Rajd Polski 1921
Państwo | |
---|---|
Od | 23 czerwca 1921 |
Do | 25 czerwca 1921 |
Dł. całkowita | ok. 500 km |
Meta | |
Zgł. załóg | 6[1] |
Sklas. załóg | 4[2] |
Zwycięzca | Tadeusz Heyne |
Rajd Polski 1921 (a właściwie Raid Samochodowy; tak brzmiała oryginalna nazwa tego rajdu lub pełna nazwa Pierwszy powojenny raid samochodowy) odbył się na trasie Warszawa–Białowieża–Warszawa. Z sześciu uczestników najlepszy okazał się Tadeusz Heyne, jadący samochodem marki Dodge. Do przejechania zawodnicy mieli około 500 kilometrów[1] po w większości drogach w małej części utwardzonych, przeważały polne gościńce. Organizatorem rajdu był Automobilklub Polski, a jego komandorem major Józef Grabowski, funkcję wicekomandora pełnił Włodzimierz Zeydowski, chronometrażem zajmował się inż. Stempowski, a starterem był Bolesław Altdorfer. Rajd Polski odbywa się do dnia dzisiejszego i jest uznawany za drugi najstarszy rajd na świecie, zaraz po rajdzie Monte Carlo[3][4].
Wyniki końcowe rajdu[2]
Miejsce | Kierowca | Samochód |
---|---|---|
1 | Tadeusz Heyne | Dodge |
2 | Lucjan Myciński | Steyr |
3 | Włodzimierz Ostoja-Zagórski | Hudson |
4 | Wacław Słupski | Cadilac Oldsmobile |
Przypisy
- ↑ a b Bogata historia polskiej rundy WRC | ORLEN 74 Rajd Polski - Rally Poland, www.rajdpolski.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ a b Strona Rajdu Polski, 1921 - 1974, czajla.republika.pl [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] .
- ↑ Rajd Polski drugim najstarszym rajdem na świecie? Niekoniecznie, www.rajdy.v10.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ Historia Rajdu Polski, www.auto-swiat.pl [dostęp 2020-02-11] (pol.).
Bibliografia
- Grzegorz Chmielewski, Janusz Szymanek: Rajdowe kroniki 1921-2014. Rajd Polski. Warszawa: Auto Klub Dziennikarzy Polskich, 2014. ISBN 978-83-939524-0-3.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).