Rafaił Kaprelan
podpułkownik lotnictwa | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1941–1945 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Rafaił Iwanowicz Kaprelan (orm. Ռաֆայել Կապրելյան, ros. Рафаил Иванович Капрэлян, ur. 22 kwietnia?/ 5 maja 1909 w Baku, zm. 12 lipca 1984 w Moskwie) – radziecki pilot doświadczalny i wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1975).
Życiorys
Był Ormianinem. W 1926 skończył bakijskie technikum przemysłowo-ekonomiczne, 1927-1929 studiował w Azerbejdżańskim Instytucie Politechnicznym, w 1932 ukończył Leningradzki Instytut Inżynierów Lotnictwa Cywilnego i został inżynierem w Głównym Zarządzie Lotnictwa Cywilnego, 1932-1933 pracował w Leningradzkim Instytucie Inżynierów Lotnictwa Cywilnego. W 1934 skończył batajską lotniczą szkołę lotnictwa cywilnego i został lotnikiem-instruktorem, 1935-1941 pracował jako pilot lotnictwa cywilnego w Moskiewskim Zarządzie, a 1938-1940 w Chinach. Od czerwca 1941 służył w Armii Czerwonej, od listopada 1941 do marca 1943 dowodził oddziałem specjalnej moskiewskiej grupy lotniczej, wykonał wówczas 57 lotów bojowych, w tym 14 zwiadowczych, 18 dostaw ładunków dla partyzantów i 25 lotów na linię frontu z dostawami zapasów, sprzętu i ewakuacją rannych. 28 stycznia 1942 pilotowany przez niego samolot miał dotrzeć do Bukaresztu, jednak z powodu silnego oblodzenia awaryjnie lądował w rejonie Krzywego Rogu, po czym jego załoga została wzięta do niemieckiej niewoli i osadzona w obozie w Mikołajowie. W sierpniu 1942 Kaprelan uciekł i przystąpił do oddziału partyzanckiego działającego w rejonie Owrucza w obwodzie żytomierskim, w którym walczył do 23 października 1942, gdy dotarł do Moskwy, później do 10 marca 1943 nadal wykonywał loty na linię frontu dostarczając zapasów i ewakuując rannych. Od marca do maja 1943 przechodził szkolenie w Centrum Lotniczym Lotnictwa Dalekiego Zasięgu, od maja 1943 do lutego 1944 był inspektorem techniki pilotażu 73 Dywizji Lotniczej Lotnictwa Dalekiego Zasięgu, a od marca 1944 do maja 1945 dowódcą 89 lotniczego pułku transportowego. Podczas wojny wykonał łącznie 112 lotów bojowych na tyły wroga i linię frontu. W październiku 1945 został zwolniony do rezerwy, 1945-1947 ponownie był pilotem Moskiewskiego Zarządu Lotnictwa Cywilnego, od czerwca do września 1947 zastępcą szefa Zarządu Lotniczego Gławsiewmorputi (Głównego Zarządu Północnej Drogi Morskiej), a 1947-1950 lotnikiem doświadczalnym Instytutu Lotniczo-Badawczego w mieście Żukowskij, testował różne modele samolotów. W latach 1950-1952 był pilotem testowym fabryki lotniczej nr 82 w Tuszynie, a 1953-1968 starszym lotnikiem doświadczalnym Specjalnego Biura Konstruktorskiego (OKB) M. Mila, testującym modele helikopterów Mil. Miał stopień podpułkownika. 23 września 1961 otrzymał tytuł zasłużonego lotnika doświadczalnego ZSRR, a 1969 mistrza sportu ZSRR klasy międzynarodowej.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (15 maja 1975)
- Order Lenina (dwukrotnie - 6 grudnia 1949 i 15 maja 1975)
- Order Czerwonego Sztandaru (2 kwietnia 1943)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (22 września 1944)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie - 31 lipca 1948 i 12 lipca 1957)
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie - 26 listopada 1941 i 1 grudnia 1943)
- Order Znak Honoru (31 lipca 1961)
I medale.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Flag of the Soviet Air Force
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Badge of Honour. The Soviet Union (USSR).
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Союз Советских Социалистических Республик/Советский Союз/СССР
Вооруженные силы
Рабоче-Крестьянская Красная Армия (РККА)
Род войск: авиация
Знаки различия образца 1943г., погоны повседневные.
Воинское звание: Подполковник.
Первичный источник:
- Указ Президиума Верховного Совета СССР «О введении погон для личного состава Красной армии» от 6 января 1943г., объявленный Приказом Народного Комиссара обороны СССР № 24 от 10 января 1943 г.
- Приказ Народного Комиссара обороны СССР № 25 от 15 января 1943 г .«О введении новых знаков различия и об изменениях в форме одежды Красной Армии»
Вторичный источник:
- Харитонов О.В. Иллюстрированное описание обмундирования и знаков различия Советской Армии (1918–1958), АИМ, Л., 1960.