Rajdowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1983

Ten artykuł dotyczy sezonu 1983 Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski.

Kalendarz^[1]

Runda	Data	Nazwa rajdu	Baza rajdu	Nawierzchnia	Zwycięzca	Raport
1	15-17 kwietnia	8. Rajd Krakowski "Krokusy"	Kraków	asfalt/szuter	Marian Bublewicz	Wyniki
2	9-10 lipca	2. Rajd Pokoju i Przyjaźni	Wrocław	asfalt/szuter	Marian Bublewicz	Wyniki
3	8-9 października	11. Rajd Kormoran	Olsztyn	szuter	Marian Bublewicz	Wyniki
4	21-22 października	31. Rajd Wisły	Wisła	asfalt/szuter	Andrzej Koper	Wyniki

Klasyfikacja generalna kierowców^[1][2]

Punkty w klasyfikacji generalnej przyznawano za 15 pierwszych miejsc według systemu: 25-21-18-15-12-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1. Do końcowej klasyfikacji generalnej zaliczano zawodnikom 3 najlepsze wyniki. Tytuły Mistrzów i Wicemistrzów Polski przyznawano tylko w klasach. Zwycięzcy klasyfikacji generalnej RSMP otrzymywali tytuł najlepszego zawodnika rajdowego 1983.

Poz. Kierowca KRO PiP KOR WIS Suma pkt 1 Marian Bublewicz 1 1 1 NU 75 2 Ryszard Granica 3 4 2 54 3 Paweł Przybylski 5 2 4 48 4 Andrzej Koper NU 2 NU 1 46 5 Andrzej Białowąs NU 6 3 3 46 6 Grzegorz Malinowski 6 (7) 4 5 37 7 Józef Ważny 4 5 NU 27 8 Marek Sadowski 7 6 19 9 Mariusz Kostrzak (12) 9 8 11 19 10 Czesław Zadygowicz 5 9 18 11 Stanisław Skrzynecki NU 11 6 15 12 Andrzej Witkowicz NU 9 8 14 13 Andrzej Bagiński 18 12 7 13 14 Tadeusz Buksowicz NU 8 10 13 15 Romuald Chałas 11 16 10 14 12 16 Dariusz Poletyło 17 12 12 7 17 Andrzej Lubiak NU 14 13 13 7 18 Jerzy Poznański 16 11 15 6 19 Sławomir Barszczewski 13 20 3 20 Wiesław Stec 19 13 3 21 Andrzej Tarwacki 14 15 3 22 Robert Kępka 23 14 2 Kolor Opis Złoty Zwycięzca Srebrny 2. miejsce Brązowy 3. miejsce Zielony Punktowane miejsce Niebieski Ukończył nie punktował Fioletowy Nie ukończył NU Czarny Wykluczony X Biały Nie wystartował NW Puste Nie brał udziału

Podział samochodów startujących w RSMP na grupy według regulaminów FIA:

• Grupa I – Seryjne samochody turystyczne. Produkowane w liczbie co najmniej 5000 egzemplarzy w ciągu 12 miesięcy. Prawie całkowity zakaz przeróbek mających na celu poprawienie osiągów samochodu. Jeśli pojemność silnika przekraczała 1000 cm³, samochód tej grupy musiał mieć co najmniej 4 miejsca.
• Grupa II – Specjalne samochody turystyczne. Wyprodukowane musiały być w liczbie co najmniej 2500 egzemplarzy w ciągu 12 miesięcy. Dozwolony duży zakres przeróbek poprawiających osiągi pojazdu. Ciężar minimalny pojazdu został ograniczony dla poszczególnych klas.
• Grupa N – Samochody turystyczne wyprodukowane w liczbie co najmniej 5000 egzemplarzy w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Prawie całkowity zakaz przeróbek mających na celu poprawienie osiągów samochodu.
• Grupa A – Samochody turystyczne wyprodukowane w liczbie co najmniej 5000 egzemplarzy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, z dużą liczbą możliwych przeróbek polepszających osiągi pojazdu.

