Rafał Wiśniewski (socjolog)

Rafał Wiśniewski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1977
Warszawa

Dyrektor Narodowego Centrum Kultury
Okres

od 16 stycznia 2017

Poprzednik

Eliza Dzwonkiewicz (p.o.)

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Rafał Wiśniewski (ur. 25 lipca 1977 w Warszawie) – polski socjolog kultury, wykładowca akademicki, menedżer kultury, profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego[1]. Od 2017 dyrektor Narodowego Centrum Kultury.

Wykształcenie

W latach 1998–2003 studiował socjologię na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW) w Warszawie. Na tej samej uczelni w 2009 roku obronił doktorat ze specjalności socjologia kultury. W 2016 roku na podstawie pracy „Transgresja kompetencji międzykulturowych. Studium socjologiczne młodzieży” uzyskał stopień doktora habilitowanego socjologii[2]. Jest absolwentem studiów podyplomowych w Zakładzie Krajów Pozaeuropejskich Polskiej Akademii Nauk pt. Polityka i kultura w krajach Azji i Afryki.

Działalność

Od 2011 do 2017 roku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Był również członkiem Zarządu Rady Zakładu Badań Naukowych PTS i Zarządu Oddziału Warszawskiego PTS oraz współzałożycielem i członkiem Pracowni Badawczej Polski Pomiar Postaw i Wartości.

W latach 2016–2017 zasiadał na stanowisku dyrektora Instytutu Socjologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 2020 roku kieruje Katedrą Socjologii Kultury w Instytucie Socjologii na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych UKSW[3].

W styczniu 2017 roku decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotra Glińskiego objął stanowisko dyrektora Narodowego Centrum Kultury[4]. W kwietniu 2021 roku instytucja została uhonorowana przez ministrów kultury Grupy V4 Nagrodą Wyszehradzką[5].

Jest członkiem Rady Naukowej Biblioteki Narodowej kadencji 2018–2024[6], Rady Muzeum przy Muzeum Narodowym w Poznaniu kadencji 2020–2024[7], Komitetu Polityki Naukowej kadencji 2020–2022[8], Rady Muzeum przy Muzeum Narodowym w Lublinie kadencji 2021–2025[9] oraz przewodniczącym zespołu doradczego do spraw programu „Społeczna odpowiedzialność nauki” oraz działalności upowszechniającej naukę[10]. 19 czerwca 2020 roku został powołany do Rady Centrum Badania Opinii Społecznej[11]. Jest współinicjatorem i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Europy Środkowo-Wschodniej EUFONIE[12]. Producent filmu dokumentalnego „Ostatnia góra”[13].

Był pełnomocnikiem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do spraw obchodów kulturalnych 15. rocznicy wstąpienia Polski do Unii Europejskiej[14].

1 grudnia 2021 na uroczystości powołania spółki celowej Pałac Saski w Zamku Królewskim w Warszawie, został powołany przez wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego na stanowisko członka rady nadzorczej Pałac Saski Sp. z o.o.[15][16]

Odznaczenia i nagrody

Postanowieniem z 14 grudnia 2020 r. Prezydent RP odznaczył go Srebrnym Krzyżem Zasługi za działalność na rzecz rozwoju polskiej nauki[17].

W 2014 roku został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej[18]. W październiku 2021 r. podczas Ogólnopolskiego Forum Kultury Studenckiej jako pierwszy laureat otrzymał nagrodę specjalną Mecenasa Kultury Studenckiej.

W 2019 roku Stowarzyszenia Wydawców Katolickich uhonorowało  go nagrodą Feniksa w kategorii „Historia-Niepodległa” za redakcję publikacji Siłą naszego ducha jesteśmy. Eseje o Niepodległej[19].

Publikacje

  • Horyzonty kultury. Pomiędzy ciągłością i zmianą[20], red. R. Wiśniewski, M. Szupejko (2012)
  • Afryka między tradycją a współczesnością. Wybrane przykłady kontynuacji i zmian w historii, polityce, gospodarce i społeczeństwie, red. R. Wiśniewski, A. Żukowski[21] (2013)
  • Kultury kontestacji. Dziedzictwo kontrkultury i nowe ruchy społecznego sprzeciwu[22], red. T. Maślanka, R. Wiśniewski (2015)
  • Sociologies of Formality and Informality[23], red. A. Mica, J. Winczorek, R. Wiśniewski (2015)
  • Transgresja kompetencji międzykulturowych. Studium socjologiczne młodzieży, R. Wiśniewski[24] (2016)
  • Tradycja i teraźniejszość Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, R. Wiśniewski, M. Pawlak[25]
  • Sociology of the Invisible Hand, red. A. Mica, K.M. Wyrzykowska, R. Wiśniewski, I. Zielińska (2018)[26]
  • Siłą naszego ducha jesteśmy. Eseje o Niepodległej, red. naukowa R. Wiśniewski (2018)[27]
  • O 11 listopada pewnego roku. Świętowanie stulecia odzyskania niepodległości w ujęciu socjologicznym R. Wiśniewski, T. Kukołowicz, Z. Maciejczak-Kwiatkowska, M. Modzelewska, K. Węglarska, M. Zarzecki (2019)[28]
  • Mit i znaczenie, tł. M. Eccles, R. Wiśniewski (2020)[29]
  • Oswajając zmienność. Kultura lokalna z perspektywy domów kultury, R. Wiśniewski, G. Pol, R. Pląsek, A. Bąk (2021)

