Raisa Aronowa

Raisa Aronowa

Раиса Ермолаевна Аронова

major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1920 Saratów, Rosyjska FSRR
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 1982 Moskwa
Przebieg służby
Lata służby	1941–1961
Siły zbrojne	Armia Czerwona Wojskowe Siły Powietrzne
Jednostki	46 Gwardyjski Pułk Nocnych Bombowców
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa operacja krymska operacja wiślańsko-odrzańska operacja berlińska
Odznaczenia

Raisa Jermołajewna Aronowa (ros. Раиса Ермолаевна Аронова, ur. 10 lutego 1920 w Saratowie, zm. 20 grudnia 1982 w Moskwie) – radziecka lotniczka wojskowa, major, Bohater Związku Radzieckiego (1946).

Życiorys

Ukończyła szkołę średnią, aeroklub, dwa kursy Saratowskiego Instytutu Mechanizacji Gospodarki Rolnej im. Kalinina, w 1940 przeniosła się do Moskiewskiego Instytutu Lotniczego. Od października 1941 służyła w Armii Czerwonej, w 1942 ukończyła lotniczą szkołę pilotów w mieście Engels, od 1942 należała do WKP(b). Od maja 1942 do końca wojny walczyła w składzie 4 Armii Powietrznej na Froncie Północno-Kaukaskim, 4 Ukraińskim i 2 Białoruskim, brała udział w obronie Kaukazu, wyzwoleniu Krymu, Białorusi, zajęciu Polski i zdobyciu Berlina. 23 marca 1943 została ranna. Wykonała łącznie 941 lotów bojowych. W 1952 ukończyła Instytut Języków Obcych. W 1961 przeszła do rezerwy w stopniu majora. Opublikowała wspomnienia pt. Nocne wiedźmy (wyd. pol. 1980). Została pochowana na Cmentarzu Kuncewskim. Jej imieniem nazwano ulicę w Saratowie^[1][2].

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (15 maja 1946)^[3]
• Order Lenina (15 maja 1946)
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie – 25 października 1943 i 22 maja 1945)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (30 sierpnia 1944)
• Order Czerwonej Gwiazdy (9 września 1942)
• Medal „Za obronę Kaukazu”
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

I inne.

Przypisy

Bibliografia

• Raisa Aronowa, Nocne wiedźmy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1980.