Rafał T. Prinke

Rafał T. Prinke (ur. 18 stycznia 1955 w Poznaniu) – polski genealog i historyk. Doktor habilitowany nauk humanistycznych.

Życiorys

W 1973 ukończył VIII Liceum Ogólnokształcące w Poznaniu, a w 1977 filologię angielską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W 2000 uzyskał doktorat z historii w IH UAM na podstawie rozprawy Model komputerowej analizy źródeł historycznych (promotor: Jerzy Wisłocki), a w 2015 habilitację w Instytucie Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk w Warszawie w oparciu o dorobek naukowy i rozprawę Piśmiennictwo alchemiczne do końca XVIII wieku.

Jest adiunktem w Katedrze Turystyki i Rekreacji Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu.

Żonaty, ma dwóch synów.

Publikacje

• Mandala Życia. Astrologia – mity i rzeczywistość, t. 1-2 (1982) – wspólnie z Leszkiem Weresem
• Wiedza hermetyczna. Systematyka dziedzin niewyjaśnionych (1984)
• Vademecum polskiego astrologa, t. 1-2 (1986)
• Madzong. Gra chińskich filozofów (1986)
• Tarot - dzieje niezwyklej talii kart (1991)
• Poradnik genealoga amatora (1993)
• Nowy almanach błękitny (współautor, 1993)
• Królewska krew. Polscy potomkowie Piastów i innych dynastii panujących (współautor, 1997)
• Fontes ex machina. Komputerowa analiza źródeł historycznych (2000)
• Zwodniczy ogród błędów. Piśmiennictwo alchemiczne do końca XVIII wieku (2014)

Linki zewnętrzne

• Dr hab. Rafał T. Prinke, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2008-07-07] .