twórczość

Urodził się w 1916 w miejscowości Tropea, położonej w Kalabrii. Jego ojciec był z zawodu prawnikiem. Młody Raffaele studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie w Turynie, podjął również pracę w kancelarii prawniczej swojego ojca. W latach 30. zajmował się profesjonalnie piłką nożną. Jego drużyna zdobyła Coppa Italia w sezonie 1935/36.

Następnie Vallone pracował jako redaktor naczelny działu kulturalnego dziennika "L’Unità", która wkrótce stała się oficjalną gazetą Włoskiej Partii Komunistycznej. Pisywał również recenzje filmowe i teatralne do turyńskiego dziennika "La Stampa". Podczas II wojny światowej służył w komunistycznym ruchu oporu.

Po raz pierwszy pojawił się na ekranie jako marynarz w filmie Noi vivi (1942), ale sławę zyskał dzięki roli żołnierza rywalizującego o względy Silvany Mangano w cieszącym się olbrzymim powodzeniem filmie Gorzki ryż (1949) Giuseppe De Santisa. Zagrał również w kolejnych neorealistycznych filmach tego reżysera: Nie ma pokoju pod oliwkami (1950) i Rzym, godzina 11 (1952).

Od 1952 aż do śmierci był mężem aktorki Eleny Varzi, z którą miał troje dzieci. Dwoje z nich, Eleonora i Saverio Vallone, poszło w ślady ojca i zajmuje się aktorstwem.

W 2001 Vallone wydał swoją autobiografię pt. L'alfabeto della memoria (Alfabet pamięci). Zmarł w Rzymie 31 października 2002 w wieku 86 lat.

Wybrana filmografia

Vallone w filmie Gorzki ryż (1949) Giuseppe De Santisa.

• 1942: Noi vivi
• 1949: Gorzki ryż (Riso amaro)
• 1950: Nie ma pokoju pod oliwkami (Non c'è pace tra gli ulivi)
• 1950: Droga nadziei (Il cammino della speranza)
• 1951: Anna
• 1952: Rzym, godzina 11 (Roma ore 11)
• 1952: Przygody Mandrina (Le avventure di Mandrin)
• 1952: Czerwone koszule (Camicie rosse)
• 1953: Teresa Raquin (Thérèse Raquin)
• 1954: Elżbieta, Joanna, Lizystrata (Destinées)
• 1954: Na plaży (La spiaggia)
• 1954: Opętanie (Obsession)
• 1955: Pod znakiem Wenus (Il segno di Venere)
• 1957: Guendalina
• 1958: Zemsta (La venganza)
• 1960: Matka i córka (La ciociara)
• 1960: Garsoniera (La garçonnière)
• 1961: Cyd (El Cid)
• 1962: Widok z mostu (Vu du pont)
• 1962: Fedra (Phaedra)
• 1963: Kardynał (The Cardinal)
• 1966: Nevada Smith
• 1969: Włoska robota (The Italian Job)
• 1970: List na Kreml (The Kremlin Letter)
• 1971: Pojedynek rewolwerowców (The Gunfight)
• 1975: Różyczka (Rosebud)
• 1975: Czynnik ludzki (The Human Factor)
• 1977: Druga strona północy (The Other Side of Midnight)
• 1978: Grecki magnat (The Greek Tycoon)
• 1979: Romans niemal doskonały (An Almost Perfect Affair)
• 1980: Lew pustyni (Lion of the Desert)
• 1981: Sezon pokoju w Paryżu (Sezona mira u Parizu)
• 1982: Czas umierania (A Time to Die)
• 1983: Purpura i czerń (The Scarlet and the Black)
• 1985: Krzysztof Kolumb (Christopher Columbus)
• 1985: Paradygmat, czyli potęga zła
• 1990: Ojciec chrzestny III (The Godfather: Part III) jako Kardynał Lamberto
• 1992: Pierwszy krąg (The First Circle)
• 2000: Vino santo

Linki zewnętrzne

• Raf Vallone w bazie IMDb (ang.)
• Raf Vallone w bazie Filmweb