Rajna Kabaiwanska
 Rajna Kabaiwanska i prezydent Włoch – Giorgio Napolitano (2009) | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 grudnia 1934 |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | śpiewaczka |
| Wydawnictwo | |
| Odznaczenia | |
  | |
| Strona internetowa | |
Rajna Kabaiwanska, bułg. Райна Кабаиванска (ur. 15 grudnia 1934 w Burgasie) – bułgarska śpiewaczka operowa naturalizowana we Włoszech. Jedna z bardziej znanych sopranistek drugiej połowy XX wieku.
Kariera
Urodzona jako Rajna Jakimowa w Burgasie, ukończyła Bułgarską Państwową Akademię Muzyczną w Sofii, uzyskując dyplom w klasie śpiewu oraz fortepianu. Już w czasie studiów śpiewała w amatorskich zespołach artystycznych, wykonując popularne arie operowe, śpiewała również w chórze Opery Sofijskiej[1].
Po uzyskaniu dyplomu otrzymała sześciomiesięczne stypendium na dalszą naukę śpiewu. Mimo trudności finansowych uczyła się w Mediolanie u Zity Fumagalli Rivy, byłej gwiazdy włoskiej sceny, znanej z interpretowania oper werystycznych. Zadebiutowała na profesjonalnej scenie rolą Giorgetty w Płaszczu na scenie w Vercelli. Po dwóch latach występów na mniejszych scenach włoskich (jako Nedda w Pajacach oraz Mimi w Cyganerii) ponownie uczyła się w szkole młodych śpiewaków przy La Scali. W 1961 pierwszy raz wystąpiła w tym teatrze[2]. Śpiewała następnie w Covent Garden, Metropolitan Opera, Teatrze Bolszoj i Teatro Colón w Buenos Aires[3]. Równocześnie nadal ćwiczyła głos razem z Rosą Ponselle.
W swoim repertuarze miała wszystkie najważniejsze role sopranowe w operach Verdiego, począwszy od słynnych kreacji Leonory w Trubadurze i Desdemony w Otellu, poprzez Violettę w Traviacie i Elenę w Nieszporach sycylijskich po komiczną rolę Alice w Falstaffie. Grała również w czołowych operach werystycznych – grała Toskę (jedna z jej najsławniejszych ról) i Cio-cio-san w Madame Butterfly. Wcielała się też w rolę Lizy w Damie pikowej i Małgorzaty w Fauście. Odnotowała też liczne role w operach rzadziej goszczących na światowych scenach oraz w operetce.
Oficjalnie nie zakończyła kariery, jednak występuje jedynie sporadycznie, koncentrując się na pracy edukacyjnej w Akademii Muzycznej w Sienie oraz gościnnie wykładając na innych akademiach śpiewu. 8 września 2007 w Modenie śpiewała na pogrzebie Luciano Pavarottiego. W styczniu – lutym 2008 zaśpiewała na festiwalu w Tuluzie w Damie Pikowej, tym razem rolę Hrabiny.
Odznaczenia i nagrody
- 1965 Nagroda im. Belliniego
- 1970 Viotti d’Oro
- 1978 Nagroda im. Pucciniego
- 1979 Nagroda im. Illiki
- 1980 Nagroda im. Monteverdiego
- 1990 Nagroda Akademii Medicich we Florencji
- 1994 Order Stara Płanina za wkład w rozwój kultury i demokracji w Bułgarii
- 2000 Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej
- Grand Prix za całokształt osiągnięć[4]
Ponadto artystka pięciokrotnie wygrywała plebiscyt na najpopularniejszego człowieka roku we Włoszech oraz dwukrotnie na artystę roku.
Przypisy
Media użyte na tej stronie
The ribbon of the Grand Officer medal of the Order of Merit, the Italian Republic
Ribbon bar of the Order 'Stara planina'. Bulgaria.