Rajeev Ram
_(28110272897).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1984 | |||||||||
| Wzrost | 193 cm | |||||||||
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny | 2004 | |||||||||
| Zakończenie kariery | aktywny | |||||||||
| Trener | Bryan Smith | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 2 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 56 (18 kwietnia 2016) | |||||||||
| Australian Open | 2R (2013, 2016) | |||||||||
| Roland Garros | 1R (2010, 2016) | |||||||||
| Wimbledon | 2R (2013) | |||||||||
| US Open | 2R (2013, 2015) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 26 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 1 (3 października 2022) | |||||||||
| Australian Open | W (2020) | |||||||||
| Roland Garros | QF (2011, 2019, 2020, 2022) | |||||||||
| Wimbledon | SF (2016, 2021, 2022) | |||||||||
| US Open | W (2021, 2022) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Rajeev Ram (ur. 18 marca 1984 w Denver) – amerykański tenisista pochodzenia hinduskiego, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) w grze mieszanej, zwycięzca Australian Open 2020 oraz US Open 2021 i 2022 w grze podwójnej, a także Australian Open 2019 i 2021 w grze mieszanej. Od 3 października do 6 listopada 2022 lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową rozpoczął w roku 2004.
Wygrywał turnieje z serii ITF Futures i ATP Challenger Tour. W turniejach rangi ATP Tour odniósł dwa zwycięstwa, oba w Newport na nawierzchni trawiastej, w 2009 i 2015 roku. W pierwszym z nich, jako szczęśliwy przegrany doszedł do finału, w którym pokonał Sama Querreya 6:7(3), 7:5, 6:3[1], w drugim wygrał z Ivo Karloviciem 7:6(5), 5:7, 7:6(2)[2]. Ponadto w lutym 2016 został finalistą rozgrywek w Delray Beach.
W grze podwójnej Ram odniósł dwadzieścia sześć triumfów w turniejach ATP Tour z czterdziestu sześciu rozegranych finałów.
W 2020 roku awansował do finału zawodów gry podwójnej podczas Australian Open. Razem z partnerującym mu Joem Salisburym w meczu mistrzowskim wygrali z deblem Max Purcell–Luke Saville wynikiem 6:4, 6:2. Rok później ponownie osiągnęli finał, lecz tym razem przegrali z Ivanem Dodigiem i Filipem Poláškiem 3:6, 4:6. Ten sam debel triumfował również w finale US Open w 2021 roku, tym razem pokonując 3:6, 6:2, 6:2 Jamiego Murraya i Bruno Soaresa. Rok później para obroniła tytuł w US Open, wygrywając w ostatnim spotkaniu 7:6(4), 7:5 z Wesleyem Koolhofem i Nealem Skupskim. W tym samym roku z Salisburym zwyciężyli w rozgrywanym w Turynie ATP Finals, pokonując w meczu finałowym chorwacki duet Nikola Mektić–Mate Pavić 7:6(4), 6:4.
W grze mieszanej Ram jest zdobywcą srebrnego medalu igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016), w których startował wspólnie z Venus Williams. We wrześniu 2016 roku został finalistą US Open, partnerując Coco Vandeweghe. W 2019 roku razem z Barborą Krejčíkovą zwyciężył podczas Australian Open. Dwa lata później, ponownie z Krejčíkovą, odniósł kolejny triumf na kortach Australian Open.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był 18 kwietnia 2016 roku na 56. miejscu. 3 października 2022 roku został liderem rankingu światowego w grze podwójnej, a zarazem najstarszym zawodnikiem, który po raz pierwszy objął prowadzenie w tym zestawieniu[3].
