Rakewet Jisra’el

Rakewet Jisra’el
רכבת ישראל
Państwo	Izrael
Siedziba	Tel Awiw
Data założenia	1948
brak współrzędnych
	Strona internetowa

Rakewet Jisra’el (רכבת ישראל) – izraelskie przedsiębiorstwo państwowe transportu publicznego. Obsługuje pociągi InterCity, podmiejską kolej pasażerską oraz transport towarowy na terenie całego państwa Izrael. W tym celu wykorzystuje tory o normalnej, standardowej szerokości 1435 mm.

Sieć kolejowa skupiona jest w gęsto zaludnionym obszarze nadmorskim Gusz Dan wokół miasta Tel Awiw, skąd linie kolejowe rozchodzą się promieniście w kilku kierunkach. W odróżnieniu od ruchu drogowego, izraelskie pociągi poruszają się lewym torowiskiem.

Historia

Pomysł zbudowania kolei w Palestynie podał w 1839 sir Moses Montefiore(ang.). Jednak pomysł musiał czekać 51 lat na realizację. W 1890 rozpoczęto budowę pierwszej linii kolejowej z Jafy do Jerozolimy.

Wjazd pierwszego pociągu do Jerozolimy – 1892 r.

Pierwszy pociąg dotarł do Jerozolimy w 1892 (odległość 87 km pociąg pokonywał w czasie 3 godz. i 50 min.)^[1].

W 1904 nastąpiła inauguracja połączenia kolejowego z Hajfy do Bet Sze’an, gdzie przebiegała słynna Kolej Hidżaska, łącząca Damaszek z Medyną. W 1915 roku Turcy wybudowali wojskową linię kolejową z Afuli do Beer Szewy na pustyni Negew^[1].

Dalszy rozwój kolejnictwa nastąpił pod brytyjskim panowaniem nad Mandatem Palestyny. W 1919 uruchomiono połączenia z Petach Tikwa, wzrósł także ruch kolejowy w Dolinie Jezreel (pomiędzy Hajfą a Bet Sze’an, i dalej do Damaszku i Ammanu). Usługi kolejowe obejmowały wówczas także codzienny pociąg osobowy, który kursował pomiędzy Hajfą a Kairem^[1].

Po utworzeniu w 1948 niepodległego państwa Izrael, izraelski rząd przejął zarządzanie kolejami w Palestynie. Rozbudową i zarządzaniem koleją zajęło się państwowe przedsiębiorstwo Rakewet Jisra’el, które w 1950 uruchomiło pierwsze regularne połączenie osobowe pomiędzy Hajfą, Tel Awiwem i Jerozolimą (podróż trwała 4 godz.), a w 1965 uruchomiono linię Beer Szewa-Dimona dla pociągów towarowych.

Po wojnie sześciodniowej 1967 izraelskie linie kolejowe utrzymywały połączenia z miastami Al-Kantara i Port Fuad przy Kanale Sueskim. Sytuacja ta trwała aż do wojny Jom Kipur w 1973.

W 1988 podjęto decyzję rozbudowy sieci kolejowej w Izraelu. Równocześnie połączono Rakewet Jisra’el z Ports Authority (zarząd portów morskich), doprowadzając do powstania The Ports and Railways Authority. W konsekwencji podjęcia nowych prac budowlanych, w 1991 otworzono połączenie z Rechowot, a w 1993 z Netanja. W 1997 przybyło z Hiszpanii 37 nowoczesnych wagonów pasażerskich, a w 1998 21 lokomotyw spalinowych^[1].

Linie

Rakewet Jisra’el

Mapa obecnych i planowanych połączeń kolejowych Rakewet Jisra’el

Sieć linii kolejowych Rakewet Jisra’el ze stacjami

Główną linią kolejową Izraela jest nadmorska linia biegnąca od Tel Awiwu na północ wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego do Hajfy i Naharijji. Druga pod względem ważności linia kolejowa biegnie od Tel Awiwu na południe do Beer Szewy, z odgałęzieniem do Dimony. Są plany rozbudowy kolei do portu Ejlat nad Morzem Czerwonym. Inna linia odchodzi od Tel Awiwu na południe do Aszkelonu i Aszdod, z odgałęzieniem do Riszon le-Cijjon. W kierunku wschodnim od Tel Awiwu odchodzą dwie linie: do Kfar Saby i Jerozolimy.

