Rafał Wiśniewski
| Data i miejsce urodzenia | 22 lutego 1965 |
|---|---|
| Dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie | |
| Okres | od 1992 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP na Węgrzech | |
| Okres | od 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Podsekretarz stanu w MSZ | |
| Okres | od 2005 |
| Dyrektor generalny służby zagranicznej | |
| Okres | od 2007 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Danii | |
| Okres | od 2010 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 _3class_BAR.svg){kind=small} | |
Rafał Wiśniewski (ur. 22 lutego 1965 w Łodzi) – polski dyplomata, hungarysta, dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie (1992–1997), ambasador na Węgrzech (2001–2005) i w Danii (2010–2015), podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2005–2007), dyrektor generalny służby zagranicznej (2007–2010).
Życiorys
W 1989 ukończył studia hungarystyczne na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W latach 1988–1991 pracował na tym wydziale, specjalizując się w historii politycznej i kulturze Węgier XX wieku. Był też głównym specjalistą ds. Europy Środkowej w Ośrodku Studiów Międzynarodowych w Kancelarii Senatu. Do 1989 zajmował się także tłumaczeniem i pisaniem dla niezależnej prasy katolickiej oraz wydawnictw drugoobiegowych. Po 1989 publikował m.in. w „Polsce w Europie”, „Res Publice”, „Tygodniku Solidarność”, „Gazecie Wyborczej”, a także w prasie węgierskiej[2].
Następnie do 1997 pełnił kolejno funkcje II i I sekretarza oraz radcy ambasady RP w Budapeszcie, od 1992 był równocześnie dyrektorem Instytutu Polskiego w Budapeszcie[3]. Od 1997 do 2001 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełnił m.in. funkcje naczelnika Wydziału Europy Środkowej i pełnomocnika ds. promocji kultury polskiej. Był wówczas zaangażowany w powstanie instytutów polskich w takich miastach jak: Kijów, Nowy Jork, Bukareszt, Tel Awiw, Sankt Petersburg, Madryt i Bruksela[4].
W latach 2001–2005 zajmował stanowisko ambasadora Polski na Węgrzech. Od 3 listopada 2005 do 30 sierpnia 2007 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 16 listopada 2007 został powołany na dyrektora generalnego służby zagranicznej, gdzie koordynował prace związane z włączeniem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej w strukturę MSZ oraz odpowiadał za modernizację informatyczną resortu[4]. W 2010 odwołano go z pełnionej funkcji, by powołać na ambasadora w Danii[5]. Zakończył urzędowanie w 2015[6]. Następnie ambasador tytularny w MSZ[7].
Życie prywatne
Żonaty, ojciec dwóch córek[7].
Odznaczenia
- Odznaka Honorowa „Bene Merito” – 2010[8]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej – 2005[2]
Przypisy
- ↑ Rafał Wiśniewski, Polityka III RP wobec Polaków na Wschodzie, omp.org.p, 30 listopada 1999 [zarchiwizowane 2013-03-29].
- ↑ a b Rafał Wiśniewski, kopenhaga.msz.gov.pl [zarchiwizowane 2016-03-05].
- ↑ Rafał Wiśniewski, 75lengyelkultura.hu [zarchiwizowane 2018-05-18].
- ↑ a b Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 3917/VI, sejm.gov.pl, 25 czerwca 2010 [dostęp 2018-05-17].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 września 2010 r. nr 110-44-2010 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 886).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 lipca 2015 r. nr 110.37.2015 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2015 r. poz. 695).
- ↑ a b Rafał Wiśniewski, coleurope.eu [zarchiwizowane 2021-04-19] (ang.).
- ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej, msz.gov.pl, 17 listopada 2010 [zarchiwizowane 2012-11-02].
Bibliografia
- Dyrektor Generalny Służby Zagranicznej Rafał Wiśniewski, msz.gov.pl, 14 stycznia 2008 [zarchiwizowane 2009-02-10].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (Orderu Zasługi Węgier) – odmiana cywilna.
Baretka Odznaki Honorowej "Bene Merito".