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 12 lipca 2009 | Newport | Trawiasta |  Sam Querrey | 6:7(3), 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 19 lipca 2015 | Newport | Trawiasta |  Ivo Karlović | 7:6(5), 5:7, 7:6(2) |
| Finalista | 1. | 21 lutego 2016 | Delray Beach | Twarda | Sam Querrey | 4:6, 6:7(6) |
Gra podwójna (26–20)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 28 sierpnia 2005 | New Haven | Twarda | Bobby Reynolds |  Gastón Etlis Martín Rodríguez | 4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 11 stycznia 2009 | Ćennaj | Twarda | Eric Butorac |  Jean-Claude Scherrer Stan Wawrinka | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 12 lipca 2009 | Newport | Trawiasta |  Jordan Kerr |  Michael Kohlmann Rogier Wassen | 6:7(6), 7:6(7), 10–6 |
| Zwycięzca | 3. | 4 października 2009 | Bangkok | Twarda (hala) | Eric Butorac |  Guillermo García-López Mischa Zverev | 7:6(4), 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 25 lipca 2010 | Atlanta | Twarda | Scott Lipsky |  Rohan Bopanna Kristof Vliegen | 6:3, 6:7(4), 12–10 |
| Finalista | 2. | 6 lutego 2011 | Johannesburg | Twarda | Scott Lipsky | James Cerretani Adil Shamasdin | 3:6, 6:3, 7–10 |
| Zwycięzca | 5. | 13 lutego 2011 | San José | Twarda (hala) | Scott Lipsky |  Alejandro Falla Xavier Malisse | 6:4, 4:6, 10–8 |
| Zwycięzca | 6. | 27 lutego 2011 | Delray Beach | Twarda | Scott Lipsky | Christopher Kas Alexander Peya | 4:6, 6:4, 10–3 |
| Zwycięzca | 7. | 23 września 2012 | Petersburg | Twarda (hala) |  Nenad Zimonjić |  Lukáš Lacko Igor Zelenay | 6:2, 4:6, 10–6 |
| Finalista | 3. | 13 lipca 2014 | Newport | Trawiasta |  Jonatan Erlich | Chris Guccione Lleyton Hewitt | 5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 21 czerwca 2015 | Halle | Trawiasta |  Raven Klaasen | Rohan Bopanna Florin Mergea | 7:6(5), 6:2 |
| Finalista | 4. | 4 października 2015 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Raven Klaasen |  Treat Huey Henri Kontinen | 6:7(4), 2:6 |
| Finalista | 5. | 2 kwietnia 2016 | Miami | Twarda | Raven Klaasen |  Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 7:5, 1:6, 7–10 |
| Finalista | 6. | 21 maja 2016 | Genewa | Ceglana | Raven Klaasen | Steve Johnson Sam Querrey | 4:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 9. | 19 czerwca 2016 | Halle | Trawiasta | Raven Klaasen |  Łukasz Kubot Alexander Peya | 7:6(5), 6:2 |
| Zwycięzca | 10. | 2 października 2016 | Chengdu | Twarda | Raven Klaasen | Pablo Carreño-Busta Mariusz Fyrstenberg | 7:6(2), 7:5 |
| Finalista | 7. | 9 października 2016 | Tokio | Twarda | Raven Klaasen | Marcel Granollers Marcin Matkowski | 2:6, 6:7(4) |
| Finalista | 8. | 20 listopada 2016 | Londyn | Twarda (hala) | Raven Klaasen | Henri Kontinen John Peers | 6:2, 1:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 11. | 26 lutego 2017 | Delray Beach | Twarda | Raven Klaasen | Treat Huey Maks Mirny | 7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 12. | 18 marca 2017 | Indian Wells | Twarda | Raven Klaasen | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:7(1), 6:4, 10–8 |
| Finalista | 9. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Raven Klaasen | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 13. | 23 lipca 2017 | Newport | Trawiasta |  Aisam-ul-Haq Qureshi | Matt Reid John-Patrick Smith | 6:4, 4:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 14. | 1 października 2017 | Shenzhen | Twarda | Alexander Peya | Nikola Mektić Nicholas Monroe | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 15. | 6 maja 2018 | Monachium | Ceglana | Ivan Dodig | Nikola Mektić Alexander Peya | 6:3, 7:5 |
| Finalista | 10. | 26 maja 2018 | Genewa | Ceglana | Ivan Dodig | Oliver Marach Mate Pavić | 6:3, 6:7(3), 9–11 |
| Finalista | 11. | 29 lipca 2018 | Atlanta | Twarda | Ryan Harrison | Nicholas Monroe John-Patrick Smith | 6:3, 6:7(5), 8–10 |