Stacja (północ)	Stacje pośrednie	Stacja (południe)	Główne miasta
Naharijja	Akka – Kirjat Mockin – Kirjat Chajjim – Chucot ha-Mifrac – Lew ha-Mifrac – Hajfa Merkaz-ha-Szemona – Hajfa Bat Gallim – Hajfa Chof ha-Karmel – Atlit – Binjamina – Tel Awiw Uniwersytet – Tel Awiw Merkaz – Tel Awiw ha-Szalom – Tel Awiw ha-Hagana – Lod – Kirjat Gat – Lehawim – Beer Szewa North University	Beer Szewa	Naharijja – Akka – Kirjat Mockin – Hajfa – Atlit – Binjamina-Giwat Ada – Tel Awiw / Ramat Gan – Lod – Kirjat Gat – Lehawim / Rahat – Beer Szewa
Naharijja	Akka – Kirjat Mockin – Kirjat Chajjim – Chucot ha-Mifrac – Lew ha-Mifrac – Hajfa Merkaz-ha-Szemona – Hajfa Bat Gallim – Hajfa Chof ha-Karmel – Atlit – Binjamina – Tel Awiw Uniwersytet – Tel Awiw Merkaz – Tel Awiw ha-Szalom – Tel Awiw ha-Hagana – Ben-Gurion Airport – Paatei Modi’in	Modi’in Merkaz	Naharijja – Akka – Kirjat Mockin – Hajfa – Atlit – Binjamina-Giwat Ada – Tel Awiw / Ramat Gan – Modi’in-Makkabbim-Re’ut
Kirjat Mockin	Kirjat Chajjim – Chucot ha-Mifrac – Lew ha-Mifrac – Hajfa Merkaz-ha-Szemona – Hajfa Bat Gallim	Hajfa Chof ha-Karmel	Kirjat Mockin – Hajfa
Binjamina-Giwat Ada	Kesarja-Pardes Channa – Hadera Ma’araw – Netanja – Bet Jehoszua – Herclijja – Tel Awiw Uniwersytet – Tel Awiw Merkaz – Tel Awiw ha-Szalom – Tel Awiw ha-Hagana – Kefar Chabad – Lod – Be’er Ja’akow – Rechowot – Jawne – Aszdod	Aszkelon	Binjamina-Giwat Ada – Hadera – Netanja – Herclijja – Tel Awiw / Ramat Gan – Lod – Be’er Ja’akow – Rechowot – Jawne – Aszdod – Aszkelon
Kfar Saba	Hod ha-Szaron – Rosz ha-Ajin – Petach Tikwa Segula – Petach Tikwa Kirjat Arje – Bene Berak – Tel Awiw Uniwersytet – Tel Awiw Merkaz – Tel Awiw ha-Szalom – Tel Awiw ha-Hagana – Lod	Riszon le-Cijjon ha-Riszonim	Kfar Saba – Hod ha-Szaron – Rosz ha-Ajin – Petach Tikwa – Bene Berak – Tel Awiw / Ramat Gan – Lod – Riszon le-Cijjon ha-Riszonim
Tel Awiw Sawidor Merkaz	Tel Awiw ha-Szalom – Tel Awiw ha-Hagana – Lod – Kirjat Gat – Lehawim – Beer Szewa North University	Beer Szewa	Tel Awiw – Lod – Kirjat Gat – Lehawim / Rahat – Beer Szewa
Tel Awiw Sawidor Merkaz	Tel Awiw ha-Szalom – Tel Awiw ha-Hagana – Lod – Ramla – Beit Szemesz – Jerozolima Biblijne Zoo	Jerozolima Malha	Tel Awiw – Lod – Ramla – Beit Szemesz – Jerozolima
Beer Szewa North University		Dimona	Beer Szewa – Dimona