Grupy I i II podzielone były na klasy w zależności od pojemności skokowej silnika:

• klasa 1 – do 500 cm³
• klasa 2 – do 600 cm³
• klasa 3 – do 700 cm³
• klasa 4 – do 850 cm³
• klasa 5 – do 1000 cm³
• klasa 6 – do 1150 cm³
• klasa 7 – do 1300 cm³
• klasa 8 – do 1600 cm³
• klasa 9 – do 2000 cm³
• klasa 10 – do 2500 cm³
• klasa 11 – do 3000 cm³
• klasa 12 – do 4000 cm³
• klasa 13 – do 5000 cm³
• klasa 14 – do 6000 cm³
• klasa 15 – powyżej 6000 cm³

Oprócz tego w RSMP istniały dwie klasy markowe:

• klasa markowa FSM – dla Polskich Fiatów 126p 600 – 650 cm³ gr. I
• klasa markowa FSO – dla Polskich Fiatów 125p i Polonezów do 1600 cm³ gr. A

Do RSMP bez homologacji dopuszczane były w gr. I i II samochody Zastava 1100p, Polskie Fiaty 127p, 128p, 131p i 132p oraz Łada 1300 i 1500.

Samochody grup A i N zgodnie z regulaminami FIA podzielone były na klasy:

• klasa N-1 – gr. N do 1400 cm³
• klasa N-2 – gr. N do 1600 cm³
• klasa N-3 – gr. N do 2000 cm³
• klasa N-4 – gr. N powyżej 2000 cm³
• klasa A-5 – gr. A do 1400 cm³
• klasa A-6 – gr. A do 1600 cm³
• klasa A-7 – gr. A do 2000 cm³
• klasa A-8 – gr. A powyżej 2000 cm³

Samochody z silnikami z doładowaniem klasyfikowane były z wykorzystaniem współczynnika 1,7 przez który mnożona była pojemność skokowa silnika.

Punkty w klasach przyznawano za 6 pierwszych miejsc według systemu: 9-6-4-3-2-1. Do końcowych klasyfikacji (generalnej i w klasach) zaliczano zawodnikom 3 najlepsze wyniki.

Grupa II klasa 9-15^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Marian Bublewicz	Polonez 2000 / Opel Kadett GT/E	27
2	Stanisław Wyka	Ford Escort 2000 RS	6
3	Adam Polak	Polonez 2000	6

Grupa II klasa 8^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Andrzej Koper	Renault 5 Alpine	18
2	Ryszard Granica	Renault 5 Alpine	18
3	Andrzej Bagiński	Renault 5 Alpine	17

Grupa II klasa 4-7^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Jerzy Poznański	Polski Fiat 125p 1300	24
2	Wiesław Stec	Polski Fiat 125p 1300	16
3	Wiesław Surynowicz	Polski Fiat 125p 1300	11

Grupa II klasa 1-3^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Andrzej Lubiak	Polski Fiat 126p 650	27
2	Andrzej Pięta	Polski Fiat 126p 650	16
3	Cezary Wróblewski	Polski Fiat 126p 650	10

Grupa I klasa 1-8^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Marek Sadowski	Polski Fiat 125p 1500	18
2	Romuald Chałas	Polski Fiat 125p 1500	17
3	Andrzej Witkowicz	Ford Escort RS 1600i / Volkswagen Golf GTI	15

Grupa A klasa FSO^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Andrzej Białowąs	FSO 1500 / Polski Fiat 125p 1600	21
2	Józef Ważny	FSO 1500 / FSO 1600	18
3	Paweł Przybylski	FSO 1600 / FSO 1500	15

Grupa I klasa FSM^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Robert Kępka	Polski Fiat 126p 650	22
2	Krzysztof Winkowski	Polski Fiat 126p 650	16
3	Robert Gryczyński	Polski Fiat 126p 650	14

Klasyfikacja o tytuł najlepszego pilota (licencja II R)^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Wojciech Rutkiewicz	Renault 5 Alpine	16
2	Grzegorz Gac	Polski Fiat 125p 1500	13
3	Jan Matłacz	Polski Fiat 125p 1500	12

Puchar FSO^[1]

Msc	Kierowca	Samochód	Punkty
1	Romuald Chałas	Polski Fiat 125p 1500	56
2	Jerzy Poznański	Polski Fiat 125p 1300	55
3	Grzegorz Malinowski	Polski Fiat 125p 1500	51

Klasyfikacja zespołowa^[1]

Przypisy