Rajsko (powiat oświęcimski)
Artykuł | 50°0′34.8″N 19°11′0″E |
---|---|
- błąd | 4 m |
WD | 50°0'N, 19°11'E, 50°3'N, 19°9'E |
- błąd | 2328 m |
Odległość | 1136 m |
wieś | |
Pałac w Rajsku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 240 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) | 1593[1] |
Strefa numeracyjna | 33 |
Kod pocztowy | 32-600[2] |
Tablice rejestracyjne | KOS |
SIMC | 0064046 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
50°00′34,8″N 19°11′00,0″E/50,009667 19,183333 |
Rajsko – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Oświęcim.
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0064052 | Cegielnia | część wsi |
0064069 | Majer | część wsi |
0064075 | Obrocznia | część wsi |
Historia
Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana została w 1272 jako Raysko w dokumencie księcia Władysława opolskiego, w którym nadał on wieś Hermanowi Surnagelowi aby ten osadził ją na prawie niemieckim[5].
Wieś politycznie znajdowała się początkowo w granicach piastowskiego (polskiego) księstwa opolsko-raciborskiego. W 1290 w wyniku trwającego od śmierci księcia Władysława opolskiego w 1281/1282 rozdrobnienia feudalnego tegoż księstwa powstało nowe księstwo cieszyńskie-oświęcimskie, z którego w 1315 wyodrębniło się księstwo oświęcimskie[6]. Od 1327 księstwo oświęcimskie stanowiło lenno Królestwa Czech, a w 1457 zostało wykupione przez króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka. W towarzyszącym temu dokumencie sprzedaży księstwa Koronie Polskiej wystawionym przez Jana IV oświęcimskiego 21 lutego 1457 miejscowość wymieniona została jako Raysko[7].
Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Raysko wymienia w latach 1470–1480 Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis a jako właściciela podaje Michała Skidzińskiego[8].
Rzeczpospolita Obojga Narodów
W 1564 roku wraz z całym księstwem oświęcimskim i zatorskim miejscowość leżała w granicach Korony Królestwa Polskiego, znajdowała się w województwie krakowskim w powiecie śląskim. Po unii lubelskiej w 1569 księstwo Oświęcimia i Zatora stało się częścią Rzeczypospolitej Obojga Narodów w granicach, której pozostawało do I rozbioru Polski w 1772[6]. W XVII w. w dworze w Rajsku ujęto zbójnika Wojciecha Klimczoka.
Zabór austriacki
Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze austriackim i leżała w granicach Austrii, wchodząc w skład Królestwa Galicji i Lodomerii. W 1784 roku właścicielem Rajska oraz Klucznikowic był szlachcic Dembiński z rodu Dembińskich herbu Rawicz[6]. Pod koniec zaboru, na przełomie XIX i XX w., Rajsko należało do Wincentego Zwillinga[9].
II wojna światowa
4 września 1939 roku odbył się bój pod Rajskiem. Oddziały majora Piotra Ryby walczyły z niemieckim wojskiem. W czasie niemieckiej okupacji wieś została wcielona do III Rzeszy oraz całkowicie wysiedlona ze względu na rozbudowę niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.
W styczniu 1945 r. przez miejscowość przeszły tzw. marsze śmierci z obozów Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu na stację kolejową w Wodzisławiu Śląskim[10].
Okres powojenny
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.
Znani ludzie
- W 1803 roku urodził się tutaj Jan Kanty Rzesiński, polski prawnik, filozof, literat, polityk.
- W Rajsku urodził się Witold Silewicz (1921–2007), polsko-austriacki kompozytor i kontrabasista, którego działalność muzyczna odbyła się w Wiedniu[11]. Silewicz był wnukiem Wincentego Zwillinga, jednego z ostatnich właścicieli Rajska[12][13].
Przypisy
- ↑ Wieś Rajsko w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-01-17] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1072 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Julian Zinkow: Oswięcim i okolice. Przewodnik monograficzny. Oświęcim: Wydawnictwo „PLATAN“, 1994, s. 160. ISBN 83-7094-002-1.
- ↑ a b c Jan Nepomucen Gątkowski: Rys dziejów księstwa oświęcimskiego i zatorskiego. Lwów: nakład autora, 1867, s. 8,12.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop: Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438-1513. Dzieje polityczne. Kraków: PAU, 2002, s. 151. ISBN 83-88857-31-2.
- ↑ Joannis Długosz Senioris Canonici Cracoviensis, „Liber Beneficiorum”, Aleksander Przezdziecki, Tom II, Kraków 1864, s. 225.
- ↑ Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości: Lista znawców dla spraw o wywłaszczenia, Oświęcim - http://pbc.biaman.pl/Content/23594/Dziennik%204.pdf s. 58
- ↑ Piotr Hojka, Sławomir Kulpa: Kierunek Loslau. Marsz ewakuacyjny więźniów oświęcimskich w styczniu 1945 r., Wodzisław Śląski 2016.
- ↑ Wykaz Właścicieli Dóbr Tabularnych w Galicji Rok 1902 https://genealogia.okiem.pl/forum/viewtopic.php?f=73&t=17125&start=20
- ↑ Poznańska Kartoteka Ewidencji Ludności 1870-1931 http://e-kartoteka.net/en/search?signature=15034
- ↑ Barbara Boisits: Słownik Muzyki Austriackiej: Witold Silewicz.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 50.59 N
- S: 49.07 N
- W: 18.92 E
- E: 21.55 E
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to WarX (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Author
The Dukedomes of Oswitz and Zator. Lawrence H. Slaughter Collection of English maps, charts, globes, books and atlases . Abraham Ortelius his epitome of the theater of the worlde. Nowe latlye ... renewed and augmented ... / by Micheal Coignet, mathematitian of Antwarpe.