Rajmund Jarosz (prezydent miasta)

Rajmund Jarosz

Data i miejsce urodzenia	17 marca 1875 Kalwaria Zebrzydowska
Data i miejsce śmierci	23 lipca 1937 Drohobycz
Burmistrz Drohobycza
Okres	od 26 sierpnia 1908
Prezydent Drohobycza
Okres	od wiosny 1927 do 23 lipca 1937
Odznaczenia

Rajmund Jarosz (ur. 17 marca 1875 w Kalwarii Zebrzydowskiej, zm. 23 lipca 1937 w Drohobyczu) – polski burmistrz i prezydent miasta Drohobycza, marszałek powiatu, właściciel uzdrowisk Truskawiec (od 1911) i Horyniec, prezes Związku Uzdrowisk Polskich.

Życiorys

Urodził się 17 marca 1875 w Kalwarii Zebrzydowskiej, w rodzinie Rudolfa, sędziego i Marii z Klemensiewiczów^[1]. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był urzędnikiem Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie, w 1902 mianowany kierownikiem placówki w Drohobyczu. Oddział Towarzystwa pod jego kierownictwem wkrótce rozkwitł. Sam Jarosz działał w sferze interesów naftowych, dzięki czemu nabył uzdrowisko Truskawiec. Od 1907 członek rady miejskiej Drohobycza i delegat do rady powiatu drohobyckiego, w którym od 30 grudnia 1907 przez 25 lat był członkiem wydziału powiatowego. Przed 1918 był marszałkiem powiatu drohobyckiego. Wybierany burmistrzem Drohobycza 26 sierpnia 1908, i ponownie 28 lutego 1913, na drugą sześcioletnią kadencję do 1919. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w II Rzeczypospolitej wybrany prezydentem Drohobycza wiosną 1927 i ponownie w kwietniu 1932. Reskryptem z 21 września 1935 wybrany członkiem Lwowskiej Rady Wojewódzkiej^[2].

Był prezesem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego. Przy pomocy Jana Jarosza, Rajmund Jarosz ufundował Muzeum Przyrodnicze na Pomiarkach. Raz w roku każdy biedny mieszkaniec Drohobycza dostawał od Jarosza prezent: przed pałacykiem na Mickiewicza stał kasjer i wypłacał każdemu po złotówce. Od 1929 był prezesem Związku Uzdrowisk Polskich. Otrzymał tytuł honorowego obywatela Drohobycza.

Jego bratem był Jan Jarosz, profesor paleontologii. Jego żoną została Emma Zoellner (ślub w Rozwadowie nad Sanem w 1898, zmarła 6 marca 1926^[3]). Ich dziećmi byli: Roman, Aleksander (pierwszy z tytułem doktora był dyrektorem, a drugi inżynier jego zastępcą zarządu zdrojowego), Stanisław (zginął tragicznie jako dziecko przed II wojną światową) i córka Zofia (żona Jerzego Boguskiego, oficera wojska Polskiego). Rajmund Jarosz wraz z żoną Emmą byli symbolem rodziny bogatej w wartości chrześcijańskie, oddanej nade wszystko pracy. W 1935, gdy był już chory, wezwał do siebie syna, Romana, i oddał mu Truskawiec. Zmarł 23 lipca 1937 w Drohobyczu^[4]. Został pochowany 25 lipca 1937 w Drohobyczu^[5]. W dniu śmierci Rajmunda Jarosza rada miejska Drohobycza podjęła uchwałę o zmianie nazwy ulicy Solnej i nadaniu jej imienia Rajmunda Jarosza^[6]. Jego imienieiem nazwano także ulice w Truskawcu i Borysławiu. W Drohobyczu do dziś zachowała się willa należąca przed wojną do Rajmunda Jarosza. Na stanowisku prezesa Związku Uzdrowisk Polskich jego następcą został Stanisław Karłowski^[7].

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1935)^[8]
• Medal Niepodległości (16 września 1931)^[9]
• Odznaka 6 Pułku Strzelców Podhalańskich
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Krzyża Orła II klasy (Estonia, 1935)^[10]
• Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry, 1917)^[11]

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Springer. Ś. p. Rajmund Jarosz. „Przegląd Podkarpacia”, s. 1–2, nr 65 z 25 lipca 1937. 
• Kronika żałobna. „Kalendarz Ilustrowanego kuryera codziennego na rok 1938”. s. 130. 

Linki zewnętrzne

• Jesteś ostatnim spadkobiercą Truskawca. „Radio Kraków”. 17 kwietnia 2019, 21:05.