Przypisy

  1. ↑ Bazy danych – Nauka Polska, nauka-polska.opi.org.pl [dostęp 2021-05-04].
  2. ↑ Dr hab. Rafał Wiśniewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-02-08].
  3. ↑ Struktura Instytutu Socjologii | Instytut Socjologii, is.wnhis.uksw.edu.pl [dostęp 2017-02-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-04] (pol.).
  4. ↑ Dr hab. Rafał Wiśniewski Dyrektorem Narodowego Centrum Kultury | Narodowe Centrum Kultury, | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2019-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06] (pol.).
  5. ↑ Narodowe Centrum Kultury laureatem Nagrody Wyszehradzkiej | Narodowe Centrum Kultury, | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2021-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-06] (pol.).
  6. ↑ Rada Naukowa Biblioteki Narodowej nowej kadencji 2018–2024 – Dla bibliotekarzy – Biblioteka Narodowa, bn.org.pl [dostęp 2018-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-08] (pol.).
  7. ↑ Rada Muzeum, bip.mnp.art.pl [dostęp 2020-10-19].
  8. ↑ Nowy skład Komitetu Polityki Naukowej [dostęp 2020-05-26].
  9. ↑ Wolters Kluwer Poland, Powołanie członków Rady Muzeum przy Muzeum Narodowym w Lublinie., OpenLEX [dostęp 2021-09-24] (pol.).
  10. ↑ Zarządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. bip.nauka.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-27)]., bip.nauka.gov.pl, 9 lipca 2019.
  11. ↑ Powołanie Prof. UKSW dra hab. Rafała Wiśniewskiego do Rady CBOS – Wydział Społeczno Ekonomiczny [dostęp 2020-06-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-22] (pol.).
  12. ↑ O festiwalu EUFONIE | Narodowe Centrum Kultury, Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2020-01-16] (pol.).
  13. ↑ „Ostatnia góra” – premiera filmu dokumentalnego o wyprawie na K2 | Narodowe Centrum Kultury, | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2020-01-16] (pol.).
  14. ↑ Piotr Gliński, Zarządzenie w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do spraw wydarzeń kulturalnych związanych z obchodami15. rocznicy wejścia Polski do Unii Europejskiej, „Dziennik Urzędowy MKiDN”, 22 stycznia 2019.
  15. ↑ Wiśniewski, Rafał,warszawa,wiek 44 lat,ur. 1977,Raport o osobie,Krajowy Rejestr Sądowy,KRS on-line,Info Veriti, www.infoveriti.pl [dostęp 2022-01-25].
  16. ↑ Powołanie spółki celowej odpowiedzialnej za odbudowę Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ul. Królewskiej w Warszawie, Niepodległa - stulecie odzyskania niepodległości [dostęp 2022-01-25] (pol.).
  17. ↑ Monitor Polski – rok 2021 poz. 142 – INFOR.PL, www.infor.pl [dostęp 2021-11-22].
  18. ↑ Medale KEN dla pracowników Instytutu Socjologii | Instytut Socjologii, is.wnhis.uksw.edu.pl [dostęp 2017-09-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-26] (pol.).
  19. ↑ Wydawnictwo NCK nagrodzone Feniksami! | Narodowe Centrum Kultury, | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2021-11-22] (pol.).
  20. ↑ „Horyzonty kultury. Pomiędzy ciągłością i zmianą”. wydawnictwo.uksw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-09)]..
  21. ↑ Publikacje – PTAfr, „PTAfr” [dostęp 2017-05-31] (pol.).
  22. ↑ „Kultury kontestacji. Dziedzictwo kontrkultury i nowe ruchy społecznego sprzeciwu”.
  23. ↑ „Sociologies of Formality and Informality”.
  24. ↑ Rafał Wiśniewski, Transgresja kompetencji międzykulturowych | Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, wydawnictwo.uksw.edu.pl [dostęp 2017-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-11] (pol.).
  25. ↑ Rafał Wiśniewski, Mikołaj Pawlak Tradycja i teraźniejszość Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.
  26. ↑ Adriana Mica i inni red., Sociology of the Invisible Hand, 31 lipca 2018, DOI: 10.3726/978-3-653-06772-9 [dostęp 2018-07-16] (ang.).
  27. ↑ R. Wiśniewski, „Siłą naszego ducha jesteśmy”. Eseje o Niepodległej | Narodowe Centrum Kultury, Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2018-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-27] (pol.).
  28. ↑ O 11 listopada pewnego roku. Świętowanie stulecia odzyskania niepodległości w ujęciu socjologicznym, Sklep NCK [dostęp 2020-01-16] (pol.).
  29. ↑ Mit i znaczenie, Sklep NCK [dostęp 2020-12-02] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Dr hab. Rafał Wiśniewski.jpg
Autor: Bartłomiej Barczyk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Prof. Rafał Wiśniewski, socjolog.