Ruch pasażerski

Rok	Liczba pasażerów (w milionach)	Najważniejsze wydarzenia^[2]
1996	5,5	Otwarcie stacji Tel Awiw ha-Szalom
1997	5,6
1998	6,4	Otwarcie stacji Kefar Chabad Zamknięcie linii z Tel Awiwu do Jerozolimy
1999	8,8	Otwarcie stacji Hajfa Chof ha-Karmel Otwarcie centrum handlowego Azrieli Center przy Tel Awiw ha-Szalom
2000	12,7	Otwarcie stacji Beer Szewa Otwarcie stacji Tel Awiw Uniwersytet, Bene Berak, Petach Tikwa Segula i Rosz ha-Ajin
2001	15,1^[3]	Otwarcie stacji Kesarja-Pardes Channa Otwarcie stacji Lew ha-Mifrac i Chucot ha-Mifrac
2002	17,5	Ponowne otwarcie stacji Akka Otwarcie stacji Tel Awiw ha-Hagana
2003	19,8	Ponowne otwarcie stacji Beit Szemesz Otwarcie stacji Ramla Otwarcie stacji Riszon le-Cijjon ha-Riszonim Otwarcie linii do Kfar Saby ze stacjami Kfar Saba, Hod ha-Szaron, Rosz ha-Ajin Otwarcie stacji Aszdod
2004	22,9	Otwarcie stacji Ben-Gurion Airport Otwarcie stacji Herclijja
2005	26,8	Otwarcie stacji Aszkelon Ponowne otwarcie linii do Jerozolimy ze stacjami Jerozolima Biblijne Zoo i Jerozolima Malha
2006	28,4
2007	31,8^[3]	Otwarcie stacji Paatei Modi’in
2008		Otwarcie stacji Modi’in Merkaz

Plany rozwoju

Izraelskie Linie Kolejowe przez wiele lat wykorzystywały linie kolejowe pochodzące jeszcze z czasów panowania tureckiego i brytyjskiego. Były one słabo rozbudowane i w opłakanym stanie technicznym. Jednakże w ostatnich latach rozpoczęto ambitny plan rozwoju kolei. W latach 2003–2011 na rozbudowę infrastruktury zostanie wydanych 6,5 mld USD. Zostaną one wydane na budowę nowych i modernizację starych torowisk, elektryfikację sieci, stworzenie zintegrowanego systemu komputerowego sterowania ruchem kolejowym oraz wymianę taboru kolejowego.

Do najważniejszych inwestycji należy budowa szybkiej kolei z Tel Awiwu do Jerozolimy (czas przejazdu będzie wynosił 28 min.), której otwarcie jest planowane na 2016 rok. Z innych inwestycji jest planowane odbudowanie linii kolejowej w Dolinie Jezreel, z jej przedłużeniem do Jordanii. W rejonie aglomeracji miejskiej Gusz Dan kolejka podmiejska obejmie kolejne dzielnice podmiejskie Tel Awiwu: Holon, Bat Jam i inne. Duże inwestycje są także realizowane na pustyni Negew. Przede wszystkim trwa rozbudowa zatłoczonej linii do Beer Szewy, natomiast w zachodniej części Negewu trwa budowa połączeń kolejowych z miastami Netiwot, Ofakim i Sederot. W latach 2008–2011 nastąpi również wymiana taboru kolejowego.

Plany na przyszłość

Następne plany rozwoju Rakewet Jisra’el (po 2012 roku) obejmują:

budowa linii kolejowej z Akki przez Karmiel do Kirjat Szemona;
budowa linii kolejowej z Beer Szewy przez Newatim i Chura do Arad. Linia ta ma być następnie przedłużona do Morza Martwego i Ejlatu.