Rajmund Berengar II Prowansalski

Rajmund Berengar II, kataloński Ramon Berenguer (ur. ok. 1135, zm. w 1166) – hrabia Prowansji w latach 1144–1166. Do 1157 (osiągnięcia przez niego pełnoletniości) Prowansją rządził jako regent jego wuj, Rajmund Berengar IV Święty, hrabia Barcelony.

Życiorys

W 1144, w czasie najazdu na Genuę, zmarł ojciec Rajmunda, Berengar Rajmund I, i młody Rajmund odziedziczył hrabstwo. Natychmiast pretensje do korony wysunęła rodzina z Baux i jedynie akcja wojskowa wuja Rajmunda z 1147 uratowała i zabezpieczyła tron. Wojna z rodziną z Baux trwała do samej śmierci hrabiego Barcelony w 1162.

W sierpniu 1161 Rajmund ze swoim wujem podróżował do Turynu, żeby spotkać się z cesarzem Fryderykiem I Barbarossą. Rajmund Berenguer II popierał antypapieża Wiktora IV w walce z papieżem Aleksandrem III, którego z kolei popierał król Francji, Ludwik VII Młody. Prowansja zaś leżała w strategicznym miejscu: między Francją a Półwyspem Apenińskim. Tam poznał Ryksę, córkę polskiego księcia Władysława II Wygnańca. Rajmund dzięki małżeństwu z kuzynką cesarza zyskiwał prestiż i zabezpieczenie przed pretensjami terytorialnymi hrabiego Baux - Hugona. W 1161 odbył się ślub Ryksy z Rajmundem. Wuj Rajmunda zmarł w drodze powrotnej do Prowansji.

Rajmund wznowił wojnę z Genuą, ale zmarł, próbując podbić Niceę wiosną 1166. Jego jedynym dzieckiem była córka, Douce II, która odziedziczyła wszystkie jego ziemie.

Genealogia