Rafał Tarnowski (zm. 1803)

Rafał hr. Tarnowski
Ilustracja
Herb
Leliwa
Rodzina

Tarnowscy herbu Leliwa

Data i miejsce urodzenia

przed 16 kwietnia 1741
Dzików

Data i miejsce śmierci

8 marca 1803
Warszawa

Ojciec

Józef Mateusz Tarnowski

Matka

Róża Konstancja Dunin-Karwicka h. Przestrzał

Żona

Urszula Ustrzycka h. Przestrzał

Dzieci

Ignacy, Zofia Urszula, Władysław, Olimpia

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Rafał Tarnowski herbu Leliwa (ur. przed 1741, zm. 8 marca 1803 w Warszawie[1]) – generał-major wojsk koronnych (mianowany przed 12 marca 1781), członek Generalności konfederacji barskiej w 1771 roku[2], marszałek konfederacji barskiej województwa sandomierskiego i ziemi stężyckiej 27 kwietnia 1769 roku[3], przewodniczący komisji porządkowej ziemi stężyckiej i garwolińskiej w powstaniu kościuszkowskim[4], chorąży halicki, starosta kahorlicki[5].

Właściciel dóbr Drążgów, Wasylewszczyzna i Poczajów[5], protoplasta drążgowskiej linii hrabiów Tarnowskich, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Kawaler Orderu św. Stanisława Biskupa Męczennika (24 marca 1787)[1].

Był komisarzem Sejmu Czteroletniego z ziemi stężyckiej województwa sandomierskiego do szacowania intrat dóbr ziemskich w 1789 roku[6]. W 1790 roku był członkiem Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej dla ziemi stężyckiej województwa sandomierskiego[7].

14 marca 1781 ożenił się we Lwowie z kasztelanką inowrocławską Urszulą z Ustrzyckich herbu Przestrzał, damą Orderu Gwiaździstego Krzyża – najwyższego odznaczenia cesarstwa dla kobiet. Z tego małżeństwa doczekał się czworga dzieci:

  • Ignacego (1782–1782)
  • Zofii Urszuli (1784–1835), zamężnej za Marcinem Tarnowskim
  • Władysława Jana (1785–1847), żonatego z Anielą z Różnieckich
  • Olimpii (1788–1874), zamężnej za Tomaszem Grabowskim h. Topór

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów – Warszawa: Księgarnia H. Altenberga, E. Wende i spółka, 1908, s. 925.
  2. ↑ Władysław Konopczyński, Za kulisami Generalności Konfederacji Barskiej, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik XLIV, t. I, z. 1, 1930, s. 58.
  3. ↑ rkps Zakładu im. Ossolińskich II/553, k. 23.
  4. ↑ Władysław Konopczyński, Konfederacja barska, t. I, Warszawa 1991., s. 429, Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II Pruszków 2001, s. 221.
  5. ↑ a b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Panie polskie przy dworze rakuskim (Damy krzyża gwiaździstego. Damy pałacowe. Kanoniczki honorowe sabaudzkie i berneńskie). Lwów: Księgarnia Seyfartha i Czajkowskiego, 1891, s. 128.
  6. ↑ Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 78.
  7. ↑ Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości,Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta.Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II., s. 382.

Bibliografia

  • Związek Rodu Tarnowskich. rodtarnowski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-03)].
  • Portal Genealog
  • Władysław Konopczyński „Konfederacja Barska”, wyd. w serii „O wolność i niepodległość” przez Oficynę Wydawniczą Volumen, Warszawa, 1991; Tom 1, str.168, 207, 277, 289, 299, 429; Tom 2, str. 573, 681, 692, 698, 714, 789, 803-805, 827.

Media użyte na tej stronie

POL Order Świętego Stanisława BAR.svg
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)
POL COA Tarnowski hrabia.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb hrabiów Tarnowskich
Rafał Amor Tarnowski.PNG
Rafał Amor Tarnowski