| Finalista | 12. | 30 września 2018 | Shenzhen | Twarda |  Robert Lindstedt |  Ben McLachlan Joe Salisbury | 6:7(5), 6:7(4) |
| Zwycięzca | 16. | 21 października 2018 | Moskwa | Twarda (hala) | Austin Krajicek | Maks Mirny Philipp Oswald | 7:6(4), 6:4 |
| Zwycięzca | 17. | 4 listopada 2018 | Paryż | Twarda (hala) | Marcel Granollers | Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 13. | 6 stycznia 2019 | Brisbane | Twarda | Joe Salisbury |  Marcus Daniell Wesley Koolhof | 4:6, 6:7(6) |
| Zwycięzca | 18. | 2 marca 2019 | Dubaj | Twarda | Joe Salisbury | Ben McLachlan Jan-Lennard Struff | 7:6(4), 6:3 |
| Finalista | 14. | 23 czerwca 2019 | Londyn | Trawiasta | Joe Salisbury | Feliciano López Andy Murray | 6:7(6), 7:5, 5–10 |
| Finalista | 15. | 20 października 2019 | Antwerpia | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Kevin Krawietz Andreas Mies | 6:7(1), 3:6 |
| Zwycięzca | 19. | 27 października 2019 | Wiedeń | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:4, 6:7(5), 10–5 |
| Zwycięzca | 20. | 2 lutego 2020 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Joe Salisbury | Max Purcell Luke Saville | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 16. | 21 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Joe Salisbury | Ivan Dodig Filip Polášek | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 17. | 16 maja 2021 | Rzym | Ceglana | Joe Salisbury | Nikola Mektić Mate Pavić | 4:6, 6:7(4) |
| Finalista | 18. | 25 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta | Joe Salisbury | Nikola Mektić Mate Pavić | 4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 21. | 15 sierpnia 2021 | Toronto | Twarda | Joe Salisbury | Nikola Mektić Mate Pavić | 6:3, 4:6, 10–3 |
| Zwycięzca | 22. | 10 września 2021 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Joe Salisbury | Jamie Murray Bruno Soares | 3:6, 6:2, 6:2 |
| Finalista | 19. | 31 października 2021 | Eastbourne | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 4:6, 2:6 |
| Finalista | 20. | 21 listopada 2021 | Turyn | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 4:6, 6:7(0) |
| Zwycięzca | 23. | 17 kwietnia 2022 | Monte Carlo | Ceglana | Joe Salisbury | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:4, 3:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 24. | 21 sierpnia 2022 | Cincinnati | Twarda | Joe Salisbury | Tim Pütz Michael Venus | 7:6(4), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 25. | 9 września 2022 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Joe Salisbury | Wesley Koolhof Neal Skupski | 7:6(4), 7:5 |
| Zwycięzca | 26. | 20 listopada 2022 | Turyn | Twarda (hala) | Joe Salisbury | Nikola Mektić Mate Pavić | 7:6(4), 6:4 |
Gra mieszana (2–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 14 sierpnia 2016 | Rio de Janeiro | Twarda | Venus Williams | Bethanie Mattek-Sands Jack Sock | 7:6(3), 1:6, 7–10 |
| Finalista | 2. | 9 września 2016 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Coco Vandeweghe | Laura Siegemund Mate Pavić | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 26 stycznia 2019 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Barbora Krejčíková | Astra Sharma John-Patrick Smith | 7:6(3), 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 20 lutego 2021 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Barbora Krejčíková | Samantha Stosur Matthew Ebden | 6:1, 6:4 |
Przypisy
- ↑ Turniej ATP w Newport: Zwycięstwo Rama. sport.pl. [dostęp 2009-10-04]. (pol.).
- ↑ Marcin Motyka: ATP Newport: Demony sprzed roku wróciły. Ivo Karlović przegrał finał z Rajeevem Ramem. Sportowe Fakty. [dostęp 2015-07-25]. (pol.).
- ↑ Andrew Eichenholz: Team-Minded Ram Climbs To Doubles World No. 1: ‘It’s Pretty Amazing’. Association of Tennis Professionals, 2022-10-03. [dostęp 2022-10-07]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flaga Finlandii
.svg)
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
