Ragnar Granit
| ||
Data i miejsce urodzenia | 30 października 1900 Riihimäki, Wielkie Księstwo Finlandii, Imperium Rosyjskie | |
Data i miejsce śmierci | 12 marca 1991 Sztokholm, Szwecja | |
Zawód, zajęcie | neurofizjolog | |
Alma Mater | Uniwersytet Helsiński | |
Rodzice | Bertie i Arthur Wilhelm Granit |
Ragnar Arthur Granit (ur. 30 października 1900 w Riihimäki, zm. 12 marca 1991 w Sztokholmie) – szwedofiński neurofizjolog i filozof, laureat Nagrody Nobla z roku 1967 w dziedzinie fizjologii i medycyny.
Granit urodził się w rodzinie oficera leśnictwa Arthura Wilhelma Granita (ur. 1871) i jego żony Bertie Granit (ur. 1878). Za namową wuja Larsa Ringboma rozpoczął studia medyczne. W 1924 ukończył studia na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Helsińskiego w Finlandii z wyróżnieniem jako Kawaler Medycyny. Doktorat zrobił w roku 1927 a tematem jego pracy była teoria o rozpoznania koloru. Dodatkowo otrzymał tytuł Kawalera stopnia Filozofii w 1924 w tematyce teoretycznej i praktycznej filozofii, estetyce i chemii. W latach 1935-1940 był profesorem fizjologii uniwersytetu w Helsinkach. W roku 1940, podczas ataku wojsk radzieckich na Finlandię, Regnar Granit wyjechał do sąsiedniej Szwecji do Sztokholmu. W tym samym roku otrzymał też obywatelstwo szwedzkie, nigdy nie zrzekając się swojego pochodzenia. W Sztokholmie pracował do roku 1967 jako profesor neurofizjologii w Królewskim Instytucie Karolińskim w Sztokholmie
Od 1944 roku był członkiem Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk (1963-1965 jako prezes), a od 1960 roku członkiem Royal Society w Londynie. W roku 1968 został przyjęty do Narodowej Akademii Nauk Stanów Zjednoczonych. Ponadto był Honorowym Członkiem Akademii Medycznej w Turynie od roku 1961, członkiem indyjskiej Akademii Nauk od 1963 roku, członkiem amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk od 1971 roku, członkiem Accademia Nazionale dei Lincei w Rzymie od 1978 i członkiem licznych innych akademii nauki.
W 1967, wraz z Haldanem Keffer Hartline i George'em Waldem otrzymał Nagrodę Nobla za odkrycie podstawowych procesów fizjologicznych i chemicznych zachodzących w mózgu i oku podczas widzenia. Na rozdaniu nagród Granit powiedział, że jego nagroda Nobla „należy pół na pół do Finlandii i Szwecji”.
Wybrane prace
- Sensory Mechanisms of the Retina (1947)
- Receptors and Sensory Perception (1955)
- Basis of Motor Control (1970).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Alfred Nobel from public domain photo, in circle. (Photo taken 1896 or earlier).
Ragnar Granit